ในการเดินทางสวนสัตว์ของพวกเราในโลกที่มีประหลาดประชิด เด็กๆ จะตามหน้ากล่อมอันที่ดุดดุดด้วยกายของหงส์ขาวที่มีกำลังใจ และเริ่มต้นสำหรับนักสำรวจความธรรมชาติ และรู้สึกถึงอันทรงพลังของชีวิต ให้พวกเราเข้าไปสู่โลกที่มีเสียงเรียนร้องและรสนิยม และเห็นช่วงชีวิตที่เติบโตของพวกเขาทุกช่วงตอน
สนับสนุนประกาศที่ระบุสถานการณ์ของเรื่อง
ในสวนสาธารณะที่มีเขื่อนหญ้าที่เป็นสีเขียวอย่างหนาแน่น จ๊วย และเพื่อนๆของเขากำลังสนุกกับช่วงบ่ายที่ดีของพวกเขา。แสงอาทิตย์เข้าผ่านกิ่งไม้และกระจายเป็นลายแสงแบบเส้นเลื่อยลงบนพื้นดิน。จ๊วยชมล้อมรอบๆ และได้คิดขึ้นกับเกมส์น่าสนุกหนึ่ง。
“เราเลยเล่นเกมหาคำได้ไหม?” จ๊วยเสียงตะลึงตะลายต่อพวกเขา.
เด็กๆทุกคนที่ยินดีต่อข้อเสนอดังกล่าวและตะละหน้ายอมรับเช่นกัน。จ๊วยก็เริ่มต้นในการเขียนคำที่หน้าในกิ่งหญ้าด้วยหินขนาดเล็ก เช่น “tree”, “hen”, “cat”, “dog” และคำอื่นๆ อีกมากมาย。
เมื่อเกมเริ่มขึ้น เด็กๆเหล่านั้นก็เหมือนตำรวจเล็กๆ และเริ่มหาคำบนหน้าหญ้าอย่างจริงจัง。ไม่นานเขาก็หาได้คำแรกแล้ว。
“ดูว่าฉันหาแล้ว ‘tree’!” จ๊วยร้องยิ้มเสียง
“ฉันก็หาแล้ว ‘fowl’!” มิงมากะก็ร้องยิ้มตาม
“และ ‘cat’ และ ‘dog’!” หัวแก้วเข้าร่วมเช่นกัน
เด็กๆเหล่านั้นขณะหาคำและกล่าวกันเกี่ยวกับความหมายของคำทั้งหมด จ๊วยยังและให้ความชัดเจนถึงการใช้งานของคำเหล่านั้นด้วย
“คำ ‘tree’ หมายถึงไม้ มีไม้หลายต้นที่เราที่นี่” จ๊วยหนี้มือไปที่ต้นไม้ขนาดใหญ่หนึ่ง
“คำ ‘hen’ หมายถึงระนคร ฉันเห็นนกหนึ่งกำลังร้องบนต้นไม้” มิงมากะหนี้มือไปที่ต้นไม้อีกต้นหนึ่ง
“คำ ‘cat’ หมายถึงแมว ฉันรู้ว่าบ้านของฉันมีแมวอยู่ที่ดี” หัวแก้วหนี้มือไปที่แมวที่กำลังเดินลาบหญ้า
“คำ ‘dog’ หมายถึงสุนัข บ้านของฉันมีสุนัขที่ชาติดบ้าง” จ๊วยบอก
เด็กๆเหล่านั้นที่หาคำในระหว่างการเล่นเกมไม่แต่เดินทางเรียนคำภาษาอังกฤษที่แตกต่างกันเท่านั้น แต่ยังมีโอกาสเรียนรู้ความหมายของคำทั้งหมดด้วย พวกเขาสนุกอย่างดีมากจนกระทั่งดวงอาทิตย์ตกแล้วพวกเขาก็ต้องลาโลกสวนกลับบ้านไปโดยเสียใจ
เกมที่เล็กน้อยนี้ไม่แค่ช่วยให้เด็กๆเรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายและเหลือก็ได้ส่งเสริมความสามารถในการสังเกตการณ์และหลักความร่วมมือกันของพวกเขาด้วย。
สนามสัตว์ การเตรียมตัว
เมื่อเช้าวันนี้ บچهๆ ตื่นขึ้นในความรุ่งเรืองและเรียบร้อยเสื้อผ้าสะดวกสบาย พวกเขาเตรียมกระเป๋าตะกร้าเล็กๆ ภายในมีน้ำใส่และของดอกเลี้ยงเล็กๆ และกล้องเพื่อบันทึกความรุ่งเรืองของวันนี้ แม่เตือนพวกเขาว่าต้องจำไว้ว่าติดแผนที่สวนสัตว์เพื่อไม่ให้เสียทาง
บچهๆ ตรวจสอบกระเป๋าของตัวเองอย่างละเอียดและแน่ใจว่าทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว พ่อเลี้ยงได้จัดในห้องโถงที่บ้านเล็กๆ ด้วยสัตว์เลี้ยงโจมตีเล็กๆ ที่พวกเขาชื่นชอบเพื่อที่จะมีการของบันเทิงตลอดทางเดิน
ก่อนที่จะออกทาง บچهๆ ยังทำการตรวจสอบสุขภาพเรียบร้อยเรื่องเล็กๆ อย่างเช่นตรวจว่ามีอาการไข้หวัดหรือไม่เพื่อให้พวกเขามีพลังใจเพียงพอที่จะสนุกสนานในการเดินทางไปสวนสัตว์
ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว ครอบครัวทั้งหมดก็ออกทางแล้ว พวกเขาขึ้นรถไฟฟ้าไปยังสถานีที่ใกล้สวนสัตว์ และมองเห็นภาพวาดที่ผ่านไปด้วยความรุ่งเรือง
ในขณะรอรถไฟฟ้า บچهๆ แบ่งปันกันถึงความเดือดร้อนของตนเองในการดูสัตว์ที่จะเห็น พวกเขาหารือกันว่าหากเห็นหมางโจมตี พวกเขาจะทำอะไร; หากเจอช้างแล้ว พวกเขาจะพูดอะไรต่อมัน
เมื่อรถไฟฟ้าถึงสถานีแล้ว บچهๆ ตามกลุ่มคนออกมาจากสถานี และมาถึงประตูสวนสัตว์ พวกเขานำแผนที่ออกมาเทียบกับแผนภาพกราฟแสดงการกระจายสัตว์ในสวน และวางแผนเส้นทางการเดินทางของวันนี้
ก่อนที่จะเข้าสวนสัตว์ บچهๆ ยังไปที่ร้านขายอาหารเล็กๆ และซื้อบิสกิตสัตว์และน้ำสดเพื่อรักษาพลังใจสำหรับกิจกรรมของวันนี้ พวกเขากินของเลี้ยงขณะกำลังรอตัวเองเพื่อเตรียมที่จะเริ่มการเดินทางไปสวนสัตว์
ไปยังสวนสัตว์
เมื่อเรามาถึงสวนสัตว์ เด็กๆ แสดงออกอารมณ์ยินดีและกระโดดตกลง ตาของเขาเหล่านั้นที่มีความสว่างขึ้นอย่างมาก แสงแดดที่เข้ามาผ่านชาติไม้และร่วงลงบนที่จอดรถที่กว้างขวาง ก่อให้เกิดรูปแบบแสงเงาที่หลากหลาย
บิดาและแม่เปิดประตูรถและเด็กๆ กระโดดออกมาอย่างรวดเร็ว และอยากได้มองเห็นทุกอย่าง พวกเขามองเห็นรถที่จอดอยู่ในที่จอดรถของสวนสัตว์
“ทั้งหมดนี้เป็นรถหลายรุ่นที่อยู่ตรงนี้ มีรถยนต์ย่อมายาว รถบรรทุก และรถดับเพลิงที่เราชื่นชอบ” บิดาตอบ ขณะที่เขาขับเขาเด็กๆ มาที่ประตูของสวนสัตว์
เด็กๆ ตามบิดาและแม่ผ่านประตู ต้องเจอภาพที่มีความหนาวนาหนาและน่าตื่นเต้น ชาวเดินทางมากมายรวมกันในกลุ่มๆ บางคนถ่ายภาพ บางคนอภิปรายกันเกี่ยวกับสัตว์ที่พวกเขาจะเห็นในอนาคต ที่ตรงประตูสวนสัตว์ เจ้าหน้าที่กำลังแจกแจงแผนที่และหนังสือเลือกสัตว์เพื่อช่วยผู้เยือนท่องเที่ยวได้ดียิ่งขึ้น
“แม่ มั่นไหมที่เราจะไปเห็นหมูป่าก่อนหน้านี้？” เด็กๆ ถาม
“ใช่แล้ว หลังจากนั้นเราจะไปที่โรงเก็บหมูป่า เพื่อเห็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่เหล่านี้” แม่ยิ้มและพาเด็กๆ มาทางที่โรงเก็บหมูป่า
บนทางนั้น เด็กๆ ถามข้อที่ต่างๆ ต่อบิดาและแม่ พวกเขาเล่นตามที่ผ่านไป จากโรงเก็บงูและมองเห็นงูที่เดินอย่างล่อมลาย จากที่เกาะสลางเห็นแมวสาวที่แจ่มแจง และทุกโรงเก็บที่เด็กๆ มองเห็นมีตาที่ใหญ่ขึ้นเพราะความคuriousของพวกเขา พวกเขาดูเหมือนที่มีความสนใจกับสัตว์ทุกชนิด
ที่สุดพวกเขามาถึงโรงเก็บหมูป่า เด็กๆ กลับมาอยู่รอบหมูป่า ดูในขณะที่พวกมันกินน้ำด้วยหางที่ยาวและยืนด้วยขาที่แข็งแรง พวกเขายังได้ยินเสียงเสียงของหมูป่า ซึ่งเป็นเสียงที่ดังและแข็งแรง
“พ่อ เสียงของหมูป่าดังมากเหล่านี้!” เด็กๆ โห่ตะลึง
“ใช่แล้ว เสียงของหมูป่าดังและสามารถเผยแพร่ไปไกลเหล่านี้” บิดาชี้แจง
ในการเยือนสวนสัตว์นี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่เห็นสัตว์ทุกชนิด แต่ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์มากมาย พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะแยกสัตว์ทุกชนิดอย่างไร และเข้าใจความเป็นความเป็นของมัน การท่องเที่ยวทุกครั้งที่พวกเขาได้เข้าชมนั้นเป็นโอกาสที่ทำให้พวกเขารับประทานความยินดีและเปรียบเทียบที่มากมาย
เยี่ยมชมพื้นที่แสดงสัตว์ต่างๆ
เมื่อเรามาถึงสวนสัตว์ ตาเด็กทั้งหลายปรากฎระเบียงความอึดอึดเพลิดเพลิงด้วยความอึ้งอึ้ง และเราก็เข้าไปที่สวนหมางแรก ที่มีหมางกลุ่มหนึ่งกำลังกระโดดต้นไปต้นมาอย่างกะทวงกะวาง เด็กทั้งหลายตะโกนกันด้วยภาษาอังกฤษว่า: “มองเห็นหมาง! เขาเป็นไปได้ดีมาก!” เราอยู่ในสวนหมางเป็นเวลาเล็กน้อย และเด็กทั้งหลายได้เรียนรู้ว่าจะเอาภาษาอังกฤษเอาไว้บอกการกระทำของหมางเช่น “กระโดด”、”ขึ้น” และ “เล่น” ได้แล้ว
จากนั้นเราก็เดินไปที่หมู่เขาแมวรุนแรง เด็กทั้งหลายถูกดึงดูดโดยความรุนแรงของแมวรุนแรง และพวกเขาบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า: “ทำไมแมวรุนแรงจึงใหญ่เช่นนี้?” ผู้ดูแลสัตว์อธิบายอย่างเป็นธรรมชาติเกี่ยวกับคุณสมบัติของแมวรุนแรง และเด็กทั้งหลายได้เรียนรู้คำว่า “แข็งแรง” และ “มีอำนาจ”
หลังจากนั้นเราก็ไปเยี่ยมชมสวนแกะสายคาบาย และเด็กทั้งหลายตะลึงกับความยาวของคอแกะสายคาบายที่ยาวกว่าขาของพวกเขา พวกเขาบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า: “คอของแกะสายคาบายยาวมาก!” ที่นี่เด็กทั้งหลายยังได้เรียนรู้คำว่า “ยาว” และ “สูง”
เราก็เดินไปต่อไปที่สวนนก และเด็กทั้งหลายเห็นนกที่มีลักษณะหลากหลาย มีนกประมงที่มีสีสันประกอบ และนกอินทรีที่มีขนาดใหญ่ พวกเขาบอกเอาภาษาอังกฤษว่า: “นกมีสีสันประกอบมาก!” ที่สวนนก เด็กทั้งหลายยังได้เรียนรู้ว่าจะถามชื่อนกด้วยภาษาอังกฤษ เช่น “How do you are saying ‘sparrow’ in English?”
เราก็มาถึงสวนสมุนไพรทะเล และเด็กทั้งหลายถูกดึงดูดโดยปลาที่มีสีสันสวยงามในท่อสะสม พวกเขาบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า: “ปลาเป็นไปได้ดีมาก!” ที่นี่ เด็กทั้งหลายได้เรียนรู้คำว่า “ทะเล” และ “ทะเลสาบ” และรู้เกี่ยวกับปลาที่มีชนิดต่าง ๆ อย่างเช่น “shark” และ “octopus”
ทั้งสิ้น ในระหว่างการเยี่ยมชมทั้งหมด เด็กทั้งหลายไม่เพียงแต่ได้รู้ชื่อและลักษณะของสัตว์ แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะบอกเอาภาษาอังกฤษเอาไว้บอกเกี่ยวกับสัตว์ด้วย พวกเขาได้มีความสนใจและความอึ้งอึ้งในทุกๆ มุมของสวนสัตว์ และในทุกๆ การสนทนาที่มีกับพวกเขา มันทำให้พวกเขามีความเข้าใจและจำภาษาอังกฤษดีขึ้นอีกทีเดียว
สวัสดีครับค่ะ นักเด็กต่างก็รู้สึกดุดดันเชิญพ่อแม่เข้ามาสู่หมู่ที่มีสัตว์สามัญชาติที่สนุกสนานในป่าโค้ง พวกเขาเห็นม้าเห็ดกระโดดต้นตายตลอดเวลา บางตัวกำลังสวนอยู่บนเตาหมาก บางตัวกำลังกินมะปราง เด็กๆจึงหยอดมือชี้และสอบถาม “What’s that?” พ่อแม่จึงตอบอย่างนิรเทศ “That’s a monkey, and it’s ingesting a banana.”
พวกเขาเดินไปที่หมู่ที่มีเสือ บรรยากาศเสือที่มีภาพทรงอาศัยที่เรียบร้อยที่จับตาให้เด็กๆเห็น พวกเขาสังเกตซึ่งตราสีของเสือ ฟังเสียงดูดของเสือ และรู้สึกเหมือนจะรับรู้ภาพบางส่วนของความหนาแน่นของเสือ พ่อแม่จึงใช้โอกาสเรียนเด็กๆว่า “That’s a tiger, and it’s roaring. Tigers are huge and robust.”
พวกเขาเดินไปที่หมู่ที่มีแกะสามัญชาติ แกะที่มีคอยาวที่ดันใจให้เด็กๆสนใจ พวกเขาเดินตามแกะที่เดินเร็วๆและสังเกตพวกมันระหว่างที่เดิน พ่อแม่ก็เรียนพวกเขาว่า “That’s a giraffe, and it has a very long neck. Giraffes are tall and graceful.”
ในสวนสัตว์ พวกเด็กยังได้พบสัตว์อื่นๆหลายมาก เช่น กระต่ายที่อยู่อย่างสันโดษ หมีหมู่ที่น่ารัก และหมีกระรอกที่มีทรงพลัง พวกเขาและพ่อแม่ก็เข้าไปให้ปลาปีนกินอาหาร ดูแลกันที่มีทัศนียางน่าสนุกที่สัตว์นั้นประกวฎกันในการแข่งกันกินอาหาร พวกเด็กยังได้เข้าร่วมการแสดงสัตว์ด้วย ดูปลาดอลฟินกระโดด และหมู่สัตว์ทะเลที่แสดงท่าทีเทคนิค เด็กๆที่ใส่ใจและตะลึงมาก
ผ่านการสัมผัสกับสัตว์ พวกเด็กไม่เพียงแค่ได้รู้ชื่อสัตว์ แต่ยังได้รับความรู้เกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกมันด้วย พวกเขาได้เรียนว่าจะเอาภาษาอังกฤษอธิบายลักษณะของสัตว์ เช่น “that is a lion with a mane.” หรือ “That’s a panda with a black and white face.”
การเดินทางที่สวนสัตว์นี้ไม่เพียงแค่ทำให้เด็กๆมีวันอาทิตย์ที่น่าสนุก แต่ยังทำให้พวกเขาได้เรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายๆและเพิ่มความรู้ด้วย
อาหารประมาณเวลาเที่ยงวัน
ในช่วงเวลากินข้าวของในสวนสัตว์ มันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษและน่ารักของเด็กๆ หลังจากประสบการณ์ความอึดอัดและการค้นหาวันเกิดของเขาๆ ที่แรก พวกเขาได้รับโอกาสที่จะพักผ่อนและให้พลังทางพลังงานบนเวลา
แสงแดดสว่างรั่วผ่านช่องว่างของใบไม้ ทำให้มีบริวาร์งามและอบอุ่นในร้านกินของขนาดเล็กของสวนสัตว์ เด็กๆ ลงนั่งตรงโต๊ะและตอบโต้กันอย่างเจ็บประสงค์กันเกี่ยวกับสัตว์ที่พวกเขาเห็นเมื่อเท่านั้น แบบเนื้อเรื่องที่ง่ายและหลากหลายในเมนูของร้านกินของ มีขนมแซนดวิชที่เด็กๆ ชื่นชอบ ซึ่งเป็นแซนดวิช ผลไม้และน้ำเหล็ก
พนักงานร้านที่มีท่าทายาทและอบอุ่นมายามเข้าหาเด็กๆ ในตารางของพวกเขา และสอบถามด้วยภาษาอังกฤษที่เป็นกลิ่นแก้วว่า “What could you want to have for lunch, kids? would you want a sandwich or a few fruit salad?”
เด็กๆ ยกมือและตอบโต้กันกะทันหัน “I need a sandwich with cheese and ham! And a fruit salad with apples and bananas, please!”
พนักงานร้านยิ้มและบันทึกบทความที่เด็กๆ ตัดสินใจ แล้วหันไปเตรียมอาหาร ในขณะที่เด็กๆ กินของเล็กๆ ที่พวกเขานำมาด้วย ซึ่งเป็นขนมหรือของหวาน หรือช็อกแลต
ไม่นานหลังจากนั้น อาหารก็ถูกนำมาจัดเตรียม ในขณะที่เด็กๆ กินอาหารและเล่นกันด้วยเรื่องต่างๆ พวกเขาพูดถึงประสบการณ์ของวันนี้ เสียงร้องและเสียงที่พูดให้เสียงสนันสนุนกันรวมเป็นเสียงดนตรีที่สวยสายในร้านกินของ
“examine this sandwich! It’s so big!” มีเด็กๆ หนึ่งที่มีอาหารเกินแสงอย่างเจ็บประสงค์และชี้ต่อโต๊ะว่า “Mine has extra cheese!” มีเด็กๆ หนึ่งที่เห็นและตอบโต้กัน
หลังจากที่กินอาหารเสร็จ เด็กๆ รู้สึกพอใจและตั้งแต่ลายปาก พวกเขาเตรียมตัวที่จะกลับไปเล่นในสวนสัตว์อีกครั้ง ด้วยพลังงานที่ได้รับที่เต็มเต็ม พวกเขาก็สำเร็จในการรวบรวมบริวาร์งามที่ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือประสบการณ์ที่ไม่ว่าจะแสนทายใจ ในช่วงเวลากินข้าวของ ไม่เพียงแต่ให้พวกเขาให้พลังงาน แต่ยังเป็นบริวาร์งามที่จะอยู่ในความทรงจำของพวกเขาเป็นยาวนานที่สุด
ออกจากสวนสัตว์
ในวันที่เกิดอุทยานสัตว์กำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อแสงแดดเริ่มอ่อนลงและท้องของเด็กเริ่มร้องหิมะเมื่อต้องการกินปัง. พวกเขารู้ว่าเป็นเวลาที่พวกเขาต้องกินหรอบอาหารแล้ว. ร้านอาหารในอุทยานสัตว์มีสภาพและความสะอาด โดยมีเก้าอี้ที่มีสีแตกต่างกันและการตกแต่งที่มีสีสันสวยงามที่ทำให้เด็กมีความรุ้งเรืองมากขึ้น.
เด็กๆ รวมตัวกันรอบๆ ตารางใหญ่หนึ่ง ตารางมีอาหารที่หลากหลายที่แสดงให้เห็นบนดินที่ตกแต่งด้วยสี. พวกเขาสั่งอาหารที่ง่ายต่อการทาน เช่น สแมชบอร์ด, ยำผักสลัด และน้ำเชื่อม. เด็กๆ กินอาหารและหารดูแลกัน พูดถึงสัตว์ที่พวกเขาเห็นวันนี้ และหน้าของพวกเขาปรากฏด้วยความยินดี.
หลังจากหรอบอาหารเสร็จ พวกเด็กรู้สึกเพิ่มพละและตัดสินใจที่จะเล่นอีกชั่วโมงก่อนที่จะเดินทางกลับบ้าน. พวกเขามาที่ส่วนเล่นในอุทยานสัตว์ ที่มีสลายเลื่อน, หมอนเล่น และที่เล่นทำรันเทิร์น. เด็กๆ ขโมยทรายในที่เล่นทำรันเทิร์น สร้างประตูสำรวจ และสนุกสนานกับช่วงเวลาที่ไม่มีสิ่งหนึ่งที่เกี่ยวกับความหน้าที่.
เมื่อแสงสุริยาที่ตกด้านตะวันตกเริ่มแสนเงียบ อุทยานสัตว์ก็เริ่มมีสภาพแบบเย็นช่วงคืน. เด็กๆ มีความเสียใจอย่างมากกับการลาตามสัตว์ที่น่ารักเหล่านั้น และเดินทางตามลำดับรอฝายรถบัสกลับบ้าน. บนเส้นทางกลับบ้าน พวกเขาพูดถึงสิ่งที่พวกเขาเห็นและประสบในวันนี้ และคาดหวังว่าจะมาอีกครั้งที่อุทยานสัตว์.
เด็กๆ และพ่อแม่ของพวกเขาขึ้นรถบัสร่วมกัน และจบลงทางการเดินทางที่อุทยานสัตว์ที่เป็นการสนุกสนาน. พวกเขากลับบ้านด้วยความทรงจำที่มากและด้วยรอยยิ้มที่ยังอยู่ในใจ.
หลังกลับบ้านแล้ว จะนำมาทำการนับเรียงภาพและสรุปสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อเด็กๆและพ่อแม่กลับบ้านหลังจากสัปดาห์หนึ่งของความบรรยายในสวนสัตว์ที่สนุกสนาน พวกเขาก็เร่งรัดเรยที่จะแบ่งปันประสบการณ์ของตนกับพ่อแม่
“มามา วันนี้ฉันเห็นสัตว์หลายมัน!” เสียงของเหมียวที่มีความตื่นเต้น
“ใช่น่ะ หมี่ยว ฉันเห็นสัตว์อะไรไหม?” แม่ยิ้มอย่างอ่อนๆ มากกว่า
“ฉันเห็นแกะนกแขนยาว มันมีความยาวของหัวที่สามารถกินใบไม้ต้นได้” หมี่ยวบรรยายด้วยความตื่นเต้น
“และมีช้างสีแดง มันเด่นงามมาก ฉันก็ไม่อยากเข้าชมใกล้” หมายฝรั่งก็เข้ามาเรียกร้อง
“และมีหมีตะโกน มันมีความมีกิ่งก้าวที่กำลังตะโกนไปมาบนต้นไม้” หมายหวานเสริม
“นอกจากนี้เรายังได้ให้อาหารแก่หงส์ มันมีความน่ารัก มักจะร้องเสียง ‘กูกกูก’” หมี่ยวยังคงบรรยายต่อไป
“วันนี้เล่นสนุกมั้ย?” แม่ถามอย่างอ่อนๆ
“ใช่! ฉันได้เรียนรู้ชื่อสัตว์หลายมัน และรู้มากมายเกี่ยวกับสัตว์” หมี่ยวยิ้มตายด้วยความดีใจ
“นั่นก็ตาม พวกเราคิดว่าสัตว์ที่น่าสนุกที่สุดคืออะไร?” แม่ยังคงนำไปสู่เด็กๆ
“ฉันคิดว่าแกะนกแขนยาวน่าสนุกที่สุด เพราะมันสามารถกินใบไม้ต้นได้ หลากหลายอย่างเหมือนที่เราใช้หลังเส้นยาวที่เราสามารถถึงอะไรที่สูงขึ้น” หมายฝรั่งตอบ
“ใช่นั้นเอง ฉันรู้ว่าช้างสีแดงเป็นพระมหากายของสัตว์ มันมีความกล้าหาญ” หมายหวานเสริม
“นั่นก็ตาม หลังจากนี้เรากลับบ้านแล้ว พวกเราจะเริ่มวาดภาพด้วยกัน และวาดลงสัตว์ที่เราเห็นวันนี้” แม่วางแผน
“แน่นอน! เราจะให้สัตว์ทุกตัวมีเสียงของมันเหมือนที่เราได้ยินที่สวนสัตว์” หมี่ยวตะโกนด้วยความตื่นเต้น
“นั่นก็ตาม จะเริ่มทันที!” หมายฝรั่งและหมายหวานก็ตอบรับด้วยความตื่นเต้น
และเช่นนั้น เด็กๆได้รับความช่วยเหลือจากแม่และเริ่มวาดบันทึกบทบาทที่น่าจดจำจากสวนสัตว์ พร้อมทั้งเรียนรู้ความรู้ใหม่มากมายด้วย
