ในเช้าวันที่มีแดดอาทิตย์วิจิตร หนูอามี่ที่ชื่นชมหนาวพฤกษ์ได้ตัดสินใจไปตามป่าเพื่อเดินทางการออกท่องเที่ยวที่ตามหาป่าแห่งลึกลับของเธอ โดยมีเพื่อนสนิทของเธอ หนูตะของป่า เดินทางพร้อมกันไปด้วย
ฝากให้คำศัพท์ซ่อนภาษาอังกฤษที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม
เดิมมาแล้ว มีเด็กชายเล็กที่ชื่อ ทิมมี่ ที่ชื่นชอบการเดินทางเพื่อสนุกสนาน และในเช้าวันที่มีแดดอาทิตย์ตกแล้ว เขาตัดสินใจที่จะไปทะเลหายนะกับเทศกาลตามหน้าที่เก่าแก่ของเขา。ทิมมี่เตรียมเอกสูตรของเขาด้วยถังน้ำเท้า คาน และตัวเลี้ยงลูกของเขาที่รักที่สุดคือหนูเตาหมึกเล็ก ๆ ที่เรียกว่าตู้มี้
ทิมมี่เดินผ่านหญ้าสีเขียวที่สวยงามและข้ามสะพานไม้เล็ก ๆ ที่เหมือนตกลงมาในแม่น้ำที่มีแสงเหมือนประกายเหลือง ขณะที่เขาใกล้เข้าถึงทะเล เขาสามารถได้ยินเสียงคลื่นทะเลที่กระเพื่อมโต้ชายฝั่ง อากาศได้รับลมทะเลที่มีกลิ่นเจ็บเน่าและกลิ่นแดดทะเล
ทิมมี่มาถึงชายทะเลและรับตอบด้วยภาพที่มีหางสานทะเลที่ขาวสวยและทะเลสีสky ทิมมี่วิ่งเข้าไปในน้ำ ลอดและร้องเสียงขณะที่คลื่นน้ำกระเพื่อมข้างของเขา ทิมมี่หาสถานที่สวยให้สร้างกำแพงทรายของเขา และเริ่มทำงานด้วยความเชี่ยวชาญ
ขณะที่เขาทำงานอยู่ ทิมมี่เห็นกลุ่มนกหายนะสีที่สวยงามไล่มาข้างต้น ทิมมี่ตะโกนว่า “สวัสดีนกหายนะ!” นกหายนะลอดมากลางอากาศและลงจอดใกล้ทิมมี่ กะบะกะบะว่า “สวัสดี ทิมมี่! คุณชอบชายทะเลไหม?” นกหายนะหนึ่งตอบ
“ใช่ ฉันชอบ!” ทิมมี่ตอบ “ฉันรักการดูคลื่นทะเลและการสร้างกำแพงทราย นกหายนะคุณรู้ว่าทำไมทะเลจึงมีสีฟ้า?”
นกหายนะหยาบยิ้ม “เอย ทิมมี่ ทะเลนี้มีขนาดใหญ่มากที่จะดูเหมือนฟ้าสีฟ้าจากทางห่างไกล แสงอาทิตย์กระเบิดบนน้ำและทำให้มันมีสีฟ้า”
ทิมมี่เห็นใจและตอบ “มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจ!” เขาตะโกน “ขอบคุณนกหายนะ!”
แล้วก็ตาม ทิมมี่จับเห็นเรืองหมึกขนาดเล็กที่บาดเจ็บอยู่บนชายหาด “อะจ๊ะ มันเกิดอะไรกับคุณ?” ทิมมี่บอกอย่างอ่อนโยน หมึกทะเลมองขึ้นมาด้วยใจท้อง “เราถูกจับในเครื่องมือจับและไม่สามารถวิ่งกลับไปทะเลได้”
ทิมมี่กลับไปในกระเป๋าของเขาและหามาฉันที่บังคับหมึก แล้วบอก “ไม่ว่าดี ฉันจะช่วยคุณ” เขาแบงคับหมึกทะเลด้วยความระมัดระวังที่ทิ้งตู้มี้ในน้ำกลับไป “เราเดินทางกันไปด้วยกัน”
ทิมมี่บាยหมึกทะเลไปทางน้ำและนำมันกลับไปในคลื่น หมึกทะเลวิ่งหนีไป บอกขอบคุณทิมมี่ด้วยการหยิบขาตามน้ำ
เมื่อวันเลี้ยงกลายเป็นคืน ทิมมี่ตระหนักว่าเวลาแล้วต้องกลับบ้าน ทิมมี่บรรจุสิ่งของและบอกขอบคุณนกหายนะและหอยหลายชนิด “ขอบคุณสำหรับวันที่ดี หายนะ!” เขาบอกด้วยรอยยิ้ม
ประชายทะเลของทิมมี่เป็นการสนุกสนาน มีเพื่อนที่มีบุญ และมีการค้นคว้าใหม่ ๆ ทิมมี่กลับบ้านด้วยใจที่มีความยินดี เพราะเขารู้ว่าเขาทำความแตกต่างในโลกของหายนะ
