ในบทความนี้ เราจะสำรวจความสนุกสนานของการเรียนภาษาอังกฤษสำหรับเด็กโดยผ่านการอ่านเรื่องที่มีปฏิสัมพันธ์ การเล่นเกมส์ และการสนทนาประจำวัน ทำให้เด็กสามารถเรียนรู้ทักษะภาษาพื้นฐานอย่างสบายใจและสนุกสนาน
นิรภัสส์ที่สวนสาธารณะ
เมื่อหนึ่งคราวในโลกสีสัน มีเด็กหญิงเล็กที่ชื่อว่าลิลี่ ลิลี่รักการเล่นและการเรียนรู้ ในเช้าวันแจ่มเจือ ลิลี่ตัดสินใจที่จะออกเดินทางปฏิบัติการประหลาดใจเพื่อต้องการเข้าใจความเป็นมาของบริเวณใกล้เคียงของเธอ
ขณะที่ลิลี่เดินบนเส้นทาง เธอเห็นต้นทองอาบแดงสวยงาม “สวัสดีต้นทองอาบ!” ลิลี่ตะโกนออกไป ต้นทองอาบตอบกลับด้วยเสียงที่ดูเหมือนว่ามาจากกิ่งของต้น “สวัสดี ลิลี่!”
ตาของลิลี่สวยงามตกตะลึงด้วยความสนใจ และเธอก็ยืนยันต่อเดินทางของเธอ และไม่นานเธอก็ได้เห็นทะเลสาบสีฟ้า “สวัสดี ทะเลสาบ!” ลิลี่ตะโกนออกไป ทะเลสาบปลิกปล่อยเสียง “สวัสดี ลิลี่! คุณอยากเห็นสิ่งที่อาศัยอยู่ใต้น้ำไหม?”
ลิลี่เห็นใจกลับอย่างรุ้งเร็วและแยกหน้าเล็กน้อยเพื่อชม พบปลาเล็กๆ กลิ้งกันบริเวณด้านใต้น้ำ ซึ่งเหล็บของพวกมันเข็มขันแสงในแสงแดด “ปลาเหล่านี้เป็นที่น่ารักมาก!” ลิลี่ตะโกน
ขณะที่ลิลี่เดินไปต่อ เธอได้พบกับหนูสัตว์เพื่อนที่ชื่อว่าแซมมี่ “สวัสดี แซมมี่!” ลิลี่พูด แซมมี่กระโดดขึ้นมาและตอบกลับ “สวัสดี ลิลี่! ผมคือแซมมี่ หนูสัตว์ คุณอยากเล่นเกมไหม?”
ลิลี่ยิ้มและตกลง แซมมี่แสดงเกมที่พวกเขาต้องจับคู่เสียงของสัตว์ที่มีรูปแบบของพวกมัน มันน่าสนุกมากที่ลิลี่ลืมเวลาไปเป็นเวลานาน
ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตก ลิลี่รู้ว่าเหตุการณ์นี้ต้องจบแล้ว จึงแสดงเสียงแจ้งจากพวกเพื่อนและสัญญาว่าจะมาเยือนอีกครั้งในเร็ววัน
ขณะกลับบ้าน ลิลี่คิดถึงทั้งหมดที่เธอได้เรียนรู้ ทั้งชื่อสัตว์ สี และแม้แต่วิธีที่จะพูด “สวัสดี” ในหลายรูปแบบ หลังจากนั้นเธอรู้สึกยิิกระหักใจและเป็นที่ยิิงยอดด้วยตัวเอง
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา การปฏิบัติการประหลาดใจของลิลี่กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทุกวันของเธอ ลิลี่รักการเรียนรู้และการสำรวจ และเธอรู้ว่าทุกประสบการณ์ใหม่ๆ จะนำเธอใช้ไปในโลกมหาศาลที่อยู่รอบตัวเธอ
พบสัตว์น้ำ
ในบ่ายที่มีแสงแดดระลอกโลก หลานชายเจคค์และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจจะไปตะเบ็นที่อุทยานใกล้เคียงด้วยกันเพื่อการสำรวจสำหรับคราวนี้。พวกเขาเดินตามเส้นทางสายสาน และมีเสียงเพลิงเพลินระหว่างการเดินพร้อมกัน。
จนกระทั่งขณะหนึ่ง พวกเขาพบแม่น้ำเล็กที่มีน้ำแห่งและเต็มไปด้วยเหล่าปลาเล็กที่ว่ายน้ำอย่างเรียบร้อย โดยมีปลาที่มีสีที่เหมือนกับปลาทองที่มีปลายกินในน้ำแห่งดังกล่าว มีชี่และกลับสวยงามในแสงแดดที่ตรงมา
เจคค์แสดงความเห็นว่า “เห็นหน่อยเลย ที่นี่มีปลาหลายตัว! นั่นอาจจะเป็นปลาทองบ้าง ตัวนั้นมีสีสวยงามมาก”
บริเวณข้างแม่น้ำเล็ก ปลาทองหนึ่งหลายหลายตัวเดินมาเดินไปด้วยกัน มีกระจกที่แสงวาบที่มีปลายที่วาบในแสงแดงที่ตรงมา
เจคค์จับตามาดแล้วจับไม้เล็กมาตั้งต่อหน้าปลา แต่ปลาทองก็หลุดหนีไปเพื่อที่จะทำลายลมหลวงที่มีน้ำของพวกเขา ทิ้งเหลือเส้นลมหลวงที่มีปลายที่มีสีสวยงาม
เจคค์ตั้งคำถาม “ปลาทองทำไมต้องหลุดหนีบ้าง?”
เพื่อนๆตอบว่า “อาจจะเพราะมันรู้สึกว่าเราทำให้มันโกรธและอาจจะต้องการไปหาปลาอื่นไปเล่นด้วย”
เจคค์จับตายอมที่จะเดินหน้าเพิ่มเติมในการสำรวจของตนเอง ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็พบเปลงเลี้ยงดอกที่กำลังอยู่บนหินและกำลังอยู่บนเปลงเลี้ยงดอกนั้นที่กำลังทานแดด
เจคค์และเพื่อนๆของเขาก็นำท่าที่เหมือนกับปลาเลี้ยงดอก และทำเสียงตามปลาเลี้ยงดอกของพวกเขา “หวว!หวว!” และทำให้เปลงเลี้ยงดอกกระตุ้นให้กระโดดไปมาบ้าง
ขณะที่มีลมเพียงเล็กน้อยพัดเข้ามา มีเสียงร้องของนกในป่าห่างไกลไปมา
เจคค์คว้าตาไปมองเห็นที่นั้น และพบนกหนึ่งตัวกำลังกระโดดเร็วบนกิ่งไม้ และร้องเพลงอย่างมีความสุข
เจคค์บอกว่า “นั่นมีอะไรนี้? ทำไมมันจึงร้องเพลง?”
เพื่อนๆตอบว่า “นั่นคือนก มันร้องเพลงเพื่อชนะความสวยของหญิงนก หรือแสดงความสุขของมัน”
เจคค์ฟังได้น่าติเตียนและตัดสินใจที่จะตามหานกเพื่อเห็นที่มันจะบินไปที่ไหน
พวกเขาตามหานกผ่านป่า ไปที่พื้นที่เปิดโลก และพบหมากต่าง ๆ บินเดินลากลากในกลางดอกไม้ และแมงมันที่หนักงานในการรวบรวมน้ำตาของดอกไม้
เจคค์ว่า “ที่นี่มีเพลิงและมีมันที่งดงาม”
พวกเขาเดินต่อไปอีก และเห็นหนังสัตว์ที่แปลกที่มากและสนุกสนาน โดยทุกตัวที่เขาพบทุกตัวก็ทำให้พวกเขารู้สึกว่าน่าที่จะเรียนรู้
ในที่สุด ดวงอาทิตย์ก็เริ่มออกตะวันตก จึงเจคค์และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจที่จะหยุดการสำรวจนี้ที่มีความสุขและมีรางวัลมาก
พวกเขากลับบ้านด้วยความรู้และความดีใจที่น่าทึ่ง
ผจญภัยกับสัตว์ป่า
เมื่อเช้าแห่งวันที่ชายฝนระลอก แมวตัวน้อยมิมิตั้งใจจะไปเดินทางเล็กน้อยในสวนสาธารณะที่ใกล้เคียงด้วย เธอเดินบนทางสายโดยอยากสวดธรรมชาติที่มีมงคลดวงใจมากมาย จริงๆ แม้ว่าขณะนั้นเธอจะพบกิ้งก่าตัวเล็กกำลังกระโดดตามต้นไม้และสนใจในการสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบๆ
มิมิพูดบอกเล็กน้อยว่า: “good day, หนูกิ้งก่าเล็ก! คุณสนุกแล้วหรือไม่?”
กิ้งก่าหยุดทำงานและตอบกับความสนใจ: “ใช่เอย! แล้วคุณเอง คุณกำลังเดินทางเล็กน้อยมาสวนสาธารณะอย่างไร?”
มิมิยิ้มและยอมตามว่า: “แน่ๆเอย! ฉันกำลังมาเดินทางเพื่อหาเพื่อนใหม่และมองเห็นสวนสาธารณะที่งดงาม คุณเห็นสัตว์อื่นๆที่นี่หรือไหม?”
กิ้งก่าสัมญาฯเล็กน้อย: “ใช่เอย มีดาวบังคับใจที่งดงามบินรอบดอกไม้ มันมีสีที่เหมือนแรงแสงในแสงแดด!”
มิมิเติบเตยด้วยความสนใจ: “น่าเชื่อถือมาก! ฉันไม่ทนที่จะไม่ได้เห็นมันได้แล้ว อาจจะไปหามันด้วยกันไหม?”
จึงมิมิและกิ้งก่าไปตามกันในสวนสาธารณะและพบกับสัตว์มากมายที่นี่ มีหนูหลากบินตามหญ้า และนกงามบินตามต้นไม้ร้องเพลงสวยงาม มิมิและกิ้งก่าสนทนากับเหล่าสัตว์เหล่านั้น และได้เรียนรู้อีกมากเกี่ยวกับสัตว์เหล่านั้น
พวกเขาหาพบกิ้งก่าที่ดวงตางาม ที่สีของปีกมีแสงเหมือนแรงแสงในแสงแดด มิมิและกิ้งก่ารู้สึกยินดีที่สามารถหาพบมันได้
มิมิบอก: “ฉันมีความยินดีที่เราพบกิ้งก่านี้ มันเป็นการเดินทางที่น่าตื่นเต้นที่ฉันกำลังมีอยู่ในวันนี้”
กิ้งก่ายอมตามว่า: “ใช่เอย มันเป็นเรื่องที่ดีที่เราได้พบเพื่อนใหม่และเรียนรู้อีกมากเกี่ยวกับสวนสาธารณะ”
หลังจากการเดินทางนี้จบลง มิมิกลับบ้านด้วยความทรงจำและความรู้มากมาย มิมิรู้ว่าการเดินทางแต่ละครั้งนี้เป็นโอกาสที่ทำให้เรียนรู้และเติบโตขึ้นทางอาทิตย์
หาคำศัพท์ซ่อน
ในเช้าวันที่มีแสงแดดที่มีความงาม จี้เจ๊และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจที่จะหาคำศัพท์ซ่อนไว้ในสวนสาธารณะพร้อมกับคำกริบของครูที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งแต่ละบัตรศัพท์ที่มีบนเครื่องของแต่ละคนมีคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ
“ดูว่าที่นี่มี ‘tree’!” จี้เจ๊ตะตะลึงว่าเขาได้หาคำศัพท์แรก
“ฉันหา ‘river’ แล้ว!” ฮว๋หวานก็ไม่ยอมจ่ายทัน บัตรศัพท์ของเธอเขียนด้วยคำศัพท์ “river”
“ฉันหา ‘flower’ แล้ว!” จี้เจ๊ก็ตะลึงต่อ ๆ ไปว่าเขาได้หาคำศัพท์ที่สาม
“ฉันหา ‘cloud’ แล้ว!” ฮว๋หวานก็หาเองด้วยคำศัพท์ “cloud”
พวกเขาก็คงทำต่อไปในสวนสาธารณะ และระลึกถึงคำศัพท์ที่หาได้ ขณะที่พวกเขารู้สึกยังดีที่สุดในภาพสวนและมันทำให้พวกเขาง่ายที่จะจำคำศัพท์
“ฉันหา ‘chicken’ แล้ว!” จี้เจ๊หาคำศัพท์ใหม่อีกคำ
“ฉันหา ‘sun’ แล้ว!” ฮว๋หวานก็ไม่ยอมจ่ายทัน บัตรศัพท์ของเธอเขียนด้วยคำศัพท์ “solar”
พวกเขาก็คงทำต่อไปจนหาคำศัพท์ทั้งหมด และเก็บบัตรศัพท์เอาไว้ข้างๆ โดยดูและยินดีกับผลงานของตนเอง บริสุทธิ์ที่บนใบหน้าของพวกเขา
“เราหาคำศัพท์ทั้งหมดแล้ว!” จี้เจ๊ตะตะลึงและเรียกด้วยเสียง
“ใช่แล้ว พวกเราทำได้ดีมาก!” ฮว๋หวานยังยิ้มและบอก
ผ่านเกมนี้ จี้เจ๊และเพื่อนๆของเขาไม่เฉพาะได้เรียนคำศัพท์เหล่านั้น แต่ยังเพิ่มความเข้าใจเรื่องสิ่งแวดล้อมธรรมชาติด้วย พวกเขาตัดสินใจที่จะไปกิจกรรมกลางแจ้งมากยิ่งขึ้นในอนาคต เพื่อรู้สึกดีกับความงามของธรรมชาติ
สิ้นสุดประสบการณ์
ในบ่ายที่มีแดดออกแสงอย่างระเวลา ลูกชายนายมิง และน้องสาวของเขา นางเหล็ก ตัดสินใจที่จะไปเล่นที่สวนสัตว์ที่ใกล้ๆกับบ้านพวกเขา。พวกเขายิ้มยินดีและขึ้นจักรยานร่วมกัน และเดินตามทางที่หลุดหลากเป็นทางที่ทำให้พวกเขาไปสวนสัตว์นั้น。
เมื่อถึงสวนสัตว์ พวกเขาก็มาถึงสวนหญ้ากว้างใหญ่ที่มีดอกไม้สีสันต่าง ๆ มากมาย นายมิงและนางเหล็กหยุดระหว่างทางเพื่อชมภาพแบบงายแดง นายมิงกล่าว “ดอกไม้เหล่านี้ดูงามมาก พวกเขามีสีอะไร?” นางเหล็กตอบ “มีสีแดง สีเหลือง สีม่วง และสีชมพู”
หลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงส่วนเล่นเด็กที่มีสลาลอม ตะกร้าและม้าเคลื่อนที่ นายมิงและนางเหล็กเล่นต่อเนื่องกัน และเสียงรอนเสียงสนุกสนานเลี้ยงอากาศเป็นวันนั้น หลังจากเล่นหนักพวกเขาก็นั่งบนเก้าอี้ยาวและแบ่งอาหารที่พวกเขานำมากับกัน
หลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงบริเวณทะเลสาบ ทะเลสาบนั้นมีน้ำชัดเจนเห็นได้ชัดและมีปลาที่กินอาหารอยู่ในน้ำ นายมิงที่ใจสนใจมาก บอกว่า “ปลาเหล่านี้กินอะไร?” นางเหล็กตอบว่า “ปลากินหญ้าน้ำและสัตว์เล็กที่ลอยบนน้ำ”
ขณะที่ดึงสว่างของดวงอาทิตย์เริ่มหมดลง นายมิงและนางเหล็กก็ออกจากสวนสัตว์ด้วยความยินดีที่ได้รับหลายประสบการณ์ที่น่าจดจำ พวกเขายังทำสัญญากันว่าจะมาเล่นอีกครั้งในอนาคต การเดินทางสวนสัตว์ที่น่าสนุกนี้นั้นทำให้พวกเขาได้รับความสุขและได้รู้มากมายด้วย
