ชื่อคนใช้ have หรือ has ในที่อยู่ผิดพลาด และการเรียนภาษาอังกฤษ

ในบทความนี้ เราจะสนทนาเกี่ยวกับหลายๆ หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับการเรียนภาษาอังกฤษของเด็กๆ ซึ่งรวมถึงกิจกรรมประจำวัน, สัตว์, ธรรมชาติ,ฤดูกาล, วันเฉลิมฉลอง และอื่นๆ ด้วยการเล่าเรื่องประชาชน, และเกมส์ และกิจกรรม ที่จะช่วยเด็กๆ ในการพัฒนาทักษะภาษาของพวกเขา พร้อมทั้งสนุกสนานในการเรียนรู้ด้วยกัน。

เข้าร้าน

เด็ก 1: “สวัสดีครับ! จะเล่นเกมหนึ่งไหม? ฉันจะแสดงภาพแก่นาย และนายจะเห็นแล้วเอาชื่อมันด้วยภาษาอังกฤษ”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว! ฉันชอบเกม”

เด็ก 1: “เริ่มต้นแล้ว นี่คือต้นไม้”

เด็ก 2: “ต้นไม้! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘tree’”

เด็ก 1: “เจ้าหน้าที่สนุก! ล่ะนี้คือดอกไม้”

เด็ก 2: “ดอกไม้! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘flower’”

เด็ก 1: “นายเล่นดีเหลือเช่นกัน! มองนี้ไหม มันคือรถยนต์”

เด็ก 2: “รถยนต์! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘automobile’”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายจะแสดงภาพที่ไม่ใช่ในภาพนี้. นายจะเห็นแล้วคิดว่ามันคืออะไร?”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว! มันคืออะไร?”

เด็ก 1: “มันคือแมว. นายคิดว่าคำว่า ‘แมว’ ในภาษาอังกฤษคืออะไร?”

เด็ก 2: “แมว! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘cat’”

เด็ก 1: “ตรงนี้เลย! นายแม่นายดีมาก. จะเล่นต่อไป”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว! นี่เป็นเกมที่สนุกมาก”

เด็ก 1: “โอเคย ฉันจะแสดงภาพอีกหนึ่งครั้ง มันคือหมา”

เด็ก 2: “หมา! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘dog’”

เด็ก 1: “แม่นายแม่นายได้ดี! ล่ะนี้คือนก”

เด็ก 2: “นก! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘fowl’”

เด็ก 1: “นายทำได้ดี! จะเล่นต่อไปนี้ครับ”

เด็ก 2: “แม่นายแม่นาย! ล่ะนี้คือบ้าน”

เด็ก 1: “บ้าน! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘house’”

เด็ก 2: “แม่นายแม่นาย! ฉันทำได้ดีมาก”

เด็ก 1: “ล่าสุดนี้คือดวงอาทิตย์”

เด็ก 2: “ดวงอาทิตย์! ในภาษาอังกฤษมันคือ ‘sun’”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

เด็ก 1: “นายทำได้ดีมาก! นายเรียนรู้คำอย่างมาก”

**เด็ก

สวัสดีครับ! อย่างไรดีวันนี้?

  1. หน้าแรก: แสดงภาพของสิ่งแวดล้อมที่มีคำศัพท์ที่ซ่อนไว้
  • ภาพ: สวนที่มีต้นไม้และน้ำตาล
  • คำศัพท์ที่ซ่อน: tree, plants, river, sand
  1. หน้าที่สอง: ช่วยเด็กหาคำศัพท์ที่ซ่อน
  • ภาพ: ภาพที่แบ่งออกเป็นส่วนต่างๆ ของสิ่งแวดล้อม
  • คำศัพท์ที่ซ่อน: tree, vegetation, river, sand
  1. หน้าที่สาม: ตอบคำถามเกี่ยวกับคำศัพท์
  • คำถาม: “what is this?” และ “in which is it?”
  • ตอบคำถาม: “it is a tree. it’s within the middle of the park.”

four. หน้าที่สี่: ลาดตระเวณภาพ– ภาพ: ภาพที่ลาดตระเวณได้ และมีตำแหน่งที่ซ่อนคำศัพท์- คำศัพท์ที่ซ่อน: tree, plant life, river, sand

five. หน้าที่ห้า: ตรวจสอบคำศัพท์– ภาพ: ภาพที่แสดงคำศัพท์ที่เด็กหาได้- ตรวจสอบ: มีโอกาสเพื่อตรวจสอบคำศัพท์ที่เด็กหาและแก้ไขความผิด

  1. หน้าที่หก: ฝึกการเขียน
  • ภาพ: ภาพที่เด็กจะเขียนคำศัพท์ที่ซ่อน
  • ฝึก: การเขียนคำศัพท์ที่ซ่อนตามภาพ
  1. หน้าที่เจ็ด: แสดงคำศัพท์ที่ซ่อน
  • ภาพ: ภาพที่แสดงคำศัพท์ที่ซ่อน
  • แสดง: มีโอกาสเพื่อแสดงคำศัพท์ที่ซ่อนแบบเต็มรูปแบบ
  1. หน้าที่แปด: ลบภาพเพื่อเริ่มต้นใหม่
  • ภาพ: ภาพที่เด็กจะลบเพื่อเริ่มต้นใหม่
  • ลบ: การลบภาพเพื่อเริ่มเกมใหม่
  1. หน้าที่เก้า: แสดงคำศัพท์ที่ซ่อนอีกครั้ง
  • ภาพ: ภาพที่แสดงคำศัพท์ที่ซ่อนอีกครั้ง

สวัสดีครับ! ฉันรู้สึกดีมาก ขอบคุณ! ร้านหนังสือนี้เป็นสิ่งที่ดีเลย!

ชื่อเกม: หาคำศัพท์ซ่อนอยู่

กฎของเกม:1. จัดเตรียมภาพที่มีคำศัพท์ซ่อนอยู่หลายคำ ซึ่งแต่ละคำจะต่างจากคำอื่น ๆ และยากต่อการค้นหา2. แสดงภาพให้เด็กๆ ดู และบอกว่าพวกเขาต้องหาคำศัพท์ทั้งหมดที่ซ่อนอยู่three. เด็กๆ สามารถตรวจสอบคำศัพท์ในภาพแต่ละคำ และอ่านมันออกเสียงfour. หากเด็กๆ หาได้คำศัพท์หนึ่ง พวกเขาสามารถวาดรอบหรือทำเครื่องหมายคำศัพท์นั้น5. ทุกครั้งที่หาได้คำศัพท์หนึ่ง เด็กๆ จะได้รับรางวัลหรือคะแนน6. หลังจากที่เกมเสร็จลง ตรวจสอบจำนวนคำศัพท์ที่เด็กๆ หาได้ และประกาศให้เด็กๆ ที่หาคำศัพท์มากที่สุดเป็นผู้ชนะ

ภาพตัวอย่าง:ฝันภาพภาพที่มีรูปรายการผลไม้ สัตว์ และวัตถุประจำวัน ซึ่งคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่อาจประกอบด้วย “apple” “banana” “cat” “canine” “ebook” และอื่น ๆ

วิธีเล่นตัวอย่าง:– ลูกคน A: “ฉันเห็นมี apple!” (ฉันเห็นมีแอปเปิ้ล!)- ลูกคน B: “ใช่แล้ว คุณถูก!” (ใช่แล้ว คุณถูก!)- ลูกคน C: “ฉันหาได้ banana!” (ฉันหาได้มะนาว!)- ลูกคน D: “ดีมากนิด!” (ดีมากนิด!)

ผ่านเกมนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังสามารถเพิ่มสมองสังเกตและความสนใจของตนเองด้วยด้วย

ใช่แล้ว! จะดูสิ่งไหนบ้างนี้. คุณต้องการหาสิ่งเฉพาะอะไรหรือไหม?

การสนทนาที่สวนสัตว์

เด็ก 1: “มองเห็นนางแอร์นี้ไหม ไม่ได้เห็นว่าเขาเหมือนมีความเป็นหล่อมากไหม?”

เด็ก 2: “ใช่นะครับ!คุณคิดว่าเขากินอะไร?”

เด็ก 1: “ฉันคิดว่าเขากินเนื้อ. คุณรู้ว่าเขากินเนื้ออะไร?”

เด็ก 2: “ฉันคิดว่าเขากินหมู. นั่นถูกต้องไหม?”

เด็ก 1: “ใช่นะครับ นั่นถูกต้อง. งูเหลืองเป็นประเภทมีชีวิตจากเนื้อ.”

เด็ก 2: “แน่นอน! แล้วคุณคิดว่าแกะหมูดีหรือไม่? แกะหมูเป็นประเภทที่กินพืชไหม?”

เด็ก 1: “แน่นอน! แกะหมูกินใบและกิ่งไม้จากต้นไม้.”

เด็ก 2: “น่าสนใจ! แล้วแกะแหลมกินอะไร?”

เด็ก 1: “แกะแหลมก็เป็นประเภทที่กินพืชด้วย. พวกเขากินหญ้าและใบ.”

เด็ก 2: “น่าสนใจ! มีประเภทสัตว์ที่ทั้งเป็นมีชีวิตจากเนื้อและกินพืชหรือไม่?”

เด็ก 1: “ฉันไม่ทราบนั่น. สัตว์ส่วนใหญ่มักเป็นหนึ่งในสองประเภท. จะไปเห็นหมงกุงต่อไหม?”

เด็ก 2: “ใช่นะครับ จะไป!”

เด็ก 1: “ใช่นะครับ หมงกุงเป็นสิ่งที่น่ารัก และพวกเขากินไม้โพด.”

เด็ก 2: “ใช่นะครับ และพวกเขายังอยู่ในภาวะหายนะด้วย จึงต้องการให้เราดูแลตัวเอง.”

เด็ก 1: “ใช่นะครับ จะให้เราอ่อนไหวและเคารพสัตว์.”

เด็ก 1: “เห็นด้วย. สำคัญที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์และวิธีที่เราจะปกป้องพวกเขา.”

เลือกหนังสืออย่างระมัดระวัง

เด็ก 1: “สวัสดีครับ! สัตว์ที่คุณชื่นชอบคืออะไร?”

เด็ก 2: “สัตว์ที่ฉันชื่นชอบคือหมาป่า ฉันชอบหอบหูของมันและเสียงร้องของมัน”

เด็ก 1: “น่าสนใจ! คุณรู้ว่าหมาป่ากินอะไร?”

เด็ก 2: “ใช่เลย หมาป่ากินเนื้อเช่นเนื้อวัวและไก่”

เด็ก 1: “ดีเด่น! ล่ะว่าเราจะหาภาพหมาป่ามาและต่อเนื่องให้เห็นว่ามันกินอะไร”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว! ฉันจะหาภาพหมาป่ามาแล้วต่อเนื่องให้เห็นว่ามันกินอะไร”

ฉันรักหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ คุณมีหนังสือที่ดีเหมาะกับฉันหรือไม่?

เด็ก 2: “ยืนยันแล้ว! มองดูนี้ด้วย มันเกี่ยวกับหมีไป่ในป่าไม้บามboo ไม่ได้งดเห็นไหมที่มันเป็นตัวอกแบบนี้?”

เด็ก 1: “ใช่น่ะ! มากกว่านั้นมีอะไรเกี่ยวกับทะเลไหม? ฉันรักดูปลาสีสวยที่นั่นมาก”

เด็ก 2: “แล้วเรามองหนังสือนี้ไหม? มันเกี่ยวกับทะเลสีน้ำเงินดิบและสัตว์ที่อาศัยอยู่ที่นั่น มันน่าตื่นเต้นมาก”

เด็ก 1: “อ่อยๆ นี้เหมาะไปยัง! ฉันคิดว่าฉันจะเลือกทั้งสองหนังสือนี้. ขอบคุณมาก!”

เด็ก 2: “ไม่มีอะไรเลย! ฉันสุขนายตายที่ฉันทราบว่าคุณหาถึงอะไรที่คุณต้องการ. สนุกกับหนังสือใหม่ของคุณ!”

ใช่แล้ว! จะไปตรวจสอบหน่วยเด็กไปด้วย ดูเลย ที่นี่มีหนังสือเกี่ยวกับป่าฝน

เด็ก 1: “ดูเห็นไหม มีหนังสือเกี่ยวกับป่าฝนนี้ คุณชอบป่าฝนไหม?”

เด็ก 2: “ใช่ ฉันชอบ! ป่าฝนมีสีเขียวมากและมีสัตว์อยู่ทั่วไป นี้หนึ่งมันเหมือนจะเกี่ยวกับทะเลนี้”

เด็ก 1: “นั่นเหมือนกัน! ทะเลเป็นสีน้ำเงินและมีปลามากมาย”

เด็ก 2: “ฉันอยากอ่านหนึ่งในหนังสือนี้ ได้ไหม?”

เด็ก 1: “ต้องการแล้ว! อ่านหนึ่งให้ฉันได้ไหม?”

เด็ก 2: “ฉันอ่านให้คุณได้”

เด็ก 2: “หน้านี้มีข้อความว่า ‘ป่าฝนเป็นสถานที่พิเศษที่มีต้นไม้และสัตว์มากมาย’”

เด็ก 1: “นั่นเป็นความจริง! ฉันรักป่าฝนมาก มันงดงามมาก”

เด็ก 2: “ฉันก็เช่นกัน! อ่านต่อไป”

เด็ก 1: “หน้าต่อไปกล่าวว่า ‘ป่าฝนเป็นบ้านของสัตว์มากมาย เช่น หงอนและแยกเจอร์’”

เด็ก 2: “ฉันยังไม่เคยเห็นแยกเจอร์มาก่อน มันคงจะมีพลังมาก”

เด็ก 1: “ใช่นั้นเหมือนกัน! ป่าฝนเป็นสถานที่มหาศาลสำหรับทุกสายพันธุ์ของสัตว์”

เด็ก 2: “ฉันหวังว่าจะไปเยี่ยมป่าฝนหนึ่งวัน”

เด็ก 1: “คุณจะไปได้! อาจเมื่อคุณใหญ่ขึ้น คุณจะไปสำรวจป่าฝนในชีวิตจริง”

เด็ก 2: “นั่นจะเป็นสนุกมาก! ฉันหวังกันมากที่จะเห็นป่าฝน”

เด็ก 1: “อ่านต่อไป มีอะไรบนหน้าต่อไป?”

เด็ก 2: “มีข้อความว่า ‘ป่าฝนสำคัญต่อโลกเพราะมันช่วยให้เราหายใจ’”

เด็ก 1: “นั่นสำคัญมาก! ป่าฝนเป็นปลอกหลอดใหญ่สำหรับโลกของเรา”

เด็ก 2: “ฉันคิดว่าฉันอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์เมื่อฉันเติบโตและเจ้าหน้าที่ศึกษาป่าฝน”

เด็ก 1: “นั่นเป็นอย่างดี! คุณจะได้เรียนรู้มากและช่วยปกป้องโลก”

เด็ก 2: “ฉันหวังว่าจะไปเยี่ยมป่าฝนก่อน”

เด็ก 1: “คุณจะไปได้ หนึ่งวัน! ตอนนี้ อ่านต่อหนังสือเกี่ยวกับป่าฝนของเราต่อไป”

ติดตามความคิดเห็นอย่างจริงจัง

เด็ก 1: “ฉันรักหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. คุณมีหนังสือดีเกี่ยวกับสัตว์หรือไม่?”

เด็ก 2: “ใช่เรื่อง! มีมาก! ดูไหมเรื่องหนังสือเกี่ยวกับป่าฝนนี้.”

เด็ก 1: “เห็นเลย! แล้วนี้เหลือบวกอีกหนังสือเกี่ยวกับทะเล.”

เด็ก 2: “นี้ดูเหมือนจะเป็นอย่างที่ดี! แต่ฉันคิดจะเลือกหนังสือป่าฝนเพราะมีภาพสัตว์มากมาย.”

เด็ก 1: “นี่เป็นเลือกที่ดี! ขอให้เราไปหน้าตะกร้าและจ่ายหนังสือ.”

เด็ก 2: “ราคาของหนังสือเหล่านี้เท่าไหร่?”

เด็ก 1: “หนังสือป่าฝนราคา 5 บาท และหนังสือทะเลราคา 7 บาท. รวมทั้งหมดเป็น 12 บาท.”

เด็ก 2: “อรรคมาก แล้วให้เราจ่ายเงิน.”

เด็ก 1: “ขอบคุณที่มาซื้อหนังสือกับเรา! สนุกกับหนังสือของคุณ!”

นวนี้มีชีวิตอย่างที่เรียบร้อย! แล้วเกี่ยวกับหนังสือนี้มันดูเป็นอย่างที่น่าทึ่งด้วย! มันเกี่ยวกับทะเลนี้

นิทานนี้? มันเกี่ยวกับทะเลนี้

เด็ก 2: “อะใจเห็นดี! มันมีปลาและหญ้าสีสันที่เป็นตัวละครในนิทานนี้ครับ. คุณคิดว่ามีเสือป่าในนิทานนี้ไหม?”

เด็ก 1: “ใช่แล้ว! มองได้นี่ เป็นภาพเสือป่าขนาดใหญ่และแข็งแกร่ง แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงผู้อื่นมาก”

เด็ก 2: “เสือป่าเป็นสิ่งที่น่ายอมรับ! ฉันรักมัน. คุณมีหนังสือเกี่ยวกับทะเลอื่นหรือไม่?”

เด็ก 1: “ใช่แล้ว ขอขอบคุณ ขอให้เราไปตรวจชั้นที่อื่น. นี่เป็นหนังสืออีก เป็นเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ทะเลที่อาศัยอยู่ในทะเลลึก”

เด็ก 2: “ทะเลลึก? นี่ดูเหมือนสถานที่เรียบร้อยของเวทีร้าย มีสiren อยู่ด้วยไหม?”

เด็ก 1: “ไม่ สiren เป็นเพียงเรื่องเที่ยง แต่ทะเลลึกมีสิ่งที่ลึกลับอย่างมาก เช่นหอยนมแปลกและปลามาเร็ง”

เด็ก 2: “ฉันอยากไปเดินทางดำดวงทะเลหนึ่งวัน. น่าสนุกมากที่จะได้เห็นสัตว์นั้นทั้งหมด”

เด็ก 1: “ฉันเช่นกัน! แต่ขณะนี้ เราก็จะสนุกกับหนังสือเท่านั้น. ขอให้เราเลือกหนังสือหนึ่งมาอ่านด้วยกัน”

เด็ก 2: “ใช่ไหม! ขอให้เราเลือกหนังสือเกี่ยวกับทะเลลึกนี้. มันมีภาพงาวต์งามและข้อมูลเกี่ยวกับทะเลลึกที่มีความสนุก”

เด็ก 1: “เลือกอย่างแน่นอน! ขอให้เราไปยังจุดสุดท้ายและจ่ายหนังสือนี้ จากนั้นเราก็จะเลือกที่ที่เราสามารถนั่งและอ่านด้วยกัน”

เด็ก 2: “ฉันรออ่านเกี่ยวกับทะเลกับคุณมากที่สุด!”

อะไรนั้นดีเลย! แต่เราจะดูเรื่องเกี่ยวกับป่าธงชาติมากขึ้นก่อนครับ

เราจะมาพูดถึงภาพแห่งป่าฝนก่อนไหน จากเนื้อหานี้กันได้เหระเด็ก 1: “ดูเธอเห็นภาพของต้นไม้และสัตว์เลยว่าเป็นรูปที่งดงาม นี่เหมือนโลกใหม่ที่นั่น!”เด็ก 2: “ใช่และมีสีสันมากมาย! ดูเธอ นี้เป็นหงส์สีแดงสว่างของหงส์.”เด็ก 1: “ผมคิดว่าสัตว์นี้คืออะไร อาจจะได้อ่านคำอธิบายและหาทราบจะได้เหลือ.”เด็ก 2: “ให้เราจะทำนั่น! ผมชอบอ่านเกี่ยวกับสัตว์และที่อยู่อาศัยของพวกเขา.”เด็ก 1: “ผมเช่นกัน ขอเปิดหนังสือเพื่อดูอะไรกับมัน.”เด็ก 2: “ดีแล้ว ทำได้ นี่คือ ‘นี้เป็นหงส์ สัตว์ปีกสีสันจันทร์ที่อาศัยอยู่ในป่าฝน มันมีหางยาวและเสียงเรียกดัง’ ว่ายัยนั่นใช่อะไรที่น่าทึ่ง!”เด็ก 1: “ผมไม่อยากอ่านต่อไปอีก อาจจะหาหนังสืออีกเล่มเกี่ยวกับมหาสมุทรด้วย.”เด็ก 2: “นี่คืออิdea ที่ดีมาก ผมชอบหนังสือเกี่ยวกับมหาสมุทรและสัตว์ที่อาศัยอยู่ที่นั่น.”เด็ก 1: “ผมเช่นกัน ขอเรากลับไปหาหนังสือจากชั้นหนังสือ.”เด็ก 2: “ดีแล้ว ผมพร้อมแล้ว ขอเราหาหนังสือที่มีการเดินทางทางหนังสืออีกอย่างหนึ่ง!”

ฉันคิดว่าจะเลือกบทเกี่ยวกับป่าฝนนี้ มันมีภาพหลายภาพ

ฉันจะไปอ่านหนังสือเกี่ยวกับป่าเขตร้อน. มีภาพที่ดีมาก.

เด็ก 1: “เหวนใจๆ หนังสือนี้ดูว่ามีความสนใจมากเลย! มองหน้าตัวมีสัตว์และพืชที่มีสีสันงามกันมาก.”

เด็ก 2: “ใช่นะครับ มีต้นไม้มากมาย! ป่าเขตร้อนมีขนาดใหญ่และมีชีวิตอยู่ทั่วไป.”

เด็ก 1: “ฉันคิดว่าสัตว์ในป่าเขตร้อนจะมีการเดินทางน่าสนใจที่ไหน. อาจจะพบเพื่อนใหม่หรือตะลอดเส้นทางลับ.”

เด็ก 2: “ฉันจะแน่ใจว่าพวกเขาจะเล่นเกมซ่อนหากันในต้นไม้. น่าจะเป็นเกมส์ที่สนุกมาก!”

เด็ก 1: “ใจได้ที่เราจะอ่านหนังสือร่วมกันแล้วหากินข้อมูลเกี่ยวกับป่าเขตร้อนและสัตว์ของมัน.”

เด็ก 2: “แนะนำให้ดี! ฉันรอดูภาพและเรียนรู้ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับป่าเขตร้อน.”

นี่เป็นตัวเลือกที่ดีเลย! จะเราไปชำระเงินที่โต๊ะเดียวกันนี้ไหม

เด็ก** 1:** “ฉันคิดว่าจะเลือกใช้หนังสือเกี่ยวกับป่าดงแห่งนี้. มันมีภาพงามมากมาย.”

เด็ก 2: “เรื่องนี้ดีมาก! มันเต็มไปด้วยสัตว์สีสันและต้นไม้เขียวสีเขียวนางนึ่ง. คุณอยากอ่านกับฉันไหม?”

เด็ก 1: “ใช่นะ! น่าสนุกมาก! ล่องมายังตู้สำหรับจ่ายหนังสือนี้.”

เด็ก 2: “ตอบดี! ฉันจะนับเหรียญที่มี. หนึ่ง, สอง, สาม… ดีเด่น,สี่, ห้า, หก, หก, แปด. พอเพียงไปแล้ว.”

เด็ก 1: “เจ้าของที่มีทักษะ! อย่างไรด้วย จะนำเงินมาแจกให้คนขาย.”

เด็ก 2: “เข้าไปนี้. ขอบคุณที่ช่วยเราซื้อหนังสือ.”

เด็ก 1: “ไม่มีอะไร! ตอนนี้เราจะหาที่ดีเพื่ออ่านหนังสือป่าดงของเราด้วยกัน.”

จ่ายเงิน

เด็ก 1: “ฉันคิดว่าฉันจะเลือกใช้หนังสือเกี่ยวกับป่าฝนนี้ครับ มีภาพมากมายเลย”

เด็ก 2: “ดูเหมือนที่ดีมาก! มองภาพนี้เห็นว่ามีสัตว์ป่าที่มีสีสันตาสน์มาก”

เด็ก 1: “ใช่แล้ว ฉันรักมันมาก ภาพเหล่านี้ชัดเจนมากและสัตว์ป่าดูเหมือนจริง”

เด็ก 2: “ฉันรักเช่นกัน! ฉันชอบภาพของหงอน มันมีสีสันตาสน์มาก”

เด็ก 1: “แล้วมองภาพนี้ด้วย มีหงอนโลกโดยสาร มันเด็ดหน้าและเร็วเล็กน้อย”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว หงอนโลกโดยสารเป็นตัวโปรดของฉัน มันดูเหมือนกำลังหลับ”

เด็ก 1: “คุณอยากอ่านเรื่องให้ฉันไหม?”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว! จงอ่านร่วมกันไหม”

(เด็กทั้งสองอ่านหนังสือร่วมกัน และพูดถึงภาพและเนื้อหาของหนังสือ)

เด็ก 2: “ฉันชอบเรื่องนี้ มันเกี่ยวกับเด็กหญิงที่ไปเดินทางเรียกเรื่องออกที่ป่าฝน”

เด็ก 1: “ใช่แล้ว และเธอได้พบสัตว์ป่าที่มีอยู่ทั่วไป. มันเหมือนโลกเล็กด้วยตัวเองในหนังสือ”

เด็ก 2: “ฉันหวานใจที่จะไปเดินทางเรียกเรื่องออกเช่นนั้น”

เด็ก 1: “อาจจะมีวันหนึ่งคุณจะไปเดินทางเรียกเรื่องออกเช่นนั้น. จนกว่านั้น นั่นเองเราจะอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางเรียกเรื่องออกและเรียนรู้เกี่ยวกับโลก”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว จงอ่านหนังสือมากขึ้น. มันมีสนุกมาก”

(เด็กทั้งสองยังคงอ่านหนังสือ และมีความสนุกสนานกับเรื่องราวของหนังสือ)

ขออาศัยความสง่าสุข คุณต้องการราคาของหนังสือเหล่านี้เท่าไหร่?

เด็ก 2: “หนังสือป่าเขาถิ่น มีราคา 5 บาท และหนังสือทะเล มีราคา 7 บาท รวมกันเป็น 12 บาท”

เด็ก 1: “จ้าย ให้ฉันแจกเงินไป”

เด็ก 2: “ขอบคุณที่เข้าซื้อที่เรา! รับติดตามหนังสือของคุณได้ดี!”

หนังสือป่าฝนมีราคา 5 บาท และหนังสือทะเลมีราคา 7 บาท รวมกันคือ 12 บาท

ข้อความของคุณในภาษาไทยคือ:“กรุณาปรึกษาหากมีความผิดพลาดในการแปลเนื้อหา ไม่ให้มีการใช้ภาษาจีนเรียบๆ”

ขอเงินแล้วครับ

เด็ก 1: “ยังต้องการนับไหม? หนึ่ง, สอง, สาม,สี่, ห้า, หก, จาก, แปด, เก้า, สิบ, สิบเอ็ด,สิบสอง ทั้งหมดมี สิบสองแบบ”

เด็ก 2: “เหวดไหม! นี่มีเงินมากมาย! ขอบคุณที่ช่วยฉันด้วยหนังสือนี้ ฉันรอให้อ่านแล้ว!”

เด็ก 1: “ไม่มีอะไร ดิฉันมีความยินดีที่คุณชอบหนังสือนี้ ขอให้มีช่วงเวลาอ่านสนุกสนาน!”

การออกจากงาน

เด็ก 1: “จบแล้ว! ดีใจวันนี้นะ!”

เด็ก 2: “จบแล้ว! ขอบคุณสำหรับการเติมเวลาที่มีชีวิตอยู่ด้วยกัน!”

เด็ก 1: “เป็นที่มีความยินดี! ถ้าคุณต้องการอะไรอื่น ๆ ให้มาเอาได้เสมอนัก”

เด็ก 2: “อย่างไรก็ตาม ตายากันภายหลัง!”

เด็ก 1: “ตายากันภายหลัง! จบแล้ว!”

ขอบคุณมากที่มาซื้อของกับเรา! !

เด็ก 1: “ขอบคุณ!เรามีความสนุกมากในการดูหนังสือทั้งหมดนี้”

เด็ก 2: “ใช่แล้ว!มันเป็นสิ่งที่ดีมาก!เราได้เรียนรู้อย่างมากมาย”

เด็ก 1: “คุณสามารถมากับทุกครั้งที่คุณต้องการ และเรารักที่มีคุณมาอยู่นี่”

เด็ก 2: “เราจะมา! ขอบคุณที่ช่วยเหลือเราหาหนังสือที่เราชอบ”

เด็ก 1: “ไม่มีอะไร! เรายินดีที่ช่วยเหลือ ขอบคุณที่มาเยือนและสนุกกับหนังสือใหม่ของคุณ!”

เด็ก 2: “ขอบคุณ! ขอบคุณที่ช่วยหาหนังสือที่เราชอบ”

ขอบคุณมาก! พวกเราสนุกมาก!

เด็ก 2: ใช่แล้ว! นี่เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต! ฉันไม่อยากละเมิดเวลาเลยที่จะบอกเพื่อนเกี่ยวกับมัน

เด็ก 1: ฉันเหมือนกัน! ฉันชอบเล่นเกมและเรียนคำศัพท์มาก

เด็ก 2: ฉันชอบเกมแข่งแสดงสัตว์ที่มากที่สุด. มันเป็นสิ่งที่น่าทึ่ง!

เด็ก 1: ฉันเห็นด้วย! และเรื่องเกี่ยวกับแมวที่เรียนภาษาอังกฤษนั้นมันน่ายิ้ม!

เด็ก 2: ฉันไม่อยากละเมิดเวลาเลยที่จะฝึกมากขึ้น. อาจจะจะฝึกให้แมวของฉันเรียนภาษาอังกฤษด้วย!

เด็ก 1: น่าสนุก! ขอให้เราฝึกทุกวัน

เด็ก 2: ใช่แล้ว! อาจจะจะไปห้องสมุดอีกครั้งภายหลัง

เด็ก 1: ยืนยันแล้ว! ห้องสมุดมีหนังสือและเกมมากมาย

เด็ก 2: ฉันไม่อยากละเมิดเวลาเลยที่จะไปกลับ

เด็ก 1: ฉันเหมือนกัน! ขอให้เราไปบ้านแล้วเล่นเกมเพิ่ม

เด็ก 2: ใช่ ขอให้เราไป!

จบแล้ว! มีวันที่ดีในวันนี้!

เด็ก 1: “จบแล้ว! ขอบคุณที่มีการพูดคุยน่าสนุก!”

เด็ก 2: “จบแล้ว! ฉันหวังว่าจะสามารถพูดคุยอีกครั้งในเร็ววัน!”

เด็ก 1: “ฉันเช่นกัน! และมีสวัสดีและดูแลตัวเองดี!”

เด็ก 2: “จบแล้ว! ฉันเช่นกัน! ขอบคุณมาก! จะเห็นกันในเวลาต่อไป!”

จบแล้ว!

“สวัสดีครับ! อะไรที่ฉันสามารถช่วยคุณได้?”

Table of contents

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *