ในบริเวณที่มีแดดออกเม็ดมากในช่วงบ่ายที่แก้วแก้ว บุรุษเด็กตอมห์ และสุนัขเลี้ยงของเขา จิ้จิ้ว จึงขึ้นทางไปสนามสอยพร้อมกัน เพื่อเดินทางไปยังสวนสาธารณะ พวกเขาสวดแสดงด้วยเสียงเสียงร้องและเสียงรวกตลอดทางเดิน และทุกครั้งที่พวกเขาคิดถึงการเดินทางนี้ไม่ใช่แค่การเดินทางอุตกายเพียงทั้งหมด แต่ยังเป็นโอกาสให้ตอมห์เรียนภาษาอังกฤษด้วย ในบทความนี้ เราจะตามทางตอมห์ไปด้วย เพื่อข้างมาเล่าบทเรียนหลากหลายที่ในสวนสาธารณะ และผ่านการเล่นกันของตอมห์กับจิ้จิ้ว พวกเราจะเรียนรู้เพียงภาษาอังกฤษที่ประโยชน์อย่างแท้จริง
ต้องตรวจสอบเนื้อหาที่แปลมาให้แน่ใจว่าไม่มีจีนและไม่มีความผิดพลาด
รายวันที่มีแสงแดดระใจใจหนึ่งในเช้าวันรุ่งสวรรค์ หมาป่าแอมี่และเพื่อนๆของเธอได้สำรวจป่าด้วยกัน พวกเขาเดินตามทางเรียบร้อยและอยากดูแนวทางที่มีภาพมงคลต่อไป
แอมี่แอบหยุดลงและทำนายว่า “ทำไม ชมว่านั่นคือแกะ หางของมันยาวและหลุดเหมือนกับกิ่งไม้โค้งๆ”
สัตถุลิงปิ๊ปยอมตายลงต่อความสงสัยของแอมี่ว่า “แอมี่ ทำไมหางของแกะดูเหมือนกับกิ่งไม้ดังกล่าว?”
แอมี่บรรยายว่า “เพราะหางของแกะจะตกลงในฤดูหนาว และเหมือนกับกิ่งไม้ที่อ่อนแอ แต่ในฤดูใบไม้ผลิหางของมันจะขึ้นขึ้นมาใหม่และมีทรงที่ยิ่งใหญ่และงดงาม”
หมางโลกโมโด้ยอมตายลงและตั้งถาม “เราสามารถหาแกะได้หรือไม่?”
จึงมีแอมี่ ปิ๊ป และโมโด้ได้กันหาลายลักษณะของแกะ พวกเขาผ่านพื้นที่หญ้าอย่างแสนสวย และเห็นแกะกำลังกินหญ้าอย่างอ่อนนิสัย แอมี่ยังเข้าแสดงว่า “ชมว่านั่นคือแกะ! หางของมันเหมือนกับกิ่งไม้โค้งๆมากเท่านั้น”
ปิ๊ปและโมโด้ยอมตายลงและสังเกตมองรอบแกะไปเป็นเวลานานๆ ขณะนั้น นกหนึ่งบินมาเยือนและเตะยอดต้นไม้และร้องเพลงอย่างดึงดูด แอมี่ยังทำนายว่า “ชมว่านั่นคือนก ริมของมันสีแดงเหมือนเพลิงของดาวตะวันตก”
โมโด้ยอมตายลงและถาม “แอมี่ ทำไมริมของนกดูเหมือนสีแดง?”
แอมี่คิดแล้วตอบว่า “อาจจะเพราะริมของนกดูดดึงดูดใจของเพศตรงข้ามได้ เหมือนดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ”
พวกเขายังคงเดินตามไปตามจนมาถึงแม่น้ำลึกเหมือนรัฐ น้ำสะอาดเหมือนกับน้ำมัน ปลาได้ลอยโดยเสรีในน้ำ แอมี่ยังบอกว่า “ชมว่านั่นคือปลา พวกมันลอยโดยเสรีในน้ำมากเท่านั้น”
ปิ๊ปและโมโด้ยอมตายลงและระลึกถึงว่า “อันทรงพระเจ้า!”
แอมี่ยังบอกต่อว่า “แต่ละสิ่งมีลักษณะเดิมของตนเองในป่า และเหมือนกับเราทุกคน พวกเราควรช่วยปกป้องสวรรค์ที่เรารัก”
พวกเขายังคงเดินตามแม่น้ำไปจนมาถึงพื้นที่ดอกไม้สะวันนี้ แอมี่บอกว่า “ชมว่านั่นคือดอกไม้ พวกมันมีสีสวยงามมากที่เหมือนภาพเขียน”
ปิ๊ปและโมโด้ยรู้สึกดึงดูดโดยสวรรค์สามงานและยังแยกโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปบันทึก
พวกเขาไม่เฉยแย้งว่า “น่างดูสวยมาก!”
แอมี่ยังบอกต่อว่า “วันนี้เป็นการสำรวจที่น่าจดจำมากมาย พวกเราได้เรียนรู้และได้รับความสุข”
ปิ๊ปและโมโด้ยยอมตายลงและตัดสินใจว่าพวกเขาต้องเข้าร่วมกิจกรรมนี้มากขึ้นในอนาคต เพื่อให้ประชาชนมากขึ้นได้รู้และปกป้องบ้านเรา”
พวกเขากลับบ้านกับมองเห็นสิ่งที่ได้รับอย่างมาก แอมี่รู้สึกกลายเป็นมันได้ว่า “วันสำรวจนี้เป็นความสำคัญที่เราไม่ควรที่จะลืม”
