การสำรวจความศรรย์ของธรรมชาติ
ในเช้าวันที่มีแสงอาทิตย์ชัดเจน มิ่มและเพื่อนๆของเขาได้ไปสร้างสรรค์ที่สวนสาธารณะในบริเวณที่อยู่ใกล้ๆ สวนนี้มีต้นไม้ที่มีเงาหลังและดอกไม้บานมากมาย เด็กๆก็เห็นและกำลังวิ่งรีดดนอนบนหญ้า
มิ่มชมลักษณะประมาณที่รอบๆ และได้ไอデีย์ทันทีว่า “เราจะเล่นเกมหาคำไปด้วย” และเพื่อนๆก็เห็นด้วยและรวมกันมาอยู่ด้วย
“กฎของเกมเรื่องนี้ง่ายแสง ฉันจะให้คำบรรยาย คุณจะต้องหาคำที่อยู่บนหญ้าและตอบคำว่าที่เจอกับคำบรรยายของฉัน คนที่หาและอ่านคำออกได้แรกก็ได้คะแนนเพียงหนึ่งคะแนน” มิ่มกล่าว
มิ่มเริ่มบรรยาย “ฉันพบแต่ ‘big’ ใน ‘b’ และ ‘i’ คุณเห็น ‘b’ และ ‘i’ ของ ‘big’ นั้นที่ไหนหรือไม่?”
มิ่มยังไม่ทันบอกคำที่จะบอก ภายในตอนนั้น หญิงชายติวีก็ตะโกนดุดด้วยความยินดีและหันไปตามต้นไม้และกล่าว “large! massive!”
มิ่มเห็นและชวนว่า “นั่นเหมือน ติวีกมีความตั้งใจสูง!” ต่อไปนั้น ติวีหลี่รีบไปหาตอบคำต่อไปว่า “tree” ใน “t” และ “r” และไปยังต้นไม้ใหญ่และตอบว่า “tree! tree!”
เด็กๆทุกคนรีบรุมมาหาคำที่เห็นในละแวกหลากหลาย หา “s” และ “u” ของ “solar” หรือ “b” และ “i” ของ “chicken” และ “f” และ “l” ของ “flower”
หลังจากการแข่งขันดุเดือดที่แข็งแกร่ง มิ่มและเพื่อนๆของเขาก็หาและเจอคำทุกคำที่กำหนดไว้ พวกเขาก็นับได้ว่าเจอคำทั้งหมดสิบห้าคำ
“ที่น่าตื่นเต้นน่ะ!” มิ่มบอก “เราหาและเจอคำทั้งหมดสิบห้าคำ ทุกคนทุกคนที่เป็นตัวยอดเยี่ยม!”
เด็กๆทุกคนยิ้มยิ้มและยังคงเล่นต่อในสวนสาธารณะนี้ ชมรับประกอบกับเช้าวันที่มีอากาศนี้ที่ดีมาก
ความสนุกสนานของการออกเดินทางป่าและการสำรวจภาคพื้นดินออกนอกบ้าน
เริ่มต้นด้วยวันเสาร์ที่มีแดดออกและมีแสงแดงอย่างมาก มิ่ม ตัดสินใจที่จะพาพ่อแม่ไปเดินทางออกไปสำรวจภายนอกเมือง。พวกเขามาถึงสวนไม้กว้างใหญ่หนึ่งที่อากาศสะอาดและมีเสียงร้องของรังนกและหญ้าหอมหนาวนี้。
“มายาเม ดูนี่ มีนกแก้วหนึ่ง!” มิ่มชี้ไปยังนกแก้วหนึ่งบนต้นไม้บอก。
“ใช่นะ นกแก้วมีผิวปลายเปลือกแดง และเสียงร้องของมันเหมือนกับที่มันกำลังพูด ‘จิกจิก’” มายาเมอภิสาวยตอบโต้อย่างเงียบๆ
มิ่มได้รับแรงบันดาลใจและลงรอยเสียงที่เหมือนนกแก้ว “จิกจิก!”
พวกเขาก็เดินต่อไป มาถึงพื้นที่หญ้าหลากสีสันกว้างใหญ่ มิ่มก็บอก “ว่ายาเม ดูนี่ดอกไม้ต่าง ๆ ที่ดินแดนแห่งช่วงใต้มีช่วงต้นแล้ว มันงดงามมากไป”
“ใช่นะ ในช่วงใต้ของฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้ทุกต้นจะบานขึ้นมาแสดงความงดงามของมัน” บิ๊กได้เสริมเสรี
มิ่มมองไปที่กล้องถ่ายภาพที่มีในมือของบิ๊กและสงสัย “บิ๊กพ่อ เท่านั้นครับ คุณกำลังถ่ายรูปไหม?”
“ใช่นะ ฉันอยากบันทึกภาพช่วงเวลาที่งดงามนี้” บิ๊กยิ้มและตอบ
พวกเขาก็เดินต่อไป มาถึงแม่น้ำเล็กหนึ่ง มิ่มก็หยุดลงกลางแม่น้ำและใช้มือเก็บน้ำที่ชัดแจ่ม “บิ๊กพ่อ น้ำที่แม่น้ำนี้เย็นมากเลย!”
“ใช่นะ น้ำที่มาจากแม่น้ำนี้เป็นน้ำที่ไหลลงมาจากภูเขา มันเย็นมาก” บิ๊กบอก
มิ่มเล่นน้ำเล็กน้อยก่อนที่จะตามบิ๊กและแม่ไปต่อไป ในระหว่างการเดินทางนี้ พวกเขาได้เห็นประวัติศาสตร์และสัตว์ป่าที่มีมากมาย มิ่มได้เรียนรู้มากมาย
“มายาเม ฉันรู้แล้วว่า กิ้งก่ากินเมล็ดอาหาร และปลาหลงมีชีวิตอยู่ในน้ำ” มิ่มกล่าวออกมากับความตื่นเต้น
“ใช่นะ มิ่มที่แย่ยวยิ่งเลย! ฉันมองเห็นว่าฉันได้เรียนรู้มากมายวันนี้” มายาเมชวย์ยอม
ในช่วงที่ใกล้เย็นของแสงแดด พวกเขาจบการเดินทางที่น่ายินดีนี้ มิ่มได้กลับบ้านด้วยความรู้และอาศัยที่มากมาย และคาดหวังที่จะมีการสำรวจใหม่อีกครั้ง
