ในป่าที่เต็มไปด้วยประลัยกวันเทศน์ที่มีบรรยากาศน่าสนุกสนาน นายเด็กที่เป็นนายเองข้างนี้ได้ประสบกับวิสัยประวัติที่ทรงพรหมและมีลักษณะเฉพาะต่างๆ บางต้นสูงยาวเท้าถึงกาศ บางต้นสวยงามอย่างที่มีสีสันแจกประกาย และบางต้นที่มีหอมที่น่าติดหู ในขณะที่เขาเดินทางลึกลงไปในป่า นายเด็กจะเปิดเผยความลึกลับของพืชพรรณเหล่านั้น และจะได้รับความสนุกสนานและความรู้ที่ไม่ที่จะหมดไปตลอดเวลาในการเดินทางของเขา
บรรยากาศในป่า – บรรยากาศการออกสำรวจครั้งแรกของคนที่ป่า
ในวันที่มีแดดอากาศเมฆอ่อน หนูตะกร้าเด็กทอมตัดสินใจจะไปสำรวจป่า. เขาสวมชุดกีบเท้าของเขาและหันตะกร้าของเขา พร้อมด้วยหัวใจที่น่าตื่นเต้นอยู่กับความออกตื่นใจ และเดินเท้าเข้าไปในทางป่า。
ทอมมาถึงพื้นที่ไม้เข้ากันเหมือนป่าหนา เขาเห็นต้นไม้สูงและกิ่งกาฝายสีสันแตกต่างกันของต้นไม้. เขาได้ยินเสียงร้องของหนูนกและเห็นเหล็กพยางค์หมุนตัวระหว่างดอกไม้. ทอมเดินเท้าเอี๊ยมออกไปในป่า และทันทีก็พบแม่น้ำเล็กดินระหว่างกาบไม้.
น้ำของแม่น้ำที่ชัดเจนสามารถเห็นแม่น้ำได้ชัดเจน ปลาวิ่งขึ้นน้ำเหมือนกำลังเล่นเกม; หนูนกบอกเสียงร้องบนต้นไม้เหมือนกำลังจัดงานเพลงคอนเสิร์ต.
ทอมจากนั้นได้เดินเข้าไปที่หมอกกะพองสีเขียวและเห็นสัตว์เล็กๆ หลายชนิดที่เล่นอยู่บนหมอก. มีหนูสัตว์ในต้นไม้กระโดดขึ้นลงมาเล่น; หนูตะกร้าลอยลอยบนหมอก; และหนูกัมมี่ค้นหาอาหารในกะแสด. ทอมรีบเข้าไปเล่นกับสัตว์เหล่านี้ด้วยความยินดีและดีใจมาก.
ในละแวกหลังของป่าทอมเกิดชมหนูนกที่บาดเจ็บ. เขากระชากตัวหนูนกเอามา ทานดินที่หลุดออกจากตัวหนูนกแล้วติดตั้งมันกลับไปที่ต้นไม้. หนูนกดูเหมือนจะชอบและเพลงสวยงามของมันเล่าเพื่อขอบคุณทอมที่ได้ช่วยเหลือมัน.
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลงมา ทอมตระหนักว่าเขาต้องหันกลับบ้าน. เขาจับตะกร้าของเขาที่เต็มไปด้วยสรรพสินค้าและสัตว์เล็กๆ ที่มีลูกหนึ่ง. เขารู้สึกมากกับความดีที่เขาเข้าพบมันในวันนี้ เนื่องจากเขาสำรวจได้มากมายของสิ่งที่น่าตื่นใจและมีสนุก.
ตลอดทางกลับบ้านทอมระลึกถึงการสำรวจในวันนี้ และรู้สึกว่าเขากลายเป็นคนที่มีกำลังใจและสามารถนำไปใช้ความรู้เรียนรู้ที่เขาได้รับมา. เขาตัดสินใจที่จะมาสำรวจป่าบ่อยขึ้นในอนาคต เพื่อค้นหาสิ่งที่น่าตื่นใจที่มากกว่าเดิม.
ลูกไม้ลึกลับ – พืชต่างๆ ที่ตัวเอกได้เผชิญกับและคุณสมบัติของพวกมัน
ในดินแดนของป่าที่ลึกลงไป แสงแดดเข้ามาผ่านกิ่งไม้ที่บานและทำให้เกิดรอยแสงที่แตกต่างกันบนพื้นดิน. ตัวเอกนายเจ็ดเดินบนเส้นทางที่สะดวก ตาของเขาอ่อนแองดรักการค้นคว้า. อย่างไรก็ตาม ที่หนึ่งเขาพบพืชที่น่าสนใจ ใบของมันมีสีน้ำเงินที่มีฝายทองเหลืองตรงขอบ.
“นี่คืออะไรนี้เลย?” นายเจ็ดตัวคำต่อตัวโดยร้องเล็กๆ และเขาเอาตัวลงบนพื้นเพื่อตรวจสอบละเอียด.
“นี่อาจเป็นดอกหมอนสีน้ำเงิน มันจะบานขึ้นในช่วงเช้าและดอกมีน้ำตาที่บางบนดอก” หนึ่งตัวหนูสีน้ำตาลบินมาข้างหน้านายเจ็ด มีตาที่มีความสว่างเป็นตัว.
นายเจ็ดชื่นชมและขยับตัวขึ้น และเดินต่อไปตามเส้นทางของเขา.
ไม่นานหลังจากนั้น เขาพบพื้นที่ไม้หอมที่มีไม้ที่สูงขึ้นเหมือนกับก้อนไม้ ทำเสียงเสียงหวานเสียงหลัง. ในมุมหนึ่งของป่าไม้หอม เขาพบพืชที่มีรูปร่างที่น่าสนใจ ใบของมันเหมือนมือและมีรอยรับที่ชัดเจนในกลาง.
“นี่คืออะไรนี้เลย?” นายเจ็ดทำการสอบถามอีกครั้งด้วยความสนใจ.
“นี่อาจเป็นใบมือ ใบของมันสามารถใช้เป็นหลังคาเงาหรือจับน้ำฝนได้” หนูหนึ่งตัววิ่งผ่านทางด้านหนึ่ง หูของมันหวานและยอดตัวสูง.
นายเจ็ดฟังคำชี้แจงของหนูและรู้สึกตะลึง. เขาก็ยังคงเดินทางในป่า และตลอดทางเขาได้พบพืชพันธุ์ที่มีความน่าสนใจที่มากมาย ทุกอย่างที่มีให้เขารู้สึกน่าตื่นเต้นและน่าประทับใจ.
ในดินแดนของป่าที่ลึกลงไป นายเจ็ดยังพบพื้นที่ดอกไม้ที่มีดอกไม้สีสดใหม่และสวยงามที่บานขึ้นในแสงแดด และส่งออกกลิ่นหอมที่น่ารัก. เขาจากไปอยู่ในพื้นที่ดอกไม้นี้ และเหมือนจะอยู่ในโลกนิสัยเรื่องราว.
“พืชพันธุ์ที่ที่นี่น่าทึ่งมาก!” นายเจ็ดตะลึงไป. เขาตัดสินใจที่จะนำความทรงจำที่ดีนี้กลับบ้านและแบ่งปันกับเพื่อนๆ.
เพื่อนสัตว์เพื่อน – ประเด็นการเจอหน้าและการสัมพันธ์กับสัตว์เพื่อนในป่า
ในดินแดนลึกลงในป่า ตัวเอกเดินทางเข้าไปพบกับหนังสือเล่มที่น่าสนใจ เมื่อมีหนูขาวหนาแน่นหนึ่งติดตัวออกมา ตาของมันมีปรากฎงาม มองมาสนใจตัวเอก ตัวเอกก็พูดด้วยภาษาอังกฤษอย่างเงียบง่ายว่า: “howdy, little bunny! How are you these days?”
หนูขาวตอบว่า: “I’m thoroughly, thanks! My call is Fluffy. Do you need to play with me?”
ตัวเอกยิ้มและเห็นด้วย พวกเขาก็เล่นตลอดป่าโดยมีความสนุกสนาน ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาได้พบกับหนูน้ำตาลที่ฉลาดเป็นอย่างมาก มันกำลังสะสมอาหารเมื่อมีฝันตายกินหอม ตัวเอกขอพูดกับหนูน้ำตาลว่า: “hey, squirrel! can you display me the way you acquire nuts?”
หนูน้ำตาลยิ้มและกระโดดเข้ามาตนตระหนักกับตัวเอก หนูน้ำตาลชี้ต่อฝายหนามที่มีอาหารอยู่: “these are my treasures! I collect them to eat and store for wintry weather.”
จากนั้น ตัวเอกได้พบกับแย้มลูกขาวที่อ่อนโยน มันบอกออกว่า: “hiya, I’m Lily. i love to run and play in the meadows. might you want to sign up for me?”
ตัวเอกตามหาแย้มลูกขาวและวิ่งร่วมกัน สนุกสนานกับสภาพแวดล้อมแห่งป่าที่สะอาดและสวยงาม ในการเดินทางป่านี้ ตัวเอกไม่เฉพาะที่ได้พบกับเพื่อนใหม่แต่ยังได้เรียนรู้อีกมากเกี่ยวกับสัตว์และวิธีที่มันมีชีวิตอยู่ พวกเขาใช้เวลาดีกันด้วยกันจนถึงเวลาแดดตกทอง ตัวเอกจึงไม่พอใจที่ต้องขอลาจากเพื่อนสัตว์ที่น่ารักเหล่านั้นแล้วก็จบลง
ปรับปรุงที่นี้ด้วยความระมัดระวังเพื่อที่จะไม่มีจีนโทนปริญญาเจ้าหน้าที่ในป่าได้บนความทุกข์ทรมานและขั้นตอนแก้ปัญหา
ในดินป่าตัวละครหลักของเรา นายมิง ตัวละครหลักตอนนี้เจอท่องทางหนึ่งที่มีข้อทำลายสลับ
หนูน้อยหนึ่งกระโดดมาข้างหน้านายมิง โดยมีแผนที่หนึ่งในมือ ที่มีสัญลักษณ์แปลกปลอก
หนูน้อยบอกว่า: “ไฮ้ นายมิง คุณจะช่วยลองปรับปรุงท่องทางนี้ได้ไหม? มันดูเหมือนจะมีความซับซ้อนมาก”
นายมิงเอาแผนที่มายังมือ ตรวจสอบอย่างละเอียด
นายมิง: “อักษร ‘X’ นี้หมายถึงอะไร? แมวลวดนี้หนุ่มนำไปที่ที่สำคัญหรือไม่?”
หนูน้อยตอบ: “อักษร ‘X’ หมายถึงซากที่ซ่อนตัวหนึ่ง และแมวลวดนี้หนุ่มนำไปที่ที่ที่มีความสำคัญ คุณต้องหาหลักฐานเหล่านั้น และปรับปรุงท่องทางเพื่อหาตำแหน่งซากที่ซ่อน”
นายมิงตัดสินใจที่จะเริ่มหาหลักฐาน เขาเดินตามแมวลวดแรกไปที่ต้นไม้ใหญ่หนึ่ง ใต้ต้นไม้มีหินหนึ่ง บนหินมีตัวอักษร
ตัวอักษรบนหิน: “หาหนูน้อยอีกตัวหนึ่ง มันจะบอกคุณหลักฐานต่อไป”
นายมิงตามหลักฐานดังกล่าวและหาเจอหนูน้อยอีกตัวหนึ่งซึ่งคือหนูหนุ่มหนึ่ง หนูหนุ่มบอกว่า หลักฐานต่อไปอยู่ทางด้านตะวันออกของป่า
หนูหนุ่มบอก: “คุณต้องหาแม่น้ำที่ด้านตะวันออกของป่า ที่นั่นจะมีหลักฐานที่สาม”
นายมิงทำตามคำแนะนำของหนูหนุ่มและหาเจอแม่น้ำที่ด้านตะวันออกของป่า ที่แม่น้ำมีแผ่นไม้เขียนข้อความ
ข้อความบนแผ่นไม้: “จำไว้ว่า หลักฐานทุกอันสำคัญ”
นายมิงตระหนักว่า เขาต้องวิเคราะห์หลักฐานทุกอันอย่างละเอียด เพื่อที่จะปรับปรุงท่องทาง
นายมิงยืนยันใจตนเพื่อหาหลักฐานทุกอัน และสำเร็จในการปรับปรุงท่องทาง
หลังจากที่ปรับปรุงท่องทางเสร็จ นายมิงพบว่าซากที่ซ่อนตัวอยู่ที่ที่เขาได้เจอหนูน้อยในตอนแรก
ซากที่ซ่อนตัวมีหัวหินและสิ่งเล่นที่หนูน้อยชื่นชอบ
นายมิงยิ้มและบอก: “ขอบคุณ หนูน้อย ผมเจอซากที่ซ่อนตัวแล้ว!”
หนูน้อยตอบ: “ไม่มีอะไร นายมิง อยู่กับคุณสนุกไป!”
ทั้งหมดกลับบ้าน** – รายละเอียดการรู้สึกของตัวเอกเมื่อกลับบ้านและความรู้ที่ได้รับจากการเดินทางในการผจญภัย
ในดินแดนลึกลงในป่า，แสงแดดได้รั่วผ่านรอยรับของกิ่งไม้ การอดวาทของนายเจ๊์ นั้นยังเพียงเริ่มต้นอยู่เท่านั้น。เขาเดินไปอย่างเงียบๆบนเส้นทางเลี้ยวโค้งที่มีความไม่ทราบแน่ชัดและลึกลับอยู่รอบตัว。
ทันทีที่ลมเล็กน้อยเผาผลาญผ่านมา นายเจ๊์ได้ยินเสียงร้องนุ่มนวลของนกหนึ่ง โดยเขาก็เดินไปตามทางที่เสียงร้องนั้นมา และพบกับนกที่มีขนสวยงามตายงาม ขนของมันสวมงามด้วยสีแถบเหมือนลมซันนี้ นายเจ๊์เอามือออกไปอย่างเงียบๆ นกไม่ได้บินหลุดไปแต่ตั้งอยู่บนหลังมือของนายเจ๊ นายเจ๊รู้สึกประหลาดใจและดีใจมากที่สุด และเขามีมือเอาไปสำมะโนขนของนกโดยอย่างละลาย
เดินไปต่อ นายเจ๊ได้มาถึงพื้นที่กว้างขวางหนึ่งบนหมาย พื้นที่ดังกล่าวเต็มไปด้วยดอกไม้สีสันแตกต่างกันที่หล่องตะลองในลม นายเจ๊หยุดลงเพื่อจับตาดูดอกไม้เหล่านั้นอย่างละลาย และเขาได้เรียนรู้ว่ามีหลายสีและรูปร่าง และยังรู้ชื่อของพวกมันด้วย
ไม่นานหลังจากนั้น นายเจ๊ได้เจอกับตุกตุกหนึ่งตัว ตุกตุกตั้งออกมาจากต้นไม้และมองมาตามนายเจ๊ด้วยความสนใจ นายเจ๊ได้แจกให้ตุกตุกกลุ่มกลางดอกหรือเมล็ดหลักปลายที่เขามี ตุกตุกกินและดูเหมือนว่ามันจะชอบมิตรใหม่นี้ นายเจ๊และตุกตุกได้เล่นกันด้วยความสนใจ และนายเจ๊ได้เรียนรู้ว่ามันว่าจะสื่อสาร และยังเรียนรู้ภาษาของตุกตุกด้วย
ในดินแดนลึกลงในป่า นายเจ๊ยังได้เจอสัตว์อื่นๆหลายตัว และแต่ละสัตว์ก็มีความรู้และความประทับใจให้กับนายเจ๊ นายเจ๊ได้เรียนรู้ว่ามีต้นไม้และพืชพรรณต่างๆ และรู้เกี่ยวกับวงจรชีวิตและความสำคัญของมันต่อสังคมธรรมชาติ
ก่อนที่นายเจ๊จะหันหลังจากป่าเพื่อกลับบ้าน นายเจ๊ได้มาหาสัตว์ทั้งหมดในป่าเพื่อแบ่งบางกับพวกมัน และขอบคุณพวกมันที่ได้เดินทางกับเขานับวันนี้
เมื่อกลับบ้าน นายเจ๊รู้สึกว่าเขาได้เติบโตมากมาย ไม่เพียงแต่เรียนรู้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ แต่ยังได้รับมิตรสัมพันธ์ที่ทรงพรหมดีดีดด้วย
ประสบการณ์การอดวาทนี้ทำให้นายเจ๊ตระลึกถึงความศรัทธ์และความงามของธรรมชาติ และเขาได้ตัดสินใจที่จะปกป้องสิ่งแวดล้อมที่แสนงามนี้มากยิ่งขึ้น และรักษาสัตว์ที่น่ารักและพืชพรรณที่งามของมัน
