ที่อยู่ และ การเรียนภาษาอังกฤษ: ประสบการณ์สนุกและเรียนรู้ทางการเขียน

ในบทความนี้ เราจะเข้าสู่โลกที่เต็มไปด้วยดุลใจและความคิดครอบงำ โลกที่มีภาพที่สวยงามและเนื้อหาที่โดยร้อยโดยละเอียด。ด้วยการอ่านบทนี้ ผู้อ่านจะสามารถอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอิงประกาศด้วยความฝัน และรู้สึกถึงความเทาะทิมที่ไม่จำกัดของคำฝากแสงของทัศน์และคำเขียน ขอเดินทางร่วมกันเพื่อการประชุมทางภาพและคำเขียนที่ทรงพระเจริญและแสนยอดเยี่ยมนี้。

สวนสัตว์

ชื่อเกม:เกมหาเสียงสัตว์

เป้าหมายเกม:ผ่านการสังเกตสัตว์ภาพและเรียนรู้ชื่อสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษ และประกอบด้วยการฝึกฟังและจำคำศัพท์

วัตถุประยุทธ์เกม:- การ์ดภาพสัตว์ (เช่น: แมว, หมา, ปลา, ราชสีห์, วานร และอื่น ๆ)- บันทึกเสียงสัตว์หรือภาพ

ขั้นตอนเกม

  1. ขั้นตอนเตรียม
  • จัดการ์ดภาพสัตว์ให้มุมข้างลงและตั้งบนโต๊ะเป็น “แผนที่ซ่อนสัตว์” ของสัตว์
  • จัดเตรียมบันทึกเสียงสัตว์หรือภาพ ให้แน่ใจว่าแต่ละสัตว์มีเสียงหรือภาพที่เปิดเผยตาม
  1. ขั้นตอนเริ่มเกม
  • สมาชิกทุกคนรวมกันเลื่อนที่นั่งเป็นวง
  • สมาชิกที่ถูกจับคาดให้เลื่อนใช้การ์ดภาพสัตว์หนึ่งใบ
  • สมาชิกที่ถูกจับคาดต้องปิดตาและฟังหรือสังเกตเสียงหรือภาพของสัตว์
  • หลังจากที่ได้ยินหรือเห็นสัตว์ สมาชิกต้องพูดชื่อสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษ
  1. ตรวจสอบคำตอบ
  • สมาชิกคนอื่นช่วยตรวจสอบคำตอบว่าถูกต้องหรือไม่
  • ถ้าตอบถูกต้อง สมาชิกนั้นได้คะแนน 1 คะแนน
  • ถ้าตอบผิด การ์ดภาพกลับเข้าไปที่ที่เดิม และเปลี่ยนลูกผู้เล่นไปต่อ
  1. ขั้นตอนสิ้นสุด
  • หลังจากหลายรอบเกมหรือมากกว่าหนึ่งรอบ กลุ่มที่มีคะแนนสูงสุดจะชนะ
  • สามารถแบ่งรางวัลเพื่อเสริมความสนุกของเกม

แบบเกมที่เปลี่ยนแปลง:- สามารถเพิ่มความยากด้วยการเพิ่มสัตว์ที่มีอยู่ หรือขอให้พูดชื่อสัตว์และคุณสมบัติของมัน- สามารถแทนการ์ดภาพสัตว์ด้วยบันทึกเสียงของสัตว์ เพื่อเพิ่มความสนุกและความท้าทายของเกม- สามารถแบ่งกลุ่มเล่นเกม และให้แต่ละกลุ่มเลือกหมวดสัตว์ที่แตกต่างกัน เพื่อเพิ่มความสนุกและการแข่งขัน

สะพานข้ามแม่น้ำ

กลุ่มแห่งแรมวันอร่อยเมื่อเด็กชายมีมาร่วมกับแม่ของเขาที่แม่น้ำเช่นนั้น。แม่น้ำกว้างกว้าง น้ำที่ชัดเจนบอกแบ้งฝั่งแก้วฝั่ง พายุลมหาวิทยุนำให้แม่น้ำลมทะลุแสง สะท้อนทิศทางสีชมพู ทรายพร้อมกับบุคคลหลายคนบนสะพาน

แม่ของเด็กชายมีบอก “มีม่วง ญาติของเขาเห็นอะไรไหม?”

เด็กชายมีบอก “แม่ของเขา ฉันเห็นสะพาน แม่น้ำกว้าง แก้วท้องฟ้าที่มีคุณีกลุ่ม ลมหาวิทยุนำให้น้ำประทับแสงเหมือนเหล็กขาว มีคนบนสะพานเดิน บางคนกำลังถ่ายภาพ”

แม่ของเด็กชายยิ้มและบอก “ดีเลย มีม่วง! ญาติของเขาได้ใช้ภาษาอังกฤษเรียกนั้นได้ดีมาก นายญาติได้จับตาเห็นรูปร่างของสะพานอย่างไร?”

เด็กชายสังเกตแล้วบอก “สะพานมีทรงแบบโค้งเหมือนกับลมบางแห่ง”

แม่ของเด็กชายกระชับเพลิง “สนิทสุดนัก! นายญาติไม่เฉพาะแค่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเอาไว้เรียกทั้งหมดแต่ยังใช้โอกาสในการบอกความบางกลุ่ม ใจเอง จะได้ไปดัดแปลงทั้งหมดได้แล้ว จะไปเล่นเกมส์กับญาติไหม? ญาติของฉันจะเขียนคำศัพท์บางอย่างบนกระดาษ นายญาติที่เห็นคำศัพท์ไหนก็ได้เดินขึ้นมาชี้และอ่านอะไรไหม”

แม่ของเด็กชายเริ่มเขียนคำศัพท์ คือ: สะพาน, แม่น้ำ, น้ำ, ท้องฟ้า, คุณี, เดิน, พูด, จับมือ, คุณี, ลม

เด็กชายดูบนกระดาษ และอ่อนชายกำลังขึ้นมาชี้และอ่านคำศัพท์ทุกคำได้ แม่ของเด็กชายยิ้มส่องกันเพราะมีความยินดีต่อการดำเนินการดีของเด็กชาย โดยรู้ว่าเด็กชายทรงสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษมาก

ภูเขา

เมื่อเช้าแห่งวันที่มีแดดอาทิตย์แสดงชายแดง หมายและเพื่อนๆของเขาตัดสินใจจะไปเล่นที่สวนสาธารณะ。ในสวนสาธารณะมีสะพานที่งดงาม ภายใต้สะพานเป็นน้ำตกที่ชัดเจนสามารถเห็นได้ชัดเจน น้ำตกดังดนตรี และเห็นวานรบน้ำตกตกออกมาเป็นแบบของท้องฟ้าและคาบความ

หมายชมหายใจดูปลาที่ใต้สะพาน และตะลึงกล่าวว่า “ดูเหมือนนี้เป็นปลาทอง!”

“วว ยังมีปลาเย็ดนัก!” หญิงเรียกขานชมของหญิงว่าปลาอีกกลุ่มในน้ำตก

“เราจะเล่นเกมส์หนึ่งนี้ คือเราจะเล่นเกมที่จะเล่นดูสีของสะพานส่วนตัว” หญิงได้เสนอของเธอ

หมาย หญิงและหญิงได้ตั้งตารางสีและจับตาดูสีของสะพาน หญิงกล่าวว่า “ฉันคิดว่าสะพานเป็นสีแดง เพราะแสงอาทิตย์ที่ตกบนสะพานทำให้เหมือนว่าเป็นอุ่นอากาศ”

หมายสลับศีลอายุ “ฉันคิดว่าสะพานเป็นสีน้ำเงิน เพราะน้ำใต้สะพานชัดเจนเหมือนท้องฟ้า”

หญิงยิ้มและกล่าวว่า “ฉันคิดว่าสะพานเป็นสีเขียว เพราะบริเวณด้านข้างสะพานมีต้นไม้มากมาย”

หลังจากที่พวกเขาได้คิดเกี่ยวกับสีของสะพาน หญิงพากันไปและหญิงเอากระดาษหนึ่งใบมาที่บนกระดาษนั้นมีสีแตกต่างกัน หญิงบอกให้หมายและหญิงเลือกสีเดียวมา หญิงหาสีที่ตรงกัน หมายยิ้มและกล่าวว่า “ถูกแล้ว!”

จากนั้นพวกเขาเล่นเกมอีกเกมหนึ่ง หญิงเอากระดาษหนึ่งใบมาที่บนกระดาษมีปลาที่สะพาน หญิงบอกให้หมายและหญิงเลือกสีเดียวมา หญิงหาปลาที่ตรงกัน หมายกล่าวว่า “ถูกแล้ว! ปลาทองคือสีทอง!”

พวกเขาเล่นไปได้ดีมาก ไม่ต้องการที่จะมีอาทิตย์ตกออกมาเป็นทันทีที่พวกเขาหลงเวลาไปด้วย พวกเขาลากลับจากสวนสาธารณะอย่างหลงลึก การที่เขาได้มาเล่นตลอดวันนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขามีเพื่อนข้างๆ แต่ยังได้ทำให้พวกเขาพัฒนาความสามารถในการสังเกตสิ่งแวดล้อมและความคิดสร้างสรรค์ด้วยด้วย

ทะเล

บนดินแดนที่อยู่ไกลๆ มีทะเลกว้างขวางหนึ่ง ซึ่งมีชีวภาพทะเลหลากหลายตัวอยู่อาศัยอยู่ในนั้น。นี่เป็นโลกทะเลที่ลึกลับเช่นกันที่เราจะมีโอกาสไปตรวจสอบมันด้วยกันได้!

ในมหาสมุทรที่ลึกลงไปมีหายนมทะเลหนึ่งที่มีตัวน่ารัก ชื่อว่า Dolphin หายนมทะเลนี้ชื่นชอบเล่นตลอดทั้งวัน และเล่นตลอดทั้งวันในทะเล

วันหนึ่ง Dolphin ได้พบกับหายงามทะเลที่สมานฉลาด ชื่อว่า Turtle หายงามทะเลนี้บอกให้ Dolphin ว่าในทะเลมีชีวภาพทะเลอื่นๆ มากมาย เช่น:

  • ปลายักษ์ (Shark): ปลายักษ์เป็นชีวภาพทะเลที่แข็งแกร่ง มีฟันที่มีดครึกเครือและร่างกายที่เรียบสมบูรณ์ ที่เหมาะสำหรับการวิ่งด้วยความเร็วสูงในน้ำ

  • ดาวทะเล (Starfish): ดาวทะเลเป็นชีวภาพทะเลที่น่าสนใจ ร่างกายของมันประกอบด้วยลูกซาปโตที่ใช้ในการจับกุมอาหาร

  • กะทิสา (Anemone): กะทิสาเป็นชีวภาพทะเลที่มีพิษ ลูกซาปโตของมันสามารถจับกุมและกินอาหารได้

  • สาหร่ายทะเล (Seaweed): สาหร่ายทะเลเป็นพืชทะเล ซึ่งทำงานด้วยการเปลี่ยนแปลงแสงอาทิตย์เป็นอาหาร และให้สิ่งมีชีวิตในทะเลได้กลายเป็นอากาศ

Dolphin และ Turtle ตัดสินใจที่จะสำรวจโลกทะเลที่งดงามดังกล่าวร่วมกัน พวกเขาเห็นทะเลหน้าอีกฝั่งที่มีชายหาดใหญ่สะพายตา บนชายหาดมีเกลืองหลากสีสันที่มายังตกลงมา

ในการสำรวจของพวกเขา Dolphin และ Turtle ได้เรียนรู้เกี่ยวกับชีวภาพทะเลมากมาย พวกเขาทราบว่าทะเลเป็นบ้านของทุกชีวภาพ และเราควรปกป้องมันเพื่อที่จะทำให้มันงดงามขึ้นมา

Dolphin และ Turtle กลับขึ้นมาที่พื้นทะเลและแบ่งประสบการณ์ของพวกเขากับชีวภาพทะเลอื่นๆ ทุกตัวเห็นว่าพวกเขามีความกล้าและฉลาดมาก

เรื่องนี้เปิดเผยว่าทะเลเป็นสถานที่ที่มีศรีมงกฎมากมาย และเราควรเคารพและปกป้องมันด้วยทางที่เราเรียนรู้และสำรวจ พวกเขาจะทำให้เราเข้าใจมากยิ่งขึ้นกับโลกทะเลที่ลึกลับนี้

หมู่บ้าน

ในหมู่บ้านที่สงบสุขนี้ มีทุ่งที่มีสีเขียวอย่างแตกต่าง และข้างเคียงทุ่งนั้นคือป่าที่ลาดลงอย่างยิ่ง. ในดินในป่า ซ่อนอยู่บ้านไม้เก่าหนึ่ง หน้าต่างของบ้านมีแสงอาหารที่ร้อน ๆ. บ้านนี้เป็นที่อยู่ของสัตว์เล็กที่มีความยินดี พวกเขาใช้เวลาแต่ละวันในบ้านนี้ด้วยความยินดีที่สุด.

ในคืนวัน หนึ่งตัวหนูจากต้นไม้กระโดดลงมา และตะโกนออกมาว่า “ทุกคนมาดู ดวงจันทร์ขึ้นแล้ว!” สัตว์เล็กอื่นๆ ก็ทุกคนรีบออกมาจากที่ซ่อนตัวของตนเองและนึกอย่างคอยดูไปที่ฟ้าที่มีดวงจันทร์ขึ้น.

“ดวงจันทร์เป็นที่ดีมาก!” หนูหนึ่งบอก.

“ใช่เพราะดวงจันทร์ดูเหมือนกระเบนทองคำที่นำมาที่ฟ้า” หนูตะกร้ายหนึ่งเสริม.

ทันทีที่ลมเฝ้าเข้ามา สัตว์เล็กทุกตัวรู้สึกเย็นขึ้น. หนูกันทรงตะครองวิจารณ์ว่า “เรามาทำซุ้มหิมะร่วมกันได้!” จึงเริ่มมีกิจกรรมด้วยกัน พวกเขาเต้าหยีกันเป็นลูกหิมะที่มีทรงกลมเป็นหลายๆ ลูก และหลุดหลีกกันเรื่อยมาจนกลายเป็นร่างของซุ้มหิมะ. หลังจากนั้น พวกเขาก็หาไม้และหินมาตั้งเป็นแขนและตาของซุ้มหิมะ.

“ดูได้ว่าซุ้มหิมะของเราเสร็จแล้ว!” หนูหนึ่งบอกในความเป็นห่วง.

สัตว์เล็กทุกตัวรวมกันอยู่รอบซุ้มหิมะและด้วยความยินดีที่สุด พวกเขาเลี้ยงกันวิ่งว่างรอบๆ.

ขณะที่นั้น หนูหมาจากทางห่างมาเข้ามา คอยดูเป็นอย่างวิจารณ์ว่า “คุณทุกคนกำลังทำอะไรนี้?”

“เรากำลังทำซุ้มหิมะ!” หนูหนึ่งตอบ.

หนูหมาฟังแล้วก็เข้าร่วมกับพวกเขาและทำซุ้มหิมะของตัวเองด้วยเช่นกัน.

เมื่อเวลาเย็นลงมา สัตว์เล็กทุกตัวรวมกันอยู่รอบซุ้มหิมะและรับประทานความร้อนจากเพลิงค่ำ และแบ่งปันความยินดีของวันที่ผ่านมา. ในคืนที่นี้ที่ดีมาก พวกเขารู้สึกถึงการสนิทสนมและบ้านเราที่ร้อนใจ.

ในวันต่อมา เมื่อแสงแดดเข้ามาเมื่อเริ่มวัน สัตว์เล็กทุกตัวตื่นขึ้นมาพบว่าซุ้มหิมะหายไป. พวกเขาก็หาตามๆ จนก็พบว่าซุ้มหิมะถูกแสงอาลงระลอก.

“ซุ้มหิมะหายไปแล้ว แต่ความยินดีของเรายังไม่หายไป” หนูหนึ่งบอก.

สัตว์เล็กทุกตัวก็เริ่มหารือแผนใหม่ พวกเขาตัดสินใจที่จะไปหาดอกไม้งามในป่า.

ในป่า พวกเขาพบดอกไม้งามที่มีสีแตกต่างกัน มีสีแดง สีเหลือง สีสี และสีม่วง. พวกเขาเลือกดอกไม้งามที่ดีที่สุดและกลับมาที่บ้าน และจัดดอกไม้งามนั้นเข้าในฝาน.

“บ้านของเราเป็นที่ดีมาก!” หนูหนึ่งบอก.

“ใช่เพราะชีวิตของเรามีความยินดีและความงาม” หนูตะกร้ายหนึ่งรู้สึกทะลุใจ.

และนั้น สัตว์เล็กทุกตัวก็ใช้ชีวิตในบ้านของพวกเขาด้วยความยินดีและความงามที่เต็มไปด้วยความยินดี.

ป่า

เมื่อไหร่ก็ตาม ในป่าที่เลี้ยงชีวิตเป็นวัยและมีสัตว์เลี้ยงมันหลากหลายชนิด แสงแดดกระจายออกมาเป็นรูปแบบแตกแยกตัวบนพื้นดิน อากาศเต็มไปด้วยเสียงร้องของร่างกายนกและเสียงหอบหวานของต้นไม้

ในเช้าวันนี้ สัตว์เหล่านี้มาชุมนุมที่หลอดน้ำเพื่อดื่มน้ำและเล่นตลอด. หนูรุ้งรวมเหลืองไปตามทาง หางของพวกเขาหลิกลงมาในลม สาวกสัตว์รีดเข้ากันในต้นไม้ ตาของพวกเขาชมดูหาอาหาร. หนูหลงตั้งอยู่บนกิ่งไม้ มองไปด้วยตาที่สง่างาม

ขณะที่วันได้เข้ามา สัตว์เหล่านี้เริ่มปฏิบัติตามงานประจำวันของตน. นกเรียงร้องเสียงที่เนียนนุน ในขณะที่แกะได้กินอาหารอย่างสันติในหมู่ต้นไม้. หมาป่าล่าอาหารอย่างลับๆ โดยการใช้ต่อรองที่เฉลียรของพวกเขาเดินทางผ่านพื้นที่ที่หนาแน่น

ในช่วงบ่าย ป่ากลายเป็นสถานที่ของปฏิบัติการประลัย. หนูรุ้งก่อที่อาคารฝังที่ทันตลอด หนูหนนองร้องเสียงบนทะเลสาบ. ใบเมล็ดมากและกลิ้งกันบินตามดอกไม้ ใบร่องเหลืองสีสันที่ปรากฏขึ้นในหน้าป่า

เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลง สัตว์เหล่านี้มาชุมนุมที่หลอดน้ำอีกครั้ง. พวกเขาบอกเรื่องราว ยิ้มและวางแผนสำหรับวันต่อไป. ดวงดาวเหนือจากที่เรียงร้องเป็นเห็น และป่าเต็มไปด้วยความสงบและความสมบูรณ์

ในป่าที่มีอาหรับเป็นนิรันดรนี้ ทุกสัตว์มีบทบาทที่มีความสำคัญ และวันหนึ่งเป็นการประสบประทานใหม่

และดังนั้น ป่ายังคงเป็นสถานที่ที่มีอาหรับที่แปลกประหลาด ที่ประสบประทานของสัตว์เหล่านี้ยังคงดำเนินต่อไป วันหนึ่งต่อวัน ปีหลังปีต่อไป

สวนสาธารณะ

ก่อนเช้าในวันที่ฝันอาบหอมอันใสส์สวยงาม เด็กๆ มีความสนุกสนานเมื่อมาที่สวนสนุก。ในสวนมีต้นไม้ที่มีร่มเม็ดเขียวที่สวยงามและดอกไม้บานเปิดเลี้ยง เด็กๆ กำลังวิ่งเร่งและเล่นตลอดแผงหญ้าในสวน。ที่นี้มีทะเลสาบเล็กๆ ที่น้ำชัดเจนเห็นได้ชัด และปลาจำนวนมากได้ร่วมดนตรีอย่างอิสระในน้ำ.

เด็กๆ มีความสนุกเมื่อมองและเล่นเกมที่น่าสนุก และกฎของเกมคือหาชื่อสัตว์ที่ซ่อนอยู่ในสวน. แต่ละเด็กจับใบใช้งานที่มีรูปสัตว์ต่างๆ อยู่ด้วย และรูปเหมือนนี้เป็นนก กุ้งกะปิ หรือหนูขันธ์ และอื่น ๆ.

“ดูว่ามีนกนี้!” เด็กหนึ่งเรียกยังใบเกมของตนเองตื่นเต้น.

“ใช่แล้ว นกนี้อยู่บนต้น!” เด็กอีกคนยอมรับ.

เด็กๆ กำลังค้นหาสัตว์ที่เหมือนใบเกมของตน บางคนอยู่ติดชายทะเลสาบ บางคนบนแผงหญ้า และบางคนในกลุ่มดอกไม้. ตอนหาแล้วหนึ่งสัตว์ เด็กๆ จะตะโกนยินดีและแบ่งปันชื่อสัตว์ที่หาขึ้น.

หลังจากเล่นเกมเสร็จ เด็กๆ จะปรับตัวนั่งรอบทะเลสาบและครูเรียนได้เรียกให้พวกเขาเรียนความรู้เกี่ยวกับสัตว์. พวกเขาเรียนเกี่ยวกับเสียงร้องของนก พฤติกรรมของกุ้งกะปิ และรูปแบบอาหารของหนู. เด็กๆ จะสนุกกับการฟังและจะทำตามความเคลื่อนไหวของครูเรียน.

กับการนำของครูเรียน เด็กๆ ยังได้เล่นเกมแต่งบทบาทด้วย พวกเขาจะแบ่งออกเป็นกลุ่มๆ และแต่ละกลุ่มจะแสดงบทบาทของสัตว์ต่างๆ ตามคำสั่งของครูเรียน. ด้วยวิธีการล่วงละลายนี้ เด็กๆ ไม่เฉพาะจะเรียนความรู้เกี่ยวกับสัตว์ แต่ยังพัฒนาทักษะการแสดงเปิด โดยปราศจากการบอกเล่า.

แสงแดดเหลืองฉายผ่านกิ่งไม้ลงบนใบหน้าที่มีความสนุกสนานของเด็กๆ มากมาย โดยมีเสียงสร้างบางคราวมากมายในสวนสนุก. ในวันนี้ เด็กๆ ได้เรียนภาษาอังกฤษทางการเล่นเกม และได้รับความสุขและความรู้เรียล.

สะพาน

บ่างวันกลางวัน มิ่ม และเพื่อนๆของเขา ได้มาถึงอย่างมีความงามใจสบายในสวนสวยงามที่มีเสาสะพานแห่งนี้ที่ข้างแม่น้ำที่เป็นจุดสำคัญสำหรับผู้คนที่กำลังเดินข้ามและมีกำลังที่จะกล้ามั่นยิ่งในการชมด้วยสันทัญ. มิ่มเห็นแม่น้ำน้ำแข็งสะอาดใต้เสาสะพาน ก็บอกแก่เพื่อนๆว่า “ดูไหม ใต้สะพานมีอะไรบ้าง?” เพื่อนๆของเขาก็ตั้งคำเก็งต่างกันเหมือนกัน บางคนเก็งว่ามีปลา บางคนเก็งว่ามีหนูน้ำ.

ขณะที่เกิดการตอบกลับก็มีนายแก้วผู้สูงอายุเดินเข้ามา ยิ้มและบอกว่า “เด็กๆน่ะ ใต้สะพานนั้นมีปลาและหนูน้ำ และยังมีสัตว์น้ำอื่นมากมายด้วย” มิ่มและเพื่อนๆของเขาทุกคนก็รู้สึกชัดเจนและวนมาเก็บรอดอยู่ด้วยนายแก้ว เมื่อเขาหมายถึงแม่น้ำกล่าวว่า “ฟังไหม นั่นคือเสียงหนึ่งของหนูโง้ง และ ‘กวางวว’ มันกำลังร้องเพลงอยู่ด้วยเหนือเชิงแม่น้ำ” มิ่มและเพื่อนๆของเขายืนอยู่ห่างและได้ฟังรับเสียงของหนูโง้งนั้นอย่างจริงจัง. นายแก้วก็วางต่อว่า “ใต้สะพานยังมีหมากหน้าเช่นเดียวกัน ที่เดินอย่างเร็วและดูเหมือนกำลังหาอาหาร”

มิ่มไม่ทันติตใจถาม “นายแก้ว ใต้สะพานยังมีสัตว์น้ำอื่นๆอีกอะไร?” นายแก้วยิ้มและตอบว่า “มีปูป์ปาล้อ แมงขาวน้ำ และแมงน้ำ และแมงน้ำประมงก็อยู่ที่บริเวณนั้นด้วย และมีนกน้ำที่บินมาบอกอาศัยอยู่ในชายแม่น้ำ” มิ่มและเพื่อนๆของเขาก็ฟังอย่างมากเช่นกัน และรู้สึกเหมือนตัวเองก็อยู่ในโลกน้ำที่กว้างขวางใต้สะพาน

ขณะที่มีเด็กเล็กหนึ่งแสดงมือไปยังแม่น้ำว่า “ดูไหมนะ” และทุกคนก็กลับมองเห็นปลาใหญ่หนึ่งพลิกปลาออกมาจากน้ำ กระตุ้นให้เกิดคลื่นน้ำที่รุนแรง. นายแก้วยิ้มและบอกว่า “นั่นคือปลาทอง มันกำลังว่ายน้ำอย่างอิสระในน้ำ”

มิ่มและเพื่อนๆของเขาทุกคนรู้สึกหลงติดกับโลกใต้สะพานนั้น พวกเขายังทำตามเรื่องที่นายแก้วบอก และสังเกตดูสัตว์น้ำทุกตัวที่อาศัยอยู่ใต้สะพาน. พวกเขาพบว่าโลกใต้สะพานนั้นอุดมสมบูรณ์ด้วยชีวิตและประชาภิชน และทุกสัตว์นั้นอาศัยด้วยวิธีที่เป็นของตัวเอง

นายแก้วถามมิ่มและเพื่อนๆของเขาว่า “คุณรู้สึกว่าโลกใต้สะพานนั้นงดงามมากไหม?” มิ่มและเพื่อนๆของเขาก็ตอบด้วยเสียงหนึ่งเสียง “เป็นมาก!” นายแก้วยิ้มและบอกว่า “ใช่แล้วนี้คือองค์ประกอบของธรรมชาติที่ยอดเยี่ยม พวกเราต้องเลี้ยงรักและปกป้องมัน”

มิ่มและเพื่อนๆของเขาฟังพญาตัวแทนและจำแนกว่าจะปกป้องสัตว์น้ำในสวนนี้เพื่อให้พวกเขาอาศัยในสภาพแวดล้อมที่มีความสง่างาม. พวกเขาออกจากสวนสวยนี้ด้วยความรู้สึกที่ทางใจและดึงดูดโดยมาก.

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *