ในวันอาทิตย์ที่มีแดดอาทิตย์รุ่งโรจน์ เด็กๆ ตื่นเต้นและมาที่สวนเพื่อสนุกสนานอย่างเต็มไปด้วยความดีใจ ที่นี่เป็นสถานที่ที่พวกเขาได้เรียนภาษาอังกฤษ และเราจะร่วมกันบุกเบิกการเดินทางสนุกสนานที่หน้ามันกับภาษาอังกฤษอยู่ด้วยกัน ในสวนที่มีธรรมชาติสง่าสวยนี้ เด็กๆ จะได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ และเรียนรู้ทางเลือกที่จะใช้ภาษาอังกฤษด้วยการเล่นเกมส์ประสานงามต่างๆ จะดูว่าเด็กๆ จะเรียนภาษาอังกฤษได้อย่างสนุกสนานแบบไหนนี้กับกันหรือ!
เริ่มด้วยการนำเสนอความสำคัญของสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ โดยนำเสนอในรูปแบบที่ง่ายต่อตัวใจ และกระตุ้นความสนใจในใจเด็กๆ
มันเป็นเช้าวันที่มีแดดออกอย่างเต็มไปด้วยแสงและความร้อนในใจ นายมิงมีแนวคิดที่จะเล่นเกมกับเพื่อนๆของเขาที่สวนสาธารณะใกล้เคียง “เราจะเล่นเกมเดียวกันนะ จับเอาสิ่งที่มีในธรรมชาติมากที่สุด!”
นายมิงนำกระดาษหนึ่งในมือ ที่มีภาพแสดงสิ่งที่มีในธรรมชาติเช่น ต้นไม้ ดอกไม้ แม่น้ำ นก และอื่นๆ เขาบอกให้เพื่อนๆของเขา “ทุกคนจะต้องหาสิ่งที่มีในธรรมชาติเหล่านี้ และพูดชื่อของมันด้วยภาษาอังกฤษ”
หญิงสาวหนึ่งชื่อ หญิงฮว่า หาแรกได้ต้นไม้ใหญ่หนึ่ง แล้วเธอบอกกับความยินดี “Tree!” จากนั้นเธอพบแม่น้ำเล็กอีกแห่ง แล้วยินดีต่อไป “River!” นายมิงได้ยินดีด้วยเมื่อเขาเห็นนกหลายตัวกระโดดต้นไม้ “Birds!” และเด็กๆอื่นๆก็หาและบอกชื่อสิ่งที่เขาพบเช่น “Flower!” “sun!” และ “Wind!”
เกมนั้นตกแต่งดีเป็นที่ดี ในขณะที่เด็กๆต่างหากหาสิ่งที่มีในธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่หรือเพิ่มความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
นายมิงมองเห็นเพื่อนๆของเขาแล้วบอกว่า “ทุกคนทำได้ดีมาก!” แล้วเขาก็บอกว่า “เราจะเทียบกันเพื่อเห็นใครจะจำคำศัพท์มากที่สุด”
เด็กๆต่างหากจำคำศัพท์ที่เขาหามาแล้วแล้วบอกชื่อด้วยภาษาอังกฤษ หญิงฮว่าจำคำศัพท์มากที่สุด แล้วเธอยอมยินดีบอกว่า “Tree, river, birds, flower, solar, wind…” นายมิงและเด็กๆอื่นๆก็ตามมาแล้ว
หลังจากเกมส์จบลง นายมิงรวบรวมโดยกล่าวว่า “วันนี้เราไม่เฉยแค่เล่นดี แต่ยังได้เรียนรู้คำศัพท์อังกฤษมากมายด้วย จำได้ว่าโลกของเรามีธรรมชาติที่งดงาม และเราต้องเรียนรู้ที่จะชื่นชมและปกป้องมัน”
ผ่านเกมส์นี้ เด็กๆไม่แค่เพิ่มความสูงส์ในภาษาอังกฤษ แต่ยังเรียนรู้ที่จะชื่นชมและปกป้องสิ่งแวดล้อมธรรมชาติด้วย
การเรียนรู้ศัพท์ผ่านการแสดงภาพของวัตถุในสภาพแวดล้อมต่าง ๆ เพื่อสอนศัพท์ที่เกี่ยวข้อง
ครึ่งห้องเรียนที่มีสีสันสวยงโดยมีเด็กๆ นั่งรวมกัน ตามโต๊ะมีภาพต่างๆ ที่แสดงภาคพื้นดินที่มีป่าไม้ ทะเล เมืองและฟาร์ม อาจารย์เอาภาพป่าไม้มาแสดงและเรียกให้เด็กๆ มอง ซึ่งภาพมีต้นไม้ แม่น้ำและสัตว์ อาจารย์กล่าว
“ดูว่านี่คือต้นไม้ มันเรียกว่า tree และนี่คือแม่น้ำ มันเรียกว่า movement ในป่ามีสัตว์หลายราย เช่น หนู มันเรียกว่า rabbit นก มันเรียกว่า hen และช้าง มันเรียกว่า lion”
อาจารย์ชี้ที่ภาพและกล่าวภาษาอังกฤษอย่างง่ายๆ ในขณะที่เด็กๆ สนองตอบโดยการลองวางคำภาษาอังกฤษตามแบบอาจารย์และพยายามใช้คำภาษาใหม่ที่เรียนได้เข้าใช้ในประโยค
“Mama, tree is tall.”“Dad, rabbit likes to devour carrot.”
อาจารย์สนับสนุนให้เด็กๆ พูดเองโดยไม่หวาดเกรงความผิดพลาด หลังจากการฝึกซ้อมติดต่อกันเด็กๆ ก็สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ติดต่อกันและใช้คำภาษาใหม่ในการกล่าวตอบ
อาจารย์เอาภาพทะเลมาแสดง ซึ่งมีปลา ดาวทะเล และโครงสระ เด็กๆ ติดต่อกันมีความสนใจต่อคำภาษาใหม่ที่มีในภาพนี้ และถามอาจารย์
“ครูครับ นี่คืออะไร?”“ครูครับ คุณว่ามันเรียกอะไร?”
อาจารย์ตอบคำถามของเด็กๆ ทุกครั้งโดยดูแลกับความระมัดระวังและเรียกให้เด็กๆ รู้จักวิธีการบอกภาษาอังกฤษเพื่ออธิบายสัตว์ทะเล
“นี่คือปลา มันเรียกว่า fish นี่คือดาวทะเล มันเรียกว่า starfish นี่คือโครงสระ มันเรียกว่า coral”
ด้วยวิธีนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนคำภาษาอังกฤษแต่ยังรู้จักสิ่งที่มีอยู่ในแต่ละสภาพแวดล้อม และเพิ่มความรู้เข้าใจโลกที่อยู่รอบตัวของพวกเขา
เล่นเกมหาคำซ่อนเร้นเพื่อให้เด็กเรียนรู้ด้วยวิธีการเล่นตลอดเวลา
ในห้องเรียนที่มีแสงแดดชามชัด เด็กๆ จำนวนมากเดินที่ตามโต๊ะใหญ่ๆ บนตาราง ที่มีรูปสีสันแตกต่างกันและใบกระดาษที่เขียนด้วยคำภาษาอังกฤษเล็กๆ การเล่นเริ่มขึ้น ครูเอาภาพแสดงออกมา ซึ่งเป็นหน้าที่มีหมาแมวอยู่
“ใครจะบอกให้ฉันกว่าภาพนี้เป็นอะไร?” ครูยิ้มและถาม
เด็กหนึ่งยื่นมือตอบ：“มันคือแมว.”
ครูยอมรับและชวนเลย：“ดีมาก! ตอนนี้ คุณจะหาคำที่เขียน ‘cat’ ในบัตรของคุณและติดตามภาพนี้”
เด็กๆ ก็เริ่มหาบัตร และไม่นานก็มีบัตรของพวกเขาเซ็นต์ภาพที่ตรงกัน
“เราจะพิจารณาภาพอีกอันหนึ่ง” ครูกล่าวต่อ และเอาภาพที่มีตู้ปลาน้ำที่มีปลาตัวหนึ่งออกมา
“ใครจะบอกให้ฉันกว่านี่คืออะไร?” ครูถาม
เด็กหนึ่งตอบ：“มันคือตู้ปลา.”
“ถูก!” ครูชวนเลย，“ตอนนี้ หาคำที่เขียน ‘fish tank’ ในบัตรของคุณและติดตามภาพนี้”
เด็กๆ ก็ยังคงเล่นเกมหายนะต่อไป และแต่ละครั้งที่พวกเขาหาคำที่ถูกต้อง ครูก็จะเลื่อนเลือนเพื่อชวนเชิญและชวนเลย
เรื่อยๆ จนมาถึงขณะที่เวลาผ่านไป เด็กๆ ไม่เพียงได้เรียนรู้คำภาษาอังกฤษใหม่ แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการจับคำภาษากับภาพ
เกมนี้ไม่เพียงแค่ช่วยเด็กๆ ในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยวิธีที่สนุกสนาน แต่ยังช่วยเพิ่มพลังใจในการสังเกตและจดจำ
“เราจะหยุดพักไป” ครูประกาศ และเริ่มเล่นเพลงอังกฤษที่ง่ายและเร็ว
เด็กๆ ก็ร้องตามเพลง และเสียงร้องสนิทสนามที่ห้องเรียน
“เราจะเล่นเกมเร้นๆ กับคำภาษา” ครูกล่าวด้วยความตื่นเต้น
เด็กๆ ก็รวมตัวกันเป็นวงกลม ครูเอาบัตรที่เขียน “tree” และซ่อนอยู่ พวกเด็กควรหาบัตรนี้และบอกคำที่ถูกต้อง
เกมนี้ทำให้เด็กๆ มีโอกาสประกาศคำภาษา และยังเพิ่มความสนุกสนานและความสัมผัสในห้องเรียน
ครูสรุปวิชาเรียนวันนี้ว่า：“วันนี้เราเรียนเกี่ยวกับสัตว์และที่อยู่อาศัยของพวกเขา จัดตัวให้ระลึกถึงคำที่เราเรียนและผจญฝันด้วยมันที่บ้าน”
เด็กๆ ก็กลับบ้านด้วยบรรยากาศที่มีความรู้ที่มาก การเล่นเกมนี้ไม่เพียงแค่ช่วยพวกเขาเรียนรู้ความรู้ใหม่ แต่ยังทำให้พวกเขารู้สึกสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษด้วยความสุข
**：，
เมื่อวันเสาร์ที่มีแสงแดดเมฆมรสันหลากลาก เด็กๆ ใส่เสื้อผ้าที่อร่อยต่อหลัง บាยแบกที่เล็ก ก็มองหน้ารอดำเนินการออกเดินทางมาสู่เขตป่าที่กว้างขวางนี้ ป่าที่มีต้นไม้มีมาก และมีสายฝันและกลิ่นดอกสวยงาม เด็กๆ จึงมีความติดตายกับวัยชาติเหล่านี้
อาจารย์แบกแผนที่มาดึงเด็กๆ ทำนองแนะนำว่าจะทำการโดยสวามีโดยว่า “ใครจะบอกให้ฉันว่าสวนเล่นอยู่ที่ไหน?” มิ่มชายจับโอกาสในทันทีและตอบว่า “สวนเล่นอยู่ใกล้สลาย์” อาจารย์ยิ้มและยืนยันต่อไป “แล้วหน่วยน้ำอยู่ที่ไหน?” หลิ่มหญิงตอบอย่างไม่ต้องคิดว่า “หน่วยน้ำอยู่หลังต้นไม้”
เริ่มตั้งแต่การเดินทางออกเดินทางลึกลงไปด้วยกัน เด็กๆ ได้ประสบกับหลายช่วงท้าทาย พวกเขาต้องสังเกตเห็นรอยเท้าของสัตว์เพื่อคาดการณ์ชื่อของสัตว์ และวางตัวเสียงของสัตว์เพื่อตอบคู่ภาพของสัตว์ มันไม่เพียงแต่เล่นเกมที่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้แต่ยังเล่นในบรรยากาศที่เล่นเลิฟเช่นกัน และฝึกความสามารถในการสังเกตสิ่งแวดล้อมและความคิดแฟนตาซี
ขณะที่เด็กๆ มาถึงพื้นที่ที่แห้งแล้ง เอกชนแบกเคลื่อนเครื่องนับเวลาและประกาศว่า “เราจะเล่นเกมหนึ่ง. ทีมที่หาคำซับซ้อนทั้งหมดได้ก่อนครับชนะ!” เด็กๆ ก็นิ่มนวลติดตายและเริ่มหาคำซับซ้อนที่ซ่อนอยู่ พวกเขาอ่านคำเป็นประมาณและพูดคำออกเสียงด้วยภาษาอังกฤษ
ระหว่างการหาคำซับซ้อน เด็กๆ ได้เผชิญกับหนูสัมฤทธิ์ที่นอนนอนอยู่ อาจารย์นำดาวเผยว่า “อะไรคุณชอบกิน?” หนูสัมฤทธิ์ชักต้นไม้ด้วยเส้นไม้และทำเสียง “crunch” เด็กๆ จึงเข้าใจตอบไว้ทันที
ก่อนที่การเดินทางออกจะจบลง เด็กๆ ก็กลับมาถึงจุดเริ่มต้นด้วยสมบัติที่มากมาย อาจารย์รวบรวมโดยกล่าว “วันนี้เราได้เรียนรู้คำภาษามากมายและมีช่วงเวลาที่ดีมาก จงจำว่าโลกมีหลายอย่างที่น่าประทับใจ และเราสามารถค้นหามันด้วยตาและหัวใจของเรา” เด็กๆ ยืนยันและมีรอยยิ้มที่แสดงความสุขและพึงพอใจ
