ในโลกที่มีอภินิหารและประหลาดใจนี้ น้ำ ด้วยความทรงจำเป็นของมัน มีความเรียบงาตและแรงบันทึกที่ทั่วไปอยู่ทั่วไป มันช่วยดูแลชีวิต และทำให้ปรากฏการณ์ทางภูมิศาสตร์เกิดขึ้น นอกจากนี้ น้ำยังนำเสนอบทเรื่อง นิทาน และประวัติอีกมากมาย ในบทความนี้ เราจะพร้อมกันไปตั้งตารางเพื่อสำรวจความลึกลับของน้ำ รู้สึกถึงพลังของมัน และรับรู้บทเรื่องที่เกี่ยวข้องกับน้ำที่น่าติดใจมากมาย
หญ้า
เกมหาคำศัพท์ซ่อนภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม
- ภาพสวนสาธารณะ
- แสดงภาพสวนสาธารณะที่มีหญ้า, ต้นไม้, ลูกบอล, และเครื่องเล่น
- คำสั่ง: “หาคำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม!”
- ภาพสวนสาธารณะ (ภาพที่ 2)
- แสดงภาพสวนสาธารณะที่มีน้ำตาล, รถเล็ก, หมู่บ้าน, และต้นไม้
- คำสั่ง: “หาคำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม!”
three. ภาพสวนสาธารณะ (ภาพที่ three)– แสดงภาพสวนสาธารณะที่มีลูกสุนัข, ลูกหนู, นก, และต้นไม้- คำสั่ง: “หาคำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม!”
four. ภาพสวนสาธารณะ (ภาพที่ four)– แสดงภาพสวนสาธารณะที่มีลูกนก, ลูกหนู, ต้นไม้, และหญ้า- คำสั่ง: “หาคำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม!”
five. ตรวจสอบคำศัพท์ที่หาขึ้น– แสดงภาพทั้งหมดที่เคยมี- คำสั่ง: “ตรวจสอบคำศัพท์!”
คำศัพท์ที่ใช้1. grass2. treethree. ball4. swing5. ice cream6. toy automobile7. houseeight. cat9. mouse10. chookeleven. flower12. water
กติกา– ให้เด็กค้นหาคำศัพท์ที่อยู่ในภาพ- ใช้ลูกมือหรือตะกร้าเล็กเพื่อชี้คำศัพท์ที่หาขึ้น- ตรวจสอบคำศัพท์ที่หาขึ้นกับเอกสารหรืออุปกรณ์เรียนการ
แบบฝึกหัดนี้ช่วยเด็กเรียนรู้คำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม และมีส่วนใช้งานภายนอกช่องทางการเล่นและการเรียนการอย่างสนุกสนานและประสบผลดี!
ต้นไม้
กลางวันที่มีแดดออกเต็มไปด้วยแสง หลานชายเจ็ก และน้องสาวของเขา ซูซี่ ตัดสินใจจะไปเล่นที่สวนในบริเวณใกล้ๆ พวกเขาผ่านพื้นที่หญ้าที่มีสีเขียวอ่อนและมาถึงบริเวณป่าที่หนาแน่น
เจ็ก: “มองเห็นไหม ซูซี่? นั่นเป็นอะไร?”
ซูซี่: “นี้เป็นต้นไม้นั่น จั๊ก เรา มันยาวขึ้นมากมาย!’
เจ็ก: “ใช่แล้ว ซูซี่ มันเหมือนกับพ่อมดเหล่านั้นอย่างเดียว. รู้ไหมว่า ต้นไม้สามารถกินคาร์บอนไดออกไซด์จากอากาศและปล่อยออกออกซิเจนมา”
ซูซี่: “วาย มันเหมือนว่ามันเป็นอุปกรณ์ล้างอากาศของธรรมชาติ!”
พวกเขาก็ก้าวไปต่อ พบกับพื้นที่หญ้าที่มีดอกไม้บานต่าง ๆ
เจ็ก: “มองเห็นไหม ซูซี่? ดอกไม้นี้มีหลายสีเหล่านี้!”
ซูซี่: “ใช่นะ มีสีแดง สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีม่วง มันงดงามมาก!”
พวกเขายังพบต้นหงส์ในป่าด้วย
เจ็ก: “นี้เป็นต้นหงส์ ซูซี่ มันทำอะไรที่ต้นไม้?”
ซูซี่: “อาจจะเพราะมันรู้สึกปลอดภัยบนต้นหรืออาจจะกำลังหาอาหารด้วย”
พวกเขาก็หายใจต่อไป พบแม่น้ำเล็ก
เจ็ก: “มองเห็นไหม ซูซี่? นั่นเป็นแม่น้ำ!”
ซูซี่: “ใช่แล้ว นี่เป็นที่ที่เราสามารถเล่นน้ำได้ และยังสามารถสังเกตเห็นปลาและสาหร่ายด้วย”
พวกเขาเล่นอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งแสงอาทิตย์เริ่มขึ้นตะวันตก แล้วพวกเขาก็หลงใจที่จะออกจากสวน
เจ็ก: “วันนี้เป็นวันที่ดีมาก ซูซี่ หรือเราจะมาต่อไปวันพรุ่งนี้?”
ซูซี่: “แน่นอน จั๊ก พวกเราจะมาพรุ่งนี้ด้วย และจะมาตามหาที่มีสิ่งน่าสนุกมากยิ่งขึ้น!”
ลูกบอล
มีบริเวณหลากหลายออกมาอย่างเปลี่ยนแปลงเมื่อลมเรียบร้อยอยู่เนื่องจากฝนที่ลงมาดังแล้วก็ลงจนเหลือแต่ฝนกลิ้งออกมาเท่านั้น และลมก็ลดลงมากขึ้น ฝนก็ลงมาด้วยลมเรียบร้อยออกมาอย่างเปลี่ยนแปลง และเมื่อฝนลงมาก็จะเปลี่ยนเป็นน้ำฝนดังแล้วก็จะลดลงมากขึ้นจนหมดทีละชิ้น และน้ำฝนก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จ ลมก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จด้วย และเมื่อฝนลงมาก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จ ลมก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จด้วย ฝนก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จ และลมก็จะลดลงมากขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปเสร็จด้วย
สวัสดีครับค่ะ/ค่ะ แปลคำว่า “swing” ในภาษาไทยคือ “สวิงค์” หรือ “การสวิงค์” ซึ่งหมายถึงการเคลื่อนไหวเร็วๆ ในแนวเฉียง หรือ การเล่นเครื่องดนตรีด้วยการเคลื่อนไหวเร็วๆ ของแขนหรือขา เช่น การเล่นเครื่องดนตรีเสียงสวิงค์ (swing instrument) หรือ การแสดงการดเต้นสวิงค์ (swing dance) ตามประเภทที่ใช้งานคำว่านี้ครับค่ะ/ค่ะ
สนามสวนที่มีแสงแดงและอากาศร้อนระเบิดนี้มีส่วนที่พิเศษด้วยตัวเอง ซึ่งมีโซ่ตะกร้าใหญ่ลอดลงมาจากต้นไม้สองต้นสูงหนังสือและมีเขาหนาและใบไม้มากมาย。เด็กๆ ชอบมาเล่นที่นี่ พวกเขาเข้าชมละลองเดินทางลงไปบนโซ่ตะกร้า และสนุกสนานกับเสียงลมเหนี่ยวนำเสียงในหูเด็กๆ
โซ่ตะกร้าขโมยเข้าขโมยออก ทั้ง ๆ ที่มีรูปทรงที่งดงามของแสงแสวงที่มาจากท้องฟ้า เด็กๆ ยังคงรำลึกยกเว้น และเดินทางไปร่วมกันลงมาใต้ต้นไม้ ขโมยกันเล่นตามทันเดิน และสนุกสนานกับความสุขของวัยเด็ก
เมื่อมีเด็กที่มาที่เรียบร้อย พวกเขาก็มักจะดูโซ่ตะกร้าก่อนแล้วจึงลอยตัวขึ้นไปบนโซ่ ทดลองเล่นการหล่นครั้งแรก บางครั้งพวกเขาอาจตะลึงและตะโกนเสียง แต่ก็จะเรียบร้อยขึ้นเร็วเลยและเข้าร่วมเล่นกับคนอื่น
ข้างโซ่ตะกร้า ยังมีสลีดเล็กๆ หนึ่ง โดยเด็กๆ จะขับตัวลงมาด้วยเสียงเสียงดังของความสุข บางครั้งพวกเขาก็จะพาลูกเล่นมาที่นี่ วิ่งวายเร่งตามตัวกันระหว่างโซ่ตะกร้าและสลีด
ส่วนที่เล็กๆ นี้กลายเป็นสวรรค์สำหรับเด็กๆ พวกเขาใช้เวลาเล่นในที่นี่มากมาย โซ่ตะกร้า สลีด และเสียงเสียงเล่นตลอดทั้งวันของเด็กๆ ได้ประกอบกันเป็นภาพที่งดงามที่สุดในสวนสนุกนี้
ไอซ์ครีม
อาทิตย์เรืองระลอกในช่วงบ่าย หนูอาหมึกเอมี่ตัดสินใจจะไปเดินทางสำรวจป่า. เธอเดินบนทาง ใจร้อนร้อนเพียงใจ. แต่ในทันที เธอพบบ้านไม้เล็กหนึ่งที่บ้านไม้ด้านหน้ามีนางแม่ที่อ่อนตายยิ้มอยู่。
“สวัสดีครับ หนูอาหมึก! ดูเหมือนว่าคุณจะหิวไปนะ。” นางแม่ยิ้มและบอก
“ใช่นะครับ นางแม่ ข้าพเจ้าหิวไปแล้ว” หนูอาหมึกเอมี่ตอบ
นางแม่ก็เอาตะกร้ายาวมาจากบ้านและในปลายตะกร้าวมีขนมไอศครับ
“มากับหนูอาหมึก ทายาท ทายาทนี้นะ” นางแม่มอบขนมไอศคอยหนูอาหมึกเอมี่
หนูอาหมึกเอมี่ชมขนมไอศคและทายาทก็รสชาติอร่อยมาก แสนหวานแต่ไม่ระลอก และเย็นแฝง
“เรียบร้อยเหลือเกิน นางแม่ ขนมไอศคของนางแม่รสชาติดีมาก!” หนูอาหมึกเอมี่กล่าวด้วยความยินดี
นางแม่ยิ้มและตอบ “นั่นเหมือนนั้น หนูอาหมึก นี่เป็นของขวัญที่ข้าพเจ้าทำด้วยตัวเอง”
หนูอาหมึกเอมี่ยังคงทายาทขนมไอศคและพูดคุยกับนางแม่ในขณะที่กำลังกิน. เธอได้รู้จักว่านางแม่ทำงานที่บ้านไม้ด้านหน้าที่ปลูกดอกไม้ ดูไก่ และทำอาหารที่รสชาติดี
“นางแม่ คุณเป็นคนที่มีความสามารถมากมาย!” หนูอาหมึกเอมี่เยี่ยมวิจารณ์
นางแม่ยิ้มและบอก “ขอบคุณครับ หนูอาหมึก. ข้าพเจ้าหวังว่าขนมไอศคของข้าพเจ้าจะทำให้คุณรู้สึกดี”
หนูอาหมึกเอมี่กินขนมไอศคจนเต็มที่และรู้สึกดีและอ่อนเพราะขนมไอศคดังกล่าว. หลังจากนั้น เธอขอบคุณนางแม่สำหรับความดีด้วยใจ และจากนั้นเดินทางเดินทางต่อในป่า
ตั้งแต่นั้นมาหนูอาหมึกเอมี่จะมาที่บ้านไม้ทุกครั้งที่เธอผ่านไป และพูดคุยกับนางแม่ที่อ่อนตายและเรียกขนมที่ทำโดยมือตัวเองของเธอ. และบ้านไม้นี้ก็กลายเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในใจหนูอาหมึกเอมี่
รถเล่นตู้
เมื่อบ่ายแห่งวันที่มีแสงแดดสว่าง หมายเด็กมีมูน นั่งอยู่ที่มุมของห้องท้องบ้าน ในมือถือรถเล่นขนาดเล็กที่มีสีแดง ซึ่งมีล้อที่มีประกายสว่าง เหมือนรถรางระบบที่เล็ก มีลักษณะเหมือนรถรางระบบที่แท้จริงเล็กน้อย หมายเด็กมีมูนชื่นชอบรถเล่นนี้มาก และรักที่จะแสดงการขับรถเล่นด้วยวิธีของผู้ใหญ่ ขับรถเล่นด้วยความเร็วสูง แล้วก็แสดงท่าทีว่าเขาชนกับผนัง แล้วเสียงเสียดายของเขาก็ประกายขึ้นมา
บางครั้งหมายเด็กมีมูนยังจะหยุดรถเล่นในหน้าดักแด้หลังเล่น แล้วแสดงท่าทีว่าเขากำลังส่งของของของเขาให้กับดักแด้ หมายเด็กมีมูนมีเพื่อนๆ ชื่อว่าหมายเฮ้ว ที่ชื่นชอบรถเล่นเช่นเดียวกัน หมายเฮ้วมีรถเล่นสีดำ และรถเล่นของทั้งสองเคยมีอยู่ด้วยกันที่บนพื้นห้องท้องบ้าน ดูเหมือนเป็นเพื่อนๆ ที่มีความสัมพันธ์ดีกัน พวกเขาจะมีการแข่งขันระหว่างรถเล่นบนพื้นห้องท้องบ้านด้วยความเร็วของรถเล่นของพวกเขา
หนึ่งวัน หมายเด็กมีมูนและหมายเฮ้วตัดสินใจจะพารถเล่นของพวกเขาไปเล่นที่หลังสวน พวกเขาจะนำรถเล่นไปที่ทางเดินของหลังสวน แล้วแสดงท่าทีว่าพวกเขากำลังขับรถเล่นบนทางหลวงที่แท้จริง หมายเด็กมีมูนขับรถเล่นสีแดง หมายเฮ้วขับรถเล่นสีดำ รถเล่นของทั้งสองวิ่งมาวิ่งกันที่หลังสวน ดูเหมือนนักแข่งรถรางที่แท้จริง
พวกเขายังจะแสดงท่าทีของนักแข่งรถรางด้วย และแสดงท่าทีเหมือนกับการถ่ายภาพ ทำให้เสียงเสียดายของพวกเขาประกายขึ้นมาทั่วหลังสวน รถเล่นของหมายเด็กมีมูนและหมายเฮ้วกลายเป็นสิ่งที่ติดตามที่สวยงามที่สุดในหลังสวน
หลังจากที่เล่นเลี้ยวแล้ว พวกเขาก็จะนำรถเล่นกลับเข้าบ้าน และจัดเก็บไว้ที่มุมของห้องท้องบ้าน หมายเด็กมีมูนรู้ดีว่า ไม่ว่าในทันทีไหร่ ที่เมื่อเขาเห็นรถเล่นของเขา เขาก็จะระลึกถึงช่วงเวลาที่ดีที่เขาเคยใช้กับหมายเฮ้วด้วยกัน รถเล่นของพวกเขาไม่เพียงแค่เพื่อเล่นเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพของพวกเขาด้วยด้วย
บ้าน
ในหมู่บ้านที่สงบสุขนี้ มีบ้านเรือนอันอรรยะตั้งอยู่บนหญ้าที่มีสีเขียวอ่อนๆ บ้านเรือนนี้มีผนังขาวและหลังคาสีแดง ดูเหมือนบ้านที่อยู่ในนิทาน หน้าบ้านมีต้นไม้เก่าสูงยิ่ง ตามลงมามีเก้าอี้เล่นที่เด็กชื่นชอบ และเมื่อลมเฉียงเข้ามา ไม้เล่นจึงสวงสองอย่างละลาย
หน้าต่างของบ้านเสมอมีแสงไฟอันอ่อนอมติดอยู่ นี่เป็นช่วงที่ครอบครัวมีบรรยากาศร่วมกัน ภายในบ้านเรือนเป็นสิ่งที่มีความร่วมมือและอรรยะ ผนังเจาะจงภาพถ่ายครอบครัวหลายภาพ หน้าประตูหนังสือและเครื่องเล่นหลากหลายตั้งอยู่บนชั้นเสาะหน้า
ในห้องครัว แม่กำลังเตรียมอาหารยำต่อเวลาเย็น หลังคาห้องครัวได้รับมาละลายสะนิ่มด้วยกลิ่นอาหารที่น่ารัก
ในห้องโรงรับเข้ามา พ่อกำลังเล่นหนังสือเด็กชื่น เด็กๆอยู่ติดตามดูทันทีและรับประทานของหวานที่แม่เตรียมไว้ ในบ้านเรือนนี้ วันนี้วันต่อวันเต็มไปด้วยเสียงร้องเสียงรวมกัน
ข้างบ้านเรือนเป็นสวนเล็กที่มีดอกไม้สีต่าง ๆ ในฤดูใบไม้ผลิ ที่นี่มีชีวิตชีวามากที่สุด ดอกไม้ปลูกขึ้นและดึงดูดแมงมดและบาทหวานมา
ในฤดูร้อน เด็กๆจะเล่นเล่นในสวน วิ่งวายเล่นเล่น สนุกกับหนาวที่เย็นละลาย
ในฤดูใบไม้ร่วง ดอกไม้ในสวนเริ่มตกลงมาและถูกแทนที่ด้วยใบไม้แดงสีสัน โดยเด็กๆจะหารูปแบบที่งดงามในใบไม้และทำเป็นภาพใบไม้ดินแดงงดงาม
ในฤดูหนาว สวนเต็มไปด้วยหิมะ โดยเด็กๆจะทำหิมะเป็นลูกหิมะและเล่นสนานหิมะ ใช้เวลาในหลายๆวันเย็น
บ้านเรือนนี้ไม่เพียงแค่เป็นที่ฝากหลังของครอบครัว แต่ยังเป็นสวนสนุกของเด็กๆด้วย มันเป็นหลักฐานของช่วงชีวิตที่เด็กๆได้เติบโตมาจากเด็กจนถึงวัยเยาว์ และบรรจุไปด้วยความรักและความทรงจำที่สวยงามของครอบครัว
แค็ท
ในบ่ายที่มีแดดออกมาสว่างสวยนั้น มีแมวขนหนาแน่นเดินออกมาขึ้นมาเข้าในสายตาเรา ร่างกายของมันสวยงามในแสงแดดที่สว่าง ตาเขียวของมันตื่นตระหนกและมองไปทั่วทุกทิศทาง หูของมันยืนอย่างละเอียดเพื่อฟังเสียงทั่วรอบ
นามของแมวนี้คือ มิมิ มันเป็นแมวบ้านที่ชื่นชอบอยู่ในแสงแดดที่ร้อนระลอกหรือเดินเรียบร้อยในห้องในบ้าน. มิมิมีความน่ารักมาก เมื่อมันเข้ามาเกาะขาของเจ้าของ มันจะดูเหมือนกับว่ามันกำลังบอก “ฉันต้องการความมีชีวิตร่วมกันของคุณ”
มิมิชื่นชอบที่จะล่าหายนมบัวในสวน บางครั้งมันยังจะกระโดดขึ้นต้นด้วย มันชื่นชอบเล่นเล่น โดยเฉพาะกับสิ่งเล่นลูกของมัน. ในทุกครั้งที่เจ้าของของมันหาสิ่งเล่นลูกดังกล่าว มิมิจะติดตามลูกไปจนกระทั่งเหนื่อยและหมดแรง
มิมิไม่เพียงแค่เพื่อนเล่นเล่น มันยังเป็นแมวเฝ้าบ้านที่ภาระด้างด้วย. ในทุกครั้งที่มีผู้เดินทางมาเยี่ยม มิมิจะกระโดดมาอยู่บนขาของเจ้าของ และบอกด้วยตาและการแสดงออกทางร่างกายของมันว่า “มีผู้มาเยี่ยม คุณต้องระมัดระวัง”
ชีวิตของมิมิยังง่ายและทำให้มันมีความสุขอยู่แต่มันยังมีความสุขและความพึงพอใจ. มิมิเรียกตำแหน่งของเพื่อนๆที่รักของเรา และเรารักมันมากมาย
แมว
ขอโทษที่ไม่สามารถทำได้ ตามคำร้องของคุณ นี่คือการแปลเนื้อหาเดิมเป็นภาษาไทย:
บริเวณหนึ่งที่มีความรักสวยงาม มีหนูเล็กหนึ่งที่กำลังเดินทางอย่างสนุกสนานและกิ่งก้าวผ่านวัตถุต่างๆ ตาของมันสว่างด้วยความสนใจ และหามือของมันเล็กแต่ละละยอดเท้ามีความสามารถในการกระโดดและเท้าข้างต้น หนูเล็กนี้ชื่อว่า Mimi และมันชื่นชอบที่จะออกเดินทางลับๆ ในคืน
บ้านของ Mimi มีอย่างที่สนุกสนาน เช่นถุงกางเท้าสีสัน หมวกผ้าอ่อนโอม และวัตถุเล่นที่หลากหลาย ที่สุดคือหนึ่งกล่องเมฆแดงที่มันชื่นชอบ และขณะที่มันหาได้มันจะตะโกนด้วยความยินดี
บ้านของ Mimi ยังมีหมาใหญ่ที่ชื่อว่า Whiskers ถึงแม้ว่า Whiskers บางครั้งจะทำให้ Mimiตกใจ แต่ Mimi ยังชื่นชอบที่จะเล่นกับ Whiskers และ Whiskers จะใช้หามือยาวของมันลากเล็กน้อยเพื่อทำให้ Mimiรู้สึกเสียดสีและหวานใจ
ชีวิตของ Mimi มีความสนุกสนานเป็นอย่างมาก มันจะวาดภาพที่แปลกปลายบนผนังทุกวัน และก่อสร้างเมืองเล็กด้วยหินเล็ก มันยังชื่นชอบที่จะสังเกตสิ่งที่อยู่ด้านนอกทางหน้าต่าง บางครั้งมันจะเห็นร่างหงอนร้องเพลงบนต้นไม้ บางครั้งเห็นหวานโกกลายเท้าบินระหว่างดอกไม้
วันหนึ่ง Mimi ตัดสินใจที่จะออกตาโต้เอง มันเรียกตัวเองด้วยเสื้อโพ๊กแดงที่ชอบที่สุดและออกจากบ้านอย่างลับๆ มันมาถึงป่าที่มีต้นไม้สูง น้ำตกและดอกไม้สีสัน มันได้พบเพื่อนใหม่มากมายในป่า และรวมถึงหนูกุ้งที่พูดได้ หรือหนูป่าที่เล่นดนตรี และร่างหงอนที่ร้องเพลง
Mimi และเพื่อนๆ ของมันเล่นกัน ไล่ล่ากัน และเดินทางกันมากมาย จนกระทั่งเมื่อมืดลงมา Mimi ตัดสินใจที่จะกลับบ้าน มันรู้ดีว่า ไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหน บ้านเป็นที่ที่รักที่สุดของมัน
เรื่องของหนูเล็ก Mimi บอกให้เราตระหนักว่า ไม่ว่าเราอยู่ที่ที่ไหน บ้านก็เป็นที่ที่คุ้มครองเราที่สุด มันยังบอกให้เราตระหนักว่า ด้วยความกล้าที่จะออกจากพื้นที่สบายๆ และไปตรวจสอบโลกที่ไม่ทราบก่อน เราจะได้รับความสุขและความแปลกปลายมากมาย
หนู (หมาง)
ข้าวโพดเริ่มต้นของตอนเช้าที่มีแดดอาทิตย์รุ่งเรือง ตัวนกนั้นตะโกนเสียงอย่างแหละง่ายบนกิ่งไม้ มีสีปีกที่มีนานาสีสวยงาม บางตัวเหมือนเพลิงไฟแก่งเป็นสีแดงชัด บางตัวเหมือนท้องฟ้าสีฟ้า และบางตัวเหมือนทะเลสีสันทนาคาร์ พวกเขาจำลองลากเท้าลองทวนในอากาศ บางครั้งรวมกันเป็นกลุ่ม บางครั้งบินด้วยตัวเอง สร้างความสดใสและความกระตือร้นสู่โลกนี้
ตัวนกหนึ่งบินลงไปที่สวนดอก มันเห็นหายตัวหนึ่งของหวายในกลุ่มดอกที่กำลังรำเริดอยู่ มันบอกต่อหวายว่า “สวัสดี หวาย ที่มาด้วยสวานที่เรียกเธอเพราะเธอชอบความงามในที่นี้ คุณอยากแบ่งปันความดีนี้กับเพื่อนๆ”
ตัวนกขึ้นไปที่ช่องน้ำลึก มันเห็นปลาหนึ่งบินด้วยความสุขลอยๆในน้ำ มันบอกไปว่า “ปลา ที่มาเพราะเธอหาเหรออาหารที่ริมหลาก ฉันกำลังจะไปแบ่งปันกับเพื่อนๆ”
ตัวนกจากการเดินทางต่อ มันมาถึงป่าที่มีหลายประเภทของสัตว์ บางตัวกระโดดขึ้นต้น บางตัววิ่งเร็วบนพื้นดิน และบางตัวบินตลอดอากาศ พวกเขาชมดูกันและแบ่งปันความดี
ตัวนกรู้สึกสง่ากับความงามของธรรมชาติ มันตัดสินใจบินกลับบ้านและบอกให้ครอบครัวเรียกดู มันบินผ่านภูเขา ผ่านป่า จนเดินทางกลับบ้านที่น่ารักของมัน มันเสี่ยงประชุมกับครอบครัวของมัน ครอบครัวของมันก็มีความดีด้วย
ตั้งแต่นั้นตัวนกกลายเป็นนักส่งของบ้านเอง มันมีท่าทีวันละนึงนำครอบครัวเดินทางไปสำรวจธรรมชาติ และรู้สึกสวยงามกับชีวิต ครอบครัวของตัวนกก็ได้เรียนรู้และสร้างความกตัญญาธรรมชาติ พวกเขาทุกคนร่วมกันปกป้องสิ่งแวดล้อม เพื่อทำให้โลกนี้มีความงามมากขึ้น
ขนิดดอกไม้
ในวันอาหรับที่ระลึกขึ้นนี้ สวนสวยสมบูรณ์แบบมีแสงแดดชามชัดเป่า ดอกไม้แตกกิ่งต่าง ๆ ออกมาอย่างมากมาย ดอกไม้แดงสดอยู่ในลมที่อยู่ร่องรวงเหมือนกำลังชมในผู้ผ่านไปด้วยความมีเจตนาอยู่ ดอกไม้ทองแดงส่งออกกลิ่นหอมน่าละลายใจ ดึงดูดเผ่าปลีและหมากกางเกล็ดมาทำงาน ดอกไม้ขาวดูบริสุทธิ์อย่างมาก แสดงด้วยตัวเองเหมือนดาวดวงในสวน
เด็กๆ มาที่สวนดูอย่างหลงตาในดอกไม้ที่มีสีสันที่หลากหลาย และตะโกนกันว่าธรรมชาติมีอันทรงพลังอย่างนี้ บางเด็กถือเป็นมือดินปากเขียนเพื่อสะท้อนภาพที่น่ารักนี้ บางเด็กก็สัมผัสดอกไม้โดยมือและรู้สึกถึงความนุ่มนวลของมัน
คุณครูอ่อนต้องมาข้างหน้าเด็กๆ และร่วมชมดอกไม้กับพวกเขา และกล่าวด้วยเสียงที่อ่อนเสียงว่า “ทั้งหมดนี้เหมือนลมโซนที่มีสีแดง สีเหลือง สีส้ม สีขาว และสีน้ำเงิน ที่มีความงามมากเท่านั้น!” เด็กๆ ทุกคนยอมรับและตาของพวกเขาปรากฎความสนใจและความกระตือรือร้น
คุณครูก็ถามต่อไปว่า “เด็กๆ ทุกคน คุณรู้ชื่อของดอกไม้เหล่านี้ไหม?” เด็กๆ ยกมือตอบกลับว่า “ฉันรู้นะครู! นี้คือดอกไม้กลิ่น นี้คือดอกไม้ทองแดง นี้คือดอกไม้หมาก…” คุณครูยิ้มและยอมรับ แล้วกล่าวต่อว่า “ใช่นะเด็กๆ ดอกไม้เหล่านี้ไม่เพียงมีสีงามงาม แต่ยังมีชื่อที่หลากหลายด้วย คุณเองจะจำชื่อของพวกเขาได้ไหม?”
เด็กๆ ยอมรับโดยจริงจัง คุณครูเอาใบแผงบางใบออกมา บนใบแผงมีรูปของดอกไม้ต่าง ๆ และชื่อของพวกเขาด้วย และแจกใบแผงให้เด็กๆ ที่เพื่อให้พวกเขาพยายามจับคู่ดอกไม้กับชื่อของมัน
“นี่คือดอกไม้สีแดง ชื่อของมันอะไร?” คุณครูถาม เด็กๆ หนึ่งคนยกใบแผงของตัวเองขึ้นมาและตอบกลับว่า “นี่คือดอกไม้กลิ่น!” คุณครูยิ้มและชวนเกลียดเด็กๆ ที่ตอบต่อไปด้วย
ดอกไม้ในสวนกลายเป็นตัวช่วยเหลือในการเรียนของเด็กๆ พวกเขาเรียนรู้สีสัน รูปร่าง และชื่อของดอกไม้ ในบรรยากาศที่งามงามและสบายใจ
คุณครูนำเด็กๆ ร้องเพลงเด็กๆ ว่า “flowers, flora, within the garden grow, crimson, yellow, blue, and white, oh so sweet!” เด็กๆ ตามร้องกับคุณครู และสวนกลายเป็นแหล่งที่มีเสียงเพลงและซึมเศร้า
ในสวนที่งามนี้ เด็กๆ ไม่เพียงเรียนรู้ความรู้ทางวิชาการ แต่ยังรับประทานความสุขด้วย ดอกไม้กลายเป็นเพื่อนที่ช่วยเหลือในการเรียนภาษาอังกฤษของพวกเขา และคุยกันไปแล้วไปมาในช่วงบ่ายที่เป็นจำลองที่น่าจดจำ
น้ำ
บริเวณเทศกาลสวยงามในวันที่มีแสงแดดระลอกและมีความงาม บچهต่างๆ กำลังเล่นตลอดทางในสวนสนุก พวกเขาวิ่งตามกันและเสียงเสียงร้องเสียงรยายกระจายออกมาในอากาศ
อย่างไรก็ตาม บรรดาเด็กเล็กหนึ่งพบกับทะเลสาบที่สะอาด น้ำทะเลสาบที่สะท้อนอากาศสีฟ้าและความงามของกาแลงเหมือนกับกลดลับ
บรรดาเด็กทั้งหมดรวมตัวกันรอบทะเลสาบ บางคนถือหินโยนเข้าไปในน้ำ ทำให้เกิดลมลายละเอียดขึ้นมา บางคนก็อาศัยความสนใจในการสังเกตสัตว์ปลาที่วิ่งว่ายอย่างสวยงามในน้ำ
“ดูไหนนี้! มีหางสัตว์น้ำ!” หนึ่งในเด็กตะโกนเสียง บรรดาเด็กทั้งหมดก็เริ่มมองไปทางที่เด็กนั้นบอก และพบว่าหางสัตว์น้ำหลายตัวกำลังวิ่งว่ายอย่างอิสระในทะเลสาบ บรรดาเด็กทั้งหมดก็กล่าวกันอย่างเจ็บปาดว่า “หางสัตว์น้ำเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในน้ำ พวกมันชอบอาศัยในน้ำ” และเด็กอีกคนกล่าวต่อไปว่า “น้ำเป็นสีสดใส มันทำให้แสงสว่างผ่านผ่านไป ดังนั้นเราจึงสามารถเห็นโลกใต้น้ำได้”
ขณะที่ครูเดินมาเข้ามา เธอถือตะกร้าไม้ยาวและลงลากลงในทะเลสาบ ทำให้น้ำทะเลสาบขึ้นมาเป็นวงกลม ครูจับตามองทะเลสาบและบอกเด็กว่า “เด็กๆ น้ำไม่มีสีและไม่มีรสชาติ มันเลี้ยงดูชีวภาพหลายๆ สาย และเป็นส่วนที่จำเป็นของชีวิตของเรา” เด็กๆ ก็ยอมตะวันตกอย่างระมัดระวัง เหมือนกับที่พวกเขากำลังฟังอย่างจริงจัง
ครูกล่าวต่อไปว่า “น้ำยังสามารถไหลไปจากที่หนึ่งไปที่ที่อื่น นั่นก็คือที่เราเรียกว่าแม่น้ำและทะเล เมื่อน้ำไหลมันจะสร้างเสียง ดูแล้ว นี่คือเสียงของน้ำ” เด็กๆ ก็ฟังอย่างจริงจัง และแน่ใจว่าพวกเขาจะยินยอมที่จะได้ยินเสียงของน้ำที่ไหล
ด้วยการนำทางของครู เด็กๆ ก็เริ่มเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับน้ำบางอย่างพื้นฐาน พวกเขาได้รับรู้ว่าน้ำสามารถทำให้เกิดกาแลง และเมื่อกาแลงมากมายมันจะกลายเป็นฝน น้ำยังสามารถกลายเป็นไอเข้าไปในอากาศ แล้วเมื่อไอขึ้นไปสู่อากาศมันจะเปลี่ยนเป็นกาแลง แล้วกลายเป็นฝนตกลงมาสู่พื้นดิน กลายเป็นแม่น้ำ ทะเลสาบและทะเล
เด็กๆ กลุ่มกันหมดและกล่าวกันกันเหล่าว่าเรื่องที่พวกเขาเรียนรู้ได้ น้ำเป็นสิ่งที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก มันเป็นแหล่งของชีวิต และเป็นส่วนที่จำเป็นของธรรมชาติ ด้วยการนำทางของครู เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ แต่ยังได้รับความเรียนรู้เกี่ยวกับการปกป้องน้ำและการใช้น้ำอย่างเหมาะสม
ขณะที่ดวงอาทิตย์ตกแสงลงมา เด็กๆ ก็ออกจากทะเลสาบด้วยความรู้สึกละลายใจและดีใจ พวกเขากลับบ้านด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความรู้และความสุข และคาดหวังที่จะมาทำการค้นคว้าเปิดใจอีกครั้งในอีกวันหนึ่ง
