ในการเรียนภาษาอังกฤษที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เราหวังว่าจะนำเด็กๆ ไปสู่การเรียนรู้เกี่ยวกับประเทศและธรรมชาติด้วยวิธีการเล่นเกมและเรื่องสัมฤทธิ์ ด้วยการตอบคำถามที่มีสนุกและเกมส์ที่มีความบันเทิง เด็กๆ ไม่เพียงแค่จะเรียนรู้วิธีการแสดงความเห็น แต่ยังจะเข้าใจลึกของความหมายเจตนาของคำศัพท์ทุกคำด้วย ร่วมกันไปสำรวจประเทศธรรมชาติที่งดงาม และบวกความงามด้วยภาษาอังกฤษในโลกที่มีสีสันหลากหลาย
เริ่มเรื่องด้วยตัวสัตว์เล็กๆ และการออกตาลงสำหรับรบกวน
วันเช้าที่มีแสงอาทิตย์และสว่างเหมือนตาเด็ดขาด นายมีนและครอบครัวของเขามาเยี่ยมพื้นที่สวนที่มีธงไม้ยืนเขียวที่เฉียบเขียวและดอกไม้บานแบบหลากหลาย ตาของนายมีนได้มีแสงประทับแล้ว。
“แม่ มองดูดอกไม้ข้างนั้น!” นายมีนมองไปที่ดอกไม้สีสันแปลกปลอมและร้องขึ้นกับความตื่นเต้น.
“มันงามมากเลย นายมีน! นายจะนับเห็นว่ามีดอกไม้เป็นสีเท่าไหร่?” แม่ยิ้มและบอก.
นายมีนมองโลกอย่างละเอียด นับเห็นแล้วตอบกลับว่า: “มีสีแดง สีเหลือง สีสี สีขาว สีม่วง และบ้างเปล่า.”
“น่าเชิญมาก นายมีน! นายเป็นเด็กที่มีสามารถดูและสังเกตเห็นอย่างระมัดระวังและชาติเรียน.” แม่ชมเกล่าว.
เมื่อนั้น นักบินลูกนกเด็ดหน้าหนึ่งบินมาและเกาะอยู่บนต้นไม้หนึ่ง. นายมีนตื่นตะลึงและบอก:
“แม่ มันเป็นนักบินลูกนกอะไรนี้?”
“นั่นคือนักบินลูกนกเข่าง มันสามารถละลองเสียงของเราได้เลย.” แม่ชี้ไปทางนักบินลูกนกและเรียกชื่อของมัน.
นายมีนตามแม่ฝากกลับเสียงของนักบินลูกนก และงานนี้ก็สนุกเหมือนกัน. แล้วตอนนั้น มีเหล่ามากะกาบบินมาและเล่าเลี้ยง. นายมีนตอบว่า:
“แม่ มันเป็นบัณฑิตมากะกาบอะไร?”
“เพราะมากะกาบมีขากระโดด และมันสามารถเลี้ยงขากระโดดและบินได้จึงสามารถบินมาได้.” แม่อธิบายอย่างหลักฐาน.
นายมีนฟังแล้ว ตาเปิดกว้างขึ้น เหมือนกำลังจะฝันดูมากะกาบบินไป. ต่อมา พวกเขาได้เห็นหนูสัตว์เล็กๆ หนึ่งตัวกำลังกินหญ้าอย่างอิ่งอิ่ง.
“แม่ หนูสัตว์นี้เหมือนจะมีดวงใจ!” นายมีนกล่าวเกลียดใจ.
“น่าจะเป็น หนูสัตว์เป็นเพื่อนของเราที่เราต้องการรักษาและปกป้องด้วยน่อนใจ.” แม่ตอบอย่างอ่อนไข.
ใต้การดูแลของแม่ นายมีนเข้าสู่ช่วงเวลาที่สนุกสนานในสวน. พวกเขาได้สังเกตสวนใหญ่ที่มีต้นไม้และดอกไม้ รู้เรื่องของสัตว์ และเรียนภาษาอังกฤษขึ้น
บนทางกลับบ้าน นายมีนตื่นเต้นและบอกแม่ว่า:
“แม่ ฉันเรียนอย่างมากและสนุกมาก!”
“นายมีนเป็นนักเรียนที่ดีมาก ฉันเชื่อว่านายจะกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมาก” แม่ยิ้มและกดหัวนายมีนด้วยแม่มด.
การเดินทางไปสวนนี้ไม่เพียงแค่ทำให้นายมีนเรียนรู้ความรู้และรู้สึกสวยงามของธรรมชาติ.
เล่นเกมหาคำซ่อนไว้: ค้นหาคำซ่อนที่ซ่อนอยู่
- การเริ่มเกมส์ แล้วจะเรียกเก็บคาเด้งทั้งหมดแล้วแจกให้เด็กๆ แต่ละคน
- โดยเด็กๆ จะเลือกแบบภาพที่หนึ่งจากผลัพท์ภาพ แล้วพยายามหาคำภาษาที่เกี่ยวข้องกับแบบภาพที่ได้เลือกthree. โดยเด็กๆ ที่หาคำภาษาที่ถูกต้อง จะสามารถเอาคาเด้งที่ถูกต้องทับที่ช่องว่างข้างแบบภาพfour. หากเด็กๆ ไม่หาคำภาษาที่ถูกต้อง สามารถปลงคำถามให้กับเพื่อนเล่นหรือขอความช่วยเหลือจากครู
- การเล่นเกมส์จะมุ่งหน้าต่อไปจนกระทั่งหากทุกแบบภาพได้คำภาษาที่ถูกต้อง
- ตัวอย่างแบบภาพและคำภาษาต่าง ๆ รวมไปด้วย:
- แบบภาพ 1: ราชาหมาป่าที่วานิชกวนบินหนีมที่สวนสาธารณะ
- คำภาษาที่ใช้ได้: แมว, หนีม, สวน, ดอกไม้, ใบ
- แบบภาพ 2: กลุ่มเด็กบนชายหาดที่เล่นตลก
- คำภาษาที่ใช้ได้: ชายหาด, ทราย, ทะเล, หมอก, ว่ายน้ำ
- แบบภาพ 3: นักประพันธ์ที่ตกแต่งบ้านเสรีภาพที่หน้าประตู
- คำภาษาที่ใช้ได้: บ้านเสรีภาพ, นักประพันธ์, อาหาร, แผง, ทongsai
ผ่านเกมส์นี้เด็กๆ ไม่เฉพาะจะเรียนรู้คำภาษาใหม่ แต่ยังพัฒนาพฤติกรรมการสังเกตและความทรงจำด้วยเช่นกัน。
ต้องการคำแปลของข้อความดังกล่าวเป็นภาษาไทย โปรดติดต่อผม ผมจะแปลให้คุณทันที
มันตรงแบบนี้ แล้ว
วันเช้าที่มีแดดแจ่มใส่ในหลางฝน หมอกเขียว ซึ่งมีมิกี้และเพื่อนๆของเขาตัดสินใจที่จะไปสำรวจอุทยานสาธารณะ พวกเขาได้นำความสนใจและความหวังมา และมาถึงประตูของอุทยานสาธารณะ มิกี้ถอดออกแผนที่ที่บนเนื้อเรื่องมีสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่แสดงบริเวณต่าง ๆ ในอุทยาน
“มองเห็นนี่ว่ามีทะเลสาบนี้!” มิกี้ชี้บริเวณสีน้ำเงินบนแผนที่
“นั่นจะต้องให้เราได้ฟังเสียงร้องของระกาได้บ้าง!” หวางวายดันดึงตัวเตือน
“ตามความเป็นจริงแล้ว!” มิกี้ตอบ “เราไปหามันได้”
พวกเขาเดินตามทางลากและเดินเข้าไปในอุทยานสาธารณะ และไม่นานก็มาถึงทะเลสาบแล้ว น้ำทะเลสาบชัดเจนและสด และหนึ่งกลุ่มนกบินและร้องเสียงอยู่บนกิ่งไม้
มิกี้และหวางวายปิดตา ฟังอย่างสงบ โดยพยายามที่จะแยกเสียงร้องของนกแต่ละตัว
“ฉันได้ยินเสียง ‘เชียวเชียว’ นั่นคือกะทิ!” มิกี้บอก
“และเสียง ‘กุกกุก’ นั่นคือนกบุญาติ!” หวางวายเสริม
พวกเขาก็เดินต่อไปบนทางริมทะเลสาบ และทันทีที่ก็พบเสือเลี้ยงลูกที่กระโดดบนหญ้า
” ‘กวัก’! นั่นคือกุ้ง!” มิกี้ตะโกนดัง
“เรายังจะหามันอะไรได้หรือไม่?” มิกี้ถาม
“อาจจะหาตัวหนูสักตัว!” หวางวายแนะนำ
พวกเขาเดินต่อไปสำรวจ และไม่นานก็เห็นตัวหนูอยู่บนต้นไม้
มิกี้และหวางวายบอกเล่าความเป็นไปของตัวหนูนั้น ตามเอกลักษณ์ของมัน เช่น “หางยาว” และ “ตาที่ระวัง”
การสำรวจอุทยานนี้ไม่เพียงแต่ทำให้มิกี้และหวางวายเรียนรู้คำศัพท์อังกฤษที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แต่ยังทำให้พวกเขาสนุกกับกิจกรรมกลางแจ้งด้วยวิธีการการแสดงเสียงที่มีสนุกสนานมากเช่นกัน
