ในการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษที่เป็นบรรยากาศดีตลอดเวลา เราจะตามตามหนูแมวที่น่ารักที่กำลังเรียนภาษาอังกฤษ และผ่านการเล่าเรื่องและกิจกรรมที่น่าสนุก มันจะช่วยให้มันรู้จักคำพูดพื้นฐานในชีวิตประจำวันด้วยภาษาอังกฤษ。ขอให้ร่วมกับการเดินทางของหนูแมวนี้ด้วย และพบปะโลกที่มีภาษาอังกฤษที่น่าสนุก!
แมวเล็กที่เดินทางเรียนภาษาอังกฤษ
แบบภาพที่มีแสงและลมแดดเมื่อเช้าวันนี้ แมวTom ตื่นขึ้นและตัดสินใจว่าวันนี้เขาจะเรียนภาษาอังกฤษใหม่อยู่หนึ่งบาท ห้องของTom ติดปูแผ่นที่มีสีสันหลากหลาย และในนั้นมีแผ่นที่วาดสัตว์ต่างๆ ที่Tom มีความสนใจมากเลย
Tom ใช้แผ่นแบบภาพที่เขียนว่า “Cat” และเรียนด้วยคำว่า “Cat, cat, i’m a cat.” หลังจากนั้นเขายังใช้แผ่นที่เขียนว่า “dog” และยืนยันคำว่า “dog, canine, i am a canine.”
ข้างโต๊ะเล็กที่Tom อยู่มีบางสิ่งเล่นต่างๆ และทุกสิ่งเล่นมีแผ่นใบคำศัพท์อังกฤษติดข้างเท้า และTom ได้พยายามจับตอยมันและแผ่นใบคำศัพท์มาประกอบกัน ซึ่งเขาได้เลือกหมายเล่นหมายเหล็กอ่อนที่มีข้อความ “undergo” และเอามันไปเรียบเรียงข้างใน “bear” ใบคำศัพท์
Tom จึงเริ่มเรียนภาษาตัวเลขเกี่ยวกับสี หนึ่งใบแผ่นคำศัพท์ที่วาดแอบอ่อนสีแดงขึ้นมาวาดวาดวงศีรษะของแอบอ่อนสีแดง และข้อความ “purple” ก็ได้เรียบเรียงแบบภาพสีแดงของแอบอ่อนมาอยู่ข้างใน “red” แผ่นใบคำศัพท์ หลังจากนั้นเขาก็หาพืชสีเขียวและท้องฟ้าสีฟ้าที่มีใบคำศัพท์ “inexperienced” และ “Blue” และเรียบเรียงมันอย่างเหมาะสม
ความรักษาการเรียนของTom นั้นมีขึ้นเรื่อยมาและเขาเริ่มทำวลีด้วยตัวเองด้วย เมื่อเห็นรถยนต์เล็กบนโต๊ะ เขาได้เอาใบคำศัพท์ “automobile” มาใช้และบอกว่า “this is a vehicle, and it is going vroom vroom.”
ขณะที่เขากำลังทำอยู่นั้น แม่ของTom ได้เข้ามาดูเห็น Tom ที่กำลังเรียนอย่างเข้มตัวและยิ้มโดยช้ามาติดอยู่บ้างและบอกเล็กน้อยว่า “Tommy, คุณกำลังทำอะไรนี้?” Tommy หันหักหลังแล้วตอบอย่างน่ายน่างว่า “ฉันกำลังเรียนภาษาอังกฤษและแม่ที่! ดูนี้เรียบเรียงเลย มีแมว สุนัข และหมายเหล็ก”
แม่ของTom ได้ยิ้มด้วยความยินดีและเอาใบคำศัพท์ “Tree” มาบอกว่า “Tommy, มอย่างไรที่เราจะทำวลีด้วยกันด้วย? คุณจะทำวลีได้ไหม ‘I see a tree inside the park’?”
Tom ยิ้มกลับและตอบร่วมกับแม่ของเขาว่า “I see a tree within the park.”
และนั้น Tom ก็ได้เรียนภาษาอังกฤษใหม่ด้วยการช่วยเหลือของแม่ของเขา ซึ่งระดับภาษาของเขาก็ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และเขากลายเป็นอาจารย์ภาษาอังกฤษของบ้านของเขา
แมวเลี้ยงลูกแรก
แมวของเราชื่อว่า มิมิ มันมีความสนใจมากมายเลย วันหนึ่ง ครอบครัวของมิมิให้มันหนังสือศึกษาภาษาอังกฤษเพื่อขยายมุมมองของมัน มิมิเปิดหน้าแรกของหนังสือ ซึ่งเป็นภาพของแมวที่น่ารัก และข้างที่มีข้อความ “cat” มิมิอ่านและอ่านอีกครั้ง มันตัดสินใจที่จะเรียนจากคำศัพท์นี้
ครอบครัวของมิมิได้เรียนมันเล่นภาษาอังกฤษ มิมิตามลำดับเรียนทำนาย และฝึกเรียนตลอดเวลา ไม่นานมิมิก็สามารถพูดเสียง “cat” ได้ถูกต้องแล้ว มันมีความยินดีมากที่ตนเองได้รับคำศัพท์ใหม่
หลังจากนั้น ครอบครัวของมิมิพามิไปสวนสนุก และชี้ของต่างๆ ให้มันเรียนภาษาอังกฤษด้วย มิมิเห็นไปตามหนุ่มประจำตัวที่เขียนว่า “chicken” มิมิพยายามทำนายเสียงด้วยตนเอง แม้ว่าตอนแรกจะไม่แน่ชัด แต่หลังจากหลายครั้งทดลอง มันก็สามารถพูด “hen” ได้ถูกต้องแล้ว
ทางสายที่มิมิเรียนจากคำศัพท์ใหม่นั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์ มันมีความสนใจและแรงจูงใจมากมาย ทุกครั้งที่มิมิเรียนจากคำศัพท์ใหม่ มันจะมีความกะเทยกะลายมาก มิมิรู้ดีว่า หากมันยังคงเรียนต่อไป มันก็จะสามารถเรียนคำศัพท์อังกฤษมากมายได้
(ศึกษาตัวอักษรและคำศัพท์)
ฝ่ายแดดอันร้อนระลอก แมวเล็กนั่งอยู่บนเสื่อเล็กๆ ของมัน ตามอย่างสนใจดูต่อหน้ากระดานฝั่งที่ตั้งอยู่หน้ามัน มิตรคนใหม่ของมัน ซองใบตัวอักษรสีสันเข้มข้น แพร่กระจายอยู่บนพื้น แมวเล็กเริ่มวาสน์ตอนเรียนแรกของมัน
“มองเห็นนี้เป็นตัวอักษร A!” แมวแม่ของมันพูดอย่างอ่อนไหล แสดงไปยังใบแก้ว “แมวเล็กชื่นชอบมันมาก ใส่ใบแก้วเข้าไปบนกระดานฝั่ง แล้วนำมันไปวางลงบนกระดานฝั่งอย่างอ่อนๆ
แมวแม่ของมันให้แมวเล็กวิธีการใช้ตัวอักษรต่อเข้ากันเป็นคำ. เธอเอาใบแก้วเขียน “cat” มาแสดงช้าๆ แก่แมวเล็ก “นี้คือแมว. C-a-t.” แมวเล็กสำเร็จในการนำเสนอเสียงตัวอักษรตามเสียงแม่ของมัน
เรื่องการเรียนของแมวเล็กก็กำลังมุ่งหน้าขึ้นมามากขึ้น แมวเล็กเรียนรู้ตัวอักษรและคำที่มันรู้จักอยู่แล้ว อย่างเช่น “dog” และ “chook” ที่เป็นชื่อสัตว์. แต่ละครั้งที่แมวเล็กสำเร็จในการออกคำ แม่ของมันจะให้เสียงดุดดีให้กับมัน
“เรียกได้ดีมาก แมวเล็ก!” แม่ของมันยิ้มแล้ว “แล้วนี้คือใบแก้ว ‘toy’ ควรมีที่ว่า ‘toy’ ไหม?” แมวเล็กชื่นชอบแล้ว ก็ยืนยันด้วยการจับจม
ระหว่างที่เรียน แมวเล็กก็มีความสำเร็จทางภาษาอังกฤษที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันเริ่มพยายามใช้ภาษาอังกฤษเพื่อแสดงความคิดของมัน แม้ว่าบางทีการพูดยังไม่เป็นที่แน่นอน แต่แม่ของมันยังคงอย่างมีความเป็นตัวแทนที่จะแก้ไขเสียงของมันและให้ความสนใจให้มันเรียนต่อไป
และเช่นนั้น แมวเล็กก็เดินหน้าไปยังทะเลภาษาอังกฤษด้วยสภาพความยินดีและแต่งตั้งให้มันมีความสำเร็จตามหลังจากที่สำเร็จในงานใดงานหนึ่ง แม่ของมันจะให้คำเชิญเสียงอย่าง “ดีมาก” หรือ “ทำได้ดี”
ขอบคุณสำหรับคำถามของคุณ คำแปลของ “” ในภาษาไทยคือ “การฝึกสนทนาประจำวัน”
สุนัขเล็กได้เรียนรู้ตัวอักษรและคำต่อไปแล้ว จึงพยายามที่จะใช้พวกเขาเพื่อรวมกันเป็นประโยค ทุกวัน มันจะฝึกกับเพื่อนๆของมันด้วย
วันหนึ่ง สุนัขเล็กนั่งอยู่ตรงหน้าตารางเล่นของมัน ด้านหน้ามีใบการ์ดเขียนตัวอักษร มันถือใบการ์ดที่เขียนตัวอักษร “A” มาแล้วเรียกเสียงตามตัวอักษรที่เพื่อนของมันพูด: “A-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a-a
เผชิญกับความยากลำบาก และแก้ปัญหา
ในหนทางการเรียนการสอน แมวเลี้ยงตัวนั้นได้บรรยายตัวเองกับหลายความท้าทาย บางครั้งมันจะพบว่าการออกเสียงของคำศัพท์บางคำยาก อย่างเช่น “cat” และ “dog” แมวเลี้ยงตัวพยายามเขียนคำศัพท์เหล่านั้นด้วยหามของมัน แต่ติดตัวและขาดความถูกต้อง ในทันทีที่เพื่อนของมัน หนูเลี้ยง มาช่วยเหลืออย่างมีความเป็นใจ และได้ให้ความสนใจในการมันวิธีที่ถูกต้องในการเขียนคำศัพท์เหล่านั้น แมวเลี้ยงตัวเรียนรู้และฝึกซ้อมต่อไปจนสามารถเขียนคำศัพท์ทั้งหมดได้ถูกต้อง
วันหนึ่ง ในขณะที่แมวเลี้ยงตัวเล่นเกมส์ มันได้ทำให้ลูกเกมของมันตกไปข้างหลังเสื่อ แมวเลี้ยงตัวพยายามใช้หามของมันเอาลูกเกมกลับมา แต่ไม่สามารถถึงได้ หนูเลี้ยงได้วางแผนให้ใช้สายยาวเพื่อขึ้นเอาลูกเกมกลับมา แมวเลี้ยงตัวที่ไม่เคยเคยใช้สายก่อน ได้รับความช่วยเหลือจากหนูเลี้ยงและเรียนรู้วิธีที่จะใช้สายอย่างไรในการขึ้นเอาลูกเกมกลับมา
ผ่านการเผชิญหน้าและหาทางแก้ปัญหาประจำวันที่เกิดขึ้นนี้ แมวเลี้ยงตัวไม่เพียงได้เรียนรู้คำศัพท์และวลีใหม่ แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการทำงานร่วมกันและแก้ปัญหาด้วยผู้อื่นด้วย ประสบการณ์เหล่านี้ทำให้แมวเลี้ยงตัวมีความมั่นใจและกล้าหาญมากยิ่งขึ้นในการเรียนภาษาอังกฤษของมัน
ผลลัพธ์และการเติบโต
เมื่อเช้าแห่งวันที่มีแสงแดดระเวิงมากมาย แมวเลี้ยงเริ่มต้นเดินทางเรียนภาษาอังกฤษของมันด้วยความตื่นเต้นอยู่บนพื้นที่ของห้องท้องนอนที่มีหนังสือเรียนภาษาอังกฤษที่มีสีสันที่ดีมากมายตามหน้า. หูของแมวเลี้ยงสั่นอย่างเล็กน้อยแสดงถึงความสนใจต่อการเรียนรู้ที่จะมาถึง.
มันเริ่มจากการเรียนตัวอักษร. แม่ของมันได้แสดงให้เห็นตัวอักษรแบบการ์ดที่มีรูปสัตว์ที่น่ารักทั้งหลาย. แมวเลี้ยงชมรูปสัตว์ที่บนการ์ด และแม่ของมันบอกเสียงพูดตัวอักษรและพูด “A is for apple, A is for apple, see the apple on the tree.” แมวเลี้ยงตามเสียงของแม่ของมัน และใช้หามือของมันสัมผัสตัวอักษร “apple” โดยดูเหมือนกำลังพยายามที่จะกลับระบุพยางค์.
แมวเลี้ยงเริ่มเรียนคำศัพท์ที่ง่าย. แม่ของมันได้แสดงให้เห็นตัวอักษรเปลือกที่มีคำศัพท์ต่าง ๆ บนตัวเปลือก: “cat”, “canine”, “hen”. แม่ของมันจัดตัวเปลือกออกเป็นแถว และบอกตัวอักษรแล้วให้แมวเลี้ยงพยายามพูดคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุ: “cat”, “canine”. แมวเลี้ยงที่ยังรู้เรียนเพียงเล็กน้อยเสียง แต่มันพยายามที่จะกลับระบุ และบางครั้งมันยังสามารถพูด “cat” และ “canine” ได้ถูกต้อง.
เมื่อการเรียนรู้ของมันเข้าใจมากขึ้น แมวเลี้ยงเริ่มพยายามที่จะใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้มาทำประโยคง่าย แม่ของมันนำมันไปสวนเพื่อชี้ตัวเครื่องเล่นเล็กที่มีในสวนเช่นเลื่อนเล่น, ตะเกียง และที่เล่นทาน และชี้ให้แมวเลี้ยงบอกด้วยภาษาอังกฤษ: “มองเห็นนี้คือเลื่อนเล่น. เราสามารถลงไปบนเลื่อนเล่นนี้. มองเห็นนี้คือตะเกียง. เราสามารถเล่นตะเกียงสูงได้.” แมวเลี้ยงบอกด้วยความช่วยเหลือของแม่ของมัน และเริ่มที่จะบอกด้วยภาษาอังกฤษโดยตัวเอง.
ในระหว่างการเรียนรู้ แมวเลี้ยงก็ได้บนความยากลำบากบางครั้ง. บางครั้งมันจะสับสน “cat” กับ “canine” หรือพยางค์ไม่เหมาะสม. แต่แม่ของมันยังมีความเป็นผู้ใหญ่และให้คำบอกให้เห็นว่า “ไม่ว่าเรื่องใด ก็ได้พยายามอีกครั้ง. คุณสามารถทำได้!” แมวเลี้ยงก็ได้รับความเป็นผู้ใหญ่และความเป็นผู้ใหญ่ที่เป็นแรงบันดาลใจในการเข้าใจและก้าวหน้าเล็กน้อย.
หลังจากที่เรียนมาเป็นเวลานาน ระดับภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยงได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก. มันไม่เพียงแค่สามารถบอกเรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตประจำวันด้วยภาษาอังกฤษ แต่ยังสามารถมีการสนทนาทางภาษาอังกฤษกับแม่ของมันเช่นกัน. แต่ว่าแมวเลี้ยงสามารถบอกด้วยภาษาอังกฤษได้ แม่ของมันยังให้มันความยินดีและให้ความเป็นผู้ใหญ่ในการให้ความยินดีให้มันที่จะยังคงพยายาม.
การเดินทางเรียนภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยงนี้ไม่เพียงแค่ทำให้มันได้รับความรู้ทางวิชาการ แต่ยังทำให้มันได้รับความมั่นใจและความสุข. มันได้รับการสอนว่าทางการเรียนภาษาใหม่นี้เป็นทางที่เปิดกว้างให้เข้าสู่โลกที่กว้างขวางยิ่งกว่า.
