ในเรื่องราวแห่งความศรรมย์สร้างและประหลาดใจนี้ พวกเราจะตามตามแมวเล็กที่มีกำลังใจและสร้างความรู้เรียนภาษาอังกฤษ และสำรวจเพื่อนที่แน่นๆ และความกล้า. พร้อมๆ กันที่จะเดินทางในทางที่อ่อนไหวและน่ารัก พวกเราจะรู้สึกถึงความอันดับของภาษา และประสบกับความสุขของการเติบโต.
การสำรวจโลกของเรา
เมื่อเช้าที่มีแสงแดดมีสว่างเป็นพิเศษ ชายเด็กทโมห์และน้องสาวของเขา ลิลี่ ได้เล่นต่อไปในสวนสนุกเมื่อพวกเขาเห็นสัตว์หนูอ่อนตาและฟังมันแตะตื่นแต้งในต้นไม้ จึงตัดสินใจที่จะตามตามมันเพื่อแปลงหน้าที่เดินทาง
“ดูว่าหนูอ่อนที่ขึ้นต้นไม้นี้!” ทโมห์เรียกดูอย่างเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“เราควรตามมันไหม?” ลิลี่สงสัยเรียก
เด็กสองคนตามลำบากตามหลังหนูอ่อน ผ่านรัศมีไม้ มาถึงพื้นที่สวนหลายเลี้ยงหลาก ที่มีดอกไม้สีสดใสในแสงแดงออกมาดูดีในแสงแสวง
“เราว่ามีดอกไม้มากมายที่นี่!” ลิลี่เตือนดูว่ามันหนุ่ม
“ใช่เลย มีผึ้งและมีมากะกะงอนนั้นด้วย!” ทโมห์เสริม
พวกเขาก็วิ่งหน้าต่อไป มาถึงบริเวณต้นน้ำเล็กที่น้ำแจ่มชมรมและปลาสวมวิ่งในน้ำ พวกเขายังได้เห็นหนู้น้ำกระดูกในใบเขียวของกุหลาบ
“แม่พูดว่าหนู้น้ำกระดูกจะจับสัตว์ที่กินแมลงที่ทำร้ายสวนเจ้าของพวกเรา” ลิลี่บอก
ทโมห์และลิลี่ตามหาต่อไป พวกเขาพบบ้านไม้เล็กที่มีสวนเล็กที่มีของเครื่องปลูกหลากหลาย
“ที่นี่มีมะละกาและเคียวขวัญ และมีต้นแอบเขียวด้วย” ทโมห์บอกไปด้านบ้านไม้เล็กของเขา
“เราสามารถตัดแอบเอามากินได้ไหม?” ลิลี่ถาม
“ใช่เลย แต่เราควรไปถามเจ้าของก่อน” ทโมห์ตอบ
เด็กสองคนตุ๊กเข้าบ้านไม้ เจ้าหญิงแก่ที่มีภาพเปิดดวงใจเปิดโอกาสรับพวกเขาเข้า
“สวัสดีครับ เด็กๆ คุณสนุกไปยังสวนหรือเปล่า?” ฝ่ายแก่หญิงรยายเรียก
“มากๆเลยครับ เจ้าหญิง และเราตั้งใจที่จะตัดแอบมากิน” ลิลี่บอก
เจ้าหญิงแก่ยิ้มและส่งใบแอบให้พวกเขาเอาไปแล้ว “ดีเลย ครับเด็กๆ นี้คือรางวัลของคุณ”
ทโมห์และลิลี่ยังกินแอบอย่างดีที่นั่น พวกเขารู้สึกว่าการเดินทางประมงนี้ในวันนี้ของพวกเขาเป็นสนุกมาก
ซ่อนเร้นของทรัพย์สิน
ในป่าที่ลึกลับและอึงอ่อนๆ ที่มีอุดมคติ มีหลักฐานทรัพย์สินที่ซ่อนเก็บรอดูแล้วให้เด็กๆ มาค้นหา ป่านี้เต็มไปด้วยสัตว์ที่มีลูกเลนและให้ความช่วยเหลือที่นำทางในการหาหลักฐานของทรัพย์สิน
- เด็กๆ ตามตามสุนัขเลี้ยงลูกที่เกลียวกับตัว มันนำพวกเด็กๆ มาถึงต้นไม้ใหญ่ บนต้นไม้มีบัตรที่เขียนรูปวิทยุที่แสดงว่า “Apple”
- หลังจากนั้น เด็กๆ ได้พบกับหางสัตว์ที่กำลังเล่นน้ำบนแม่น้ำ หางสัตว์บอกกับเด็กๆ ว่าหลักฐานของทรัพย์สินต่อไปคือ “Water”three. หลังจากนั้น นกสีเป็นแบบที่เลินลงมาบอกเด็กๆ ว่าหลักฐานของทรัพย์สินต่อไปคือ “Sky”four. เด็กๆ ก็เดินต่อไปจนถึงพื้นที่หญ้า มีหนูอยู่บนพื้นที่หญ้า หนูบอกกับเด็กๆ ว่าหลักฐานของทรัพย์สินต่อไปคือ “Moon”
- สุดท้าย เด็กๆ มาถึงพื้นที่ดอกไม้ บนดอกไม้พิเศษ เด็กๆ ได้หาหลักฐานของทรัพย์สินสุดท้ายว่า “celebrity”
เด็กๆ นำหลักฐานทั้งห้าคำนี้มาเชื่อมโยงกัน แล้วได้แผนที่ที่แสดงตำแหน่งที่ทรัพย์สินอยู่ พวกเด็กๆ ก็ตื่นเต้นเข้าไปตามแผนที่นี้ และหาจนถึงทรัพย์สินที่ซ่อนอยู่ลึกลงในป่า ซึ่งเป็นตะกร้าที่เต็มไปด้วยของเล่นทั้งหลาย พวกเด็กๆ แสดงความยินดีและฉลองการประสบความสำเร็จของพวกเขา
สัตว์เพื่อน
ในบ่ายแดดอมแสงเมษายน เด็กชายเหมียนในนั้นได้พบกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสืออย่างมีความหลงไหลในสวนสระ。สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือตั้งตลอดกระโดดตกขึ้นต่อลงเหมือนกับที่มองเห็นว่ามันกำลังพูดจากเด็กเหมียน:
เหมียน: “สวัสดีครับ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือเล็กๆ! ชื่อของฉันคือเหมียน ชื่อของคุณอะไร?”
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือหยุดกระโดดและดูเหมือนจะกำลังคิด หลังจากที่มันหยาบเยียบหลายครั้ง ก็ดูเหมือนว่ามันกำลังตอบกลับด้วยหลายเสียงหยาบเยียบ.
เหมียน: “คุณชอบอาหารหนังสือเหรอ? ฉันมีอาหารหนังสือในกระเป๋าของฉัน.”ตาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือสว่างขึ้น มันหยุดหวานและเหมียบหัวด้วยแสงที่ชอบ ดูเหมือนว่ามันกำลังเห็นว่าเป็นการยอมรับ.
เหมียน: “คุณอยากเล่นกับฉันไหม? เราสามารถแข่งขันกันเล็กน้อยหนึ่งครั้ง!”
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือกระโดดมาอยู่ข้างเหมียนและทั้งสองพร้อมกันล่องตลอดสวนสระเพื่อเล่นเล่นเลาะเล่น. เหมียนได้สอนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือคำศัพท์อังกฤษเรียบง่ายๆ อย่างเช่น “วิ่ง” และ “หยุด”. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือก็เรียนมาด้วย.
เหมียน: “วิ่ง, สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือ! วิ่ง!”สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือวิ่งด้วยความดันเต้นตลอดไปข้างหน้า และเหมียนก็วิ่งตามไปด้วย. พวกเขาวิ่งผ่านหญ้าหลายตอน ผ่านป่าเล็กๆ และท้ายที่สุดหยุดลงที่แม่น้ำเล็กหนึ่ง.
เหมียน: “เราสามารถพักที่นี่ได้. มองแก้วน้ำนี้.”สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือตั้งตลอดจับเห็นน้ำที่สงบเสมอๆ และของออกเสียงดังด้วย.
เหมียน: “นี่เสียงไหน? นี่คือน้ำที่กำลังพูดกับเรา.”สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือดูเหมือนว่าเข้าใจแล้ว มันเข้าชมน้ำที่มีน้ำทะลสะท้อน และเข้าชมน้ำด้วยหัวของมัน ดูเหมือนว่ามันกำลังตอบกลับสิ่งที่เหมียนบอก.
ไม่นานหลังจากนั้น ดวงอาทิตย์ก็เริ่มลดลงและเหมียนรู้ว่าเป็นเวลาแล้วที่จะกลับบ้านแล้ว。
เหมียน: “เวลาแล้วที่ฉันต้องกลับบ้านแล้ว. ขอบคุณที่เล่นกับฉันเลยครับ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือ. ฉันจะกลับมาอีกวันหนึ่ง.”
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือดูเหมือนว่าจะมีความไม่เพียงพอ แต่มันก็ขึ้นขึ้นบนต้นไม้และมองให้เหมียนแล้วตายาก.
เหมียน: “ลาลงไป สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสือ! จะเห็นเธอในวันพรุ่งนี้!”
เหมียนออกจากสวนสระด้วยความดีใจและความเป็นฝันสวย โดยมีความหวังที่จะพบกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนังสืออีกครั้งในอีกวันหนึ่ง.
สายทางสี
ในโลกที่มีสีสันประกอบกันมากมายนี้ เด็กๆ ก็เดินทางเข้าสู่การเดินทางสีของพวกเขา พวกเขาถือบัตรแสดงรูปสิ่งของที่มีสีต่าง ๆ ในมือ และตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสนใจที่เปลี่ยนแปลงไปตามสี
เด็กๆ ตะโกนตะลงตาหาสิ่งที่มีสีที่ตรงกับบัตรที่พวกเขาถือ ซึ่งคือ รถยนต์แดง ท้องฟ้าสีน้ำเงิน อาทิตย์สีเหลือง และพื้นใจสีเขียว แต่ว่าเมื่อพวกเขาหาก่อนสิ่งที่ตรงกับสีที่ต้องการ พวกเขาก็จะตะโกนกับความยินดีว่า “ได้แล้ว!” แล้วจะวาดลายเซ็นที่บัตรเพื่อบอกว่าพวกเขาได้หาสิ่งที่ตรงกับสีนั้นแล้ว
“เธอเห็นหรือไม่ ฉันหาเจอมะงอกสีแดงนี้!” ชายเด็กเล็กหนึ่งถือมะงอกสีแดงแสดงให้เห็น
“ฉันก็หาแล้ว! นี้คือลูกบอลสีน้ำเงิน!” หญิงเด็กเล็กหนึ่งแสดงลูกบอลสีน้ำเงินให้เห็นให้เราดู
จากการเล่นเกมส์ที่แบ่งปันมาดังนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะหาสิ่งที่มีสีที่ตรงกับบัตรแต่ยังได้เรียนรู้ว่าเคยเรียกและพิจารณาสีต่าง ๆ พวกเขาได้เรียนรู้ว่าหลังเงินและแดง ท้องฟ้าและเขียว ทั้งยังได้เรียนรู้สีที่แตกต่างกันอย่างยิ่งกว่านั้นเช่นสีม่วงและสีดำด้วย
ในที่สุด เมื่อทุกสีที่ต้องการหาถูกหาจนหมด เด็กๆ ก็รวมตัวกันโดยรอบและแบ่งปันความค้นพบและความดีฝายของพวกเขา. พวกเขาไม่เพียงแต่เรียนรู้สีแต่ยังได้เรียนรู้ถึงการร่วมมือและการแบ่งปัน. เกมส์การเดินทางสีที่เรียบง่ายนี้ ทำให้พวกเขาได้รับความรู้ที่ซับซ้อนด้วยความยิ้มย่ำที่ดีของพวกเขา
ฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลง
ในกาลเวลาของฤดูใบไม้ผลิ，ดอกไม้บานออกมาและต้นไม้ขยายตัวด้วยเจริญทางเล็กๆ ทั้งหมดเต็มไปด้วยชีวิตและอิงงาม。เมื่อฤดูร้อนมาถึง แสงแดดระลอกโลก ต้นไม้ทั้งหมดทิ้งใบที่เข้มข้น น้ำบึงบังคับไหลและปูเป๋ามากมายในน้ำ หนูปูเพลงดนตรีสวยงามในน้ำตลอดเวลา。ในฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีแหลืองและสีแดง ดูเหมือนภาพวาดงามอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน。ในฤดูหนาว แม้จะเย็นเย็น แต่หิมะตกลงและเข้าปกคลุมทั้งดินแดน เด็กๆ จะวางหนูหิมะและเล่นเกมส์หลายชนิดในหิมะ เพื่อนวันนึงสนุกสนานกับช่วงเวลาหนาวนี้。แต่ละฤดูมีความเด่นดังและกิจกรรมเด็ดขาดของตัวเอง โดยที่เด็กๆ ได้ฝึกฝนและประสบการณ์เพื่อเรียนรู้ถึงการเวียนไปรวมของเวลาและการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลต่างๆ
หาเงินสำหรับหาเหมืองสิ้นสุดแล้ว
ปลายทางของการท่องเที่ยวหาของวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานและการค้นพบ บچهๆ ก็พบทุกอุปราคาที่ซ่อนไว้แล้ว และใบหน้าของพวกเขาทางด้วยความตื่นเต้นและความพึงพอใจ。ครูนำกลุ่มนักเรียนมานั่งรวมกัน และตรวจสอบการค้นหาคำศัพท์ที่พวกเขาหาได้。
“วายเธอทั้งหมด ดูได้นี้คำว่า ‘cat’!” ลูกชายเล็กๆ หนึ่งได้ชื่นชมบนบัตรของเขาอย่างเต็มไปด้วยความตื่นเต้น。
“ใช่แล้วยังมีคำว่า ‘tree’!” ลูกสาวเล็กๆ หนึ่งก็ยืนยันและมิตรอย่างเป็นเรียบร้อยของการค้นพบของเธอเช่นกัน。
ครูได้ยืนยันคำศัพท์ที่เด็กๆ หาได้ทุกคำ และให้การชวนเชยแก่บุตรชายและบุตรสาวทุกคน บچهๆ ก็เรียกเรียนประสบการณ์การหาของเขาโดยตลอด และแชร์สิ่งที่น่าสนุกที่พวกเขาหาได้กันเอง。
“ฉันหาได้คำว่า ‘river’ และ ‘bridge’ และแม่ของฉันก็บอกว่ามันเหมือนเสียงของเพลง!” ลูกชายหนึ่งร้องยินดีโดยระลึกถึงความยินดีของแม่ของเขา。
“ฉันหาได้คำว่า ‘solar’ และ ‘moon’ และฉันจะใช้มันที่จะสร้างเรื่องราว!” ลูกชายหนึ่งอยากจะหน้าสู่เรื่องราวของเขาแล้วนั้น。
กับการจบลงของเกมส์ ครูนำกลุ่มบچهๆ กลับมาจดจำคำศัพท์ที่พวกเขาเรียนวันนี้ และให้ความเกรงว่าเขาจะใช้คำศัพท์ใหม่นี้ในชีวิตประจำวันของเขา
“วันนี้เราเรียนคำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์ สี และฤดูกาล คุณสามารถใช้คำศัพท์นี้เพื่อเอนเนื่องโลกของคุณ” ครูกล่าวไปโดยให้ความคิดเห็นของตน
บچهๆ ก็ยอมรับไปด้วยกัน และเริ่มที่จะทำประโยคเรียกว่าที่ใช้คำศัพท์ใหม่ที่เรียนวันนี้
“these days, I saw a blue sky and a few fluffy clouds.” ลูกชายหนึ่งได้พยายามพูด
“the day gone by, I played with my yellow ball inside the park.” ลูกชายหนึ่งอีกคนก็มาเสนอ
กับการที่บچهๆ พูดอย่างทีมงาน การท่องเที่ยวหาของวันนี้จึงจบลงอย่างสำเร็จ บچهๆ ไม่เพียงแค่ได้รับคำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้รับมิตรภาพและความดีกันมาด้วย ครูได้ให้ความชื่นชมในการพัฒนาของบچهๆ และเอาใจกดหวังที่จะมีการกิจกรรมเรียนการเรียนติดต่อกันในครั้งต่อไป
